Τετάρτη 16 Απριλίου 2014

Το Πέρασμα ...

“Θεοί εστέ”, είπε ο Χριστός απευθυνόμενος προς τους ανθρώπους που τον άκουγαν. Αλλά ποιος τον κατάλαβε;

Είπε και την μαγική φράση: “αγαπάτε αλλήλους”, και γκρέμισε με τον λόγο του την στυγερή και παρακμιακή Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Γιατί τότε, στην εποχή του, πολύς πόνος και μεγάλη δυστυχία βασίλευαν στον κόσμο. Οι Ρωμαίοι στρατοκράτες είχαν χάσει κάθε μέτρο. Το παλιό είχε φθαρεί, το καινούριο ερχόταν. Και το έφερε ο Χριστός με τον Λόγο του.

Όλοι οι μεγάλοι άνθρωποι στον κόσμο, με πρώτο τον υιό του Θεού, δεν άφησαν γραπτά κείμενα, ο Λόγος τους ήταν προφορικός. Και πήραν τον Λόγο τους οι ερμηνευτές τους και τον αλλοίωσαν

Ο Χριστός μίλησε για αγάπη, είπε πρώτος την επαναστατική αυτή λέξη και της έδωσε νόημα. Αλλά δεν ακούστηκε, ο κόσμος κυλιέται ακόμα σε βαθύ μίσος. Μίλησε για την Βασιλεία των Ουρανών, αλλά η εκκλησία μίλησε για κόλαση και για τρόμο. Τον άνθρωπο τον φόβισε αντί να τον κερδίσει. Και φαντάστηκε μια κόλαση πύρινη, γεμάτη πόνο και αγωνία, ένα συνεχές μαρτύριο.

Δηλαδή, ο άνθρωπος, ενώ γεννιέται ελεύθερος, διαμορφώνεται με τέτοιο τρόπο από τις “παραδόσεις” – από το σπίτι του, από το σχολείο, από την κοινωνία, από την πολιτική, που δεν τον αφήνουν να ανασάνει. Τον μπολιάζουν με φόβους, του δημιουργούν ενοχές, τον κάνουν απόλυτα ελεγχόμενο. Μαζί με αυτόν, και περισσότερο φοβισμένοι, είναι οι διαμορφωτές του.

Ο άνθρωπος, είναι δημιούργημα του Θεού. Και ο Θεός, έφτιαξε τον άνθρωπο – όπως και όλα τα δημιουργήματά του για να στέκονται αιώνια. Ποιος δημιουργός θα κατασκεύαζε ένα έργο του για να το καταστρέψει; Ακόμα κι εμείς, φτιάχνουμε μια κατασκευή και την θέλουμε στέρεη, να κρατήσει στον αδηφάγο χρόνο.

Ο Χριστός, γεννήθηκε για εμάς, προδόθηκε, προπηλακίστηκε, βασανίστηκε, σταυρώθηκε. Και αναστήθηκε. Στη σύντομη ζωή του, στο πέρασμά του από τα ανθρώπινα, μας αγάπησε, μας δίδαξε, μας είπε λόγια πρωτόγνωρα. Αλλά δεν τον καταλάβαμε, δεν νιώσαμε τον επαναστατικό του Λόγο, δεν τον ακούσαμε καν.

Ο κάθε ένας τον ερμήνευε όπως ήθελε, δημιουργήθηκε η θρησκεία που φέρει το όνομά του, έγιναν οι αιρέσεις, έσπασε ο Λόγος του σε κομμάτια. Ορθόδοξοι, Καθολικοί, μετά οι Κόπτες, οι Ουνίτες, οι Άρειοι, Χιλιαστές, και τόσοι ακόμα. Εκείνος μίλησε με απλότητα, και οι διδάσκοντες τον Λόγο του ντύθηκαν στα χρυσά και στα πλουμιστά. Εκείνος κυνήγησε τους εμπόρους από τον Ναό και είπε θα τον γκρεμίσει για να τον κτίσει πάλι σε τρείς ημέρες, αλλά εμείς τους Ναούς μας στο όνομά του ακόμα δεν τους κτίσαμε. Και τους εμπόρους δεν τους διώξαμε.

Ο Λόγος του Χριστού είναι πάντα επίκαιρος. Κι ας έχουν περάσει 2000 χρόνια από τον ερχομό του. Και τον έχουμε ανάγκη σήμερα περισσότερο από ποτέ άλλοτε. Γιατί και σήμερα η στυγνή αυτοκρατορία που κυβερνά τον κόσμο, τον έχει στην πείνα, στην φτώχεια, στην βία. Σε ολόκληρο τον πλανήτη βασιλεύει η σκληρότητα. Και αυτή είναι ανθρώπινο δημιούργημα, έξω από τη Φύση και από κάθε Νόμο της.

Έχουμε πολύ δρόμο ακόμα μπροστά μας μέχρι να φτάσουμε εκεί που θέλει να μας τοποθετήσει ο Δημιουργός μας. Και έχουμε τον χρόνο να ανοίξουμε την καρδιά μας και να καταλάβουμε τον Λόγο του, να νιώσουμε την αγάπη του.


Καλό Πάσχα και Καλή Ανάσταση.

========================
 

Δημοσιεύθηκε στο “Κυνήγι” του Ελεύθερου Τύπου την Μεγάλη Τετάρτη 16 Απριλίου 2014.