Τετάρτη 30 Δεκεμβρίου 2009

Σπάζοντας του κύκλους ...

       Την ώρα που γράφω τούτο το κείμενο, το μόνο που ξέρω είναι για την προσωρινή διακοπή του κυνηγίου. Δεν ανησυχώ όμως για την εξέλιξη της υπόθεσης – αν υπάρξει γενική απαγόρευση, θα υπάρξει στη συνέχεια «απόφαση υπουργού». Όπως γίνεται δηλαδή τα τελευταία χρόνια - σε δουλειά να βρισκόμαστε.

       Η δικιά μας η Ομοσπονδία, που «όλα τα σφάζει και όλα τα μαχαιρώνει», μήπως, λέω μήπως, πρέπει να αλλάξει πλεύση, να αλλάξει πολιτική και να αντιμετωπίσει τα θέματά μας σοβαρά; Ναι, σοβαρά, διότι μέχρι και σήμερα, το παιχνιδάκι αυτό – «υπουργός, ρυθμιστική, ζωόφιλοι, οικολόγοι, μελέτες, φίλοι βουλευτών, συμπάθεια, ο αγώνας μας και πολλά άλλα που φτάνουν στο γελοίο της υπόθεσης», διαιωνίζουν ένα πρόβλημα και δεν το λύνουν. Γιατί άραγε; Αυτή η ρίζα του κακού δεν μπορεί να κοπεί;

       Δεν θέλουμε χάρες, δεν θέλουμε κάθε τρείς και λίγο καινούριες ρυθμιστικές – ανάλογα με τα κέφια του εκάστοτε «αρμόδιου». Δεν θέλουμε φίλο μας και κολλητό μας τον/την αρμόδιο υπουργό, συνεργάτη τον θέλουμε. Με τις διαφωνίες μας; Ναι, γιατί όχι, αλλά συνεργάτη μας.

        Απαιτούμε, δεν παρακαλάμε για τίποτα. Δεν είμαστε εγκληματίες, δεν παρανομούμε, έχουμε ίσα δικαιώματα με τους υπόλοιπους Έλληνες και Ευρωπαίους πολίτες. Και κανείς δεν έχει δικαίωμα να μας εμπαίζει, κάνοντας πολιτική σε βάρος μας. Έχουμε τις θέσεις μας, όπως τις έχουν και οι οικολόγοι, όπως τις έχουν και όσες άλλες ομάδες «δραστηριοποιούνται στη φύση». Δεν αρέσουν οι θέσεις μας σε κάποιους; Δεχόμαστε έντονη κριτική επειδή «σκοτώνουμε ζωάκια στο δάσος;». Σε όλα έχουμε απαντήσεις, επιστημονικές, τεκμηριωμένες.

        Χρήματα έχουμε, εκατομμύρια ευρώ, δυστυχώς όμως ανθρώπους δεν έχουμε που να μπορούν να «τρέξουν» με σοβαρότητα τα θέματά μας. Μήπως άραγε έχουμε το κόμμα ελλήνων κυνηγών; Τι είπατε; Ποιο κόμμα; Μα αυτό που ψηφίσαμε όσοι το ψηφίσαμε, αυτό το κόμμα που έδωσε «μάχες και αγώνες επικούς» για το κυνήγι. Όταν ψήφιζα το «κόμμα μας», είχα επίγνωση του τι έπραττα, δεν με ανάγκασε κανείς. Και γνώριζα εκ των προτέρων πως το εγχείρημα εκείνο, ένα πυροτέχνημα ήταν και τίποτε περισσότερο. Δυστυχώς. Πάμε όμως παρακάτω.

        Το κυνήγι σε ολόκληρο τον κόσμο είναι μία δραστηριότητα που θα συνεχίσει να υφίσταται όσο υπάρχουν άνθρωποι πάνω στη γη. Για δύο απλούς λόγους και μόνο, αφενός είναι βαθιά χαραγμένο στο dna μας και αφετέρου προσφέρει μέγιστο έργο στην ισορροπία της παγκόσμιας πανίδας, στο οικοσύστημα. Και βέβαια η νέα «τάση και τάξη», όσο οι κάτοικοι αυτού του πλανήτη θα φυλακίζονται στις πόλεις, θα επιδιώκει να εμφανίζονται φαινόμενα αντίδρασης από εκείνους που πιστεύουν ότι η ζωή αρχίζει και τελειώνει μέσα στη πόλη καβάλα σε ένα ποδήλατο.

        Διάβασα πολλά τούτη την περίοδο, απόψεις από όλες τις «αντιμαχόμενες πλευρές». Συνηθισμένα πράγματα που δεν μου έδωσαν κάτι καινούριο. Στον καταιγισμό όμως της ελεύθερης έκφρασης από την «οικολογική πλευρά», διέκρινα έναν έρποντα ρατσισμό – που δεν συνάδει – ας μου επιτρέψετε να πω, με το ιδεολογικό τους υπόβαθρο – που το είχα υπερτιμήσει, και μαζί με εμένα πιστεύω πως και πολλοί ακόμα - δώσαμε μεγαλύτερη σημασία στην «άρρωστη» πλευρά της πολιτικής μας ζωής.

           Δυστυχώς η οικολογία αποδεικνύει με τα έργα της, ότι, είναι ανίκανη να αντιληφθεί τις βασικές λειτουργίες της ζωής στο φυσικό της περιβάλλον, και παλεύει με το ψέμα, με την ανοχή της κοινωνίας σε οτιδήποτε καινούριο, να επιβάλλει με απολυταρχικό τρόπο τα δικά της «θέλω». Ονομάζει «εγκληματίες» όλους εμάς διότι δεν συμφωνούμε με όσα αυτή «ευαγγελίζεται», μας θέλει πάση θυσία μακριά από το βουνό διότι ευελπιστεί να αναλάβει εργολαβικά την διαχείριση του, οραματίζεται τα ελληνικά υψώματα γιομάτα αιολικά πάρκα για την «μείωση των ρύπων», σιωπώντας όμως για την ολική καταστροφή των πουλιών από τις ανεμογεννήτριες .

           «Και στην Αφρική, στην ταλαίπωρη αυτή ήπειρο που έχουν ασελγήσει πάνω της με τον χειρότερο τρόπο οι «ελεύθερες προηγμένες κοινωνίες της δύσης», αιολικά πάρκα θέλει να στήσει η οικολογία, διότι το κάρβουνο που βρίσκεται εν αφθονία στις χώρες της μαύρης ηπείρου, και μπορεί να της δώσει φτηνό ρεύμα για τις μεγάλες ανάγκες της, - θα μολύνει το περιβάλλον (!). Η αιολική ενέργεια αν και μη αποδοτική, όμως είναι ακριβή, ότι πρέπει δηλαδή για το μεγάλο φαγοπότι. Για ψωμί και ανθρώπινα δικαιώματα δεν έχει μιλήσει ακόμα. Στην μαύρη ήπειρο προέχει η μόλυνση του περιβάλλοντος (!»)

             Ας σοβαρευτούμε, οι «απέναντι μας», ας κάνουν, ας ενεργούν όπως αγαπούν. Φυσικά, έχουμε τον τρόπο και τις γνώσεις να καταρρίπτουμε τα κακόβουλα «πιστεύω τους» σε ότι μας αφορά. Εμείς τι κάνουμε. Αν δεν μπορούν οι υπεύθυνοι της ομοσπονδίας μας να «ματώνουν» για το καλό μας, ας φύγουν, ας παραιτηθούν, να έλθουν άλλοι, με φρέσκιες ιδέες και με διαφορετικές μεθόδους, μακριά από μικροπολιτικές που οδηγούν σε καταστάσεις εντελώς παρακμιακές. Ποτέ δεν είναι αργά …

              Η σωστή αντιμετώπιση από τη μεριά μας για τους κινδύνους του δάσους, η καλή ενημέρωση της ελληνικής κοινωνίας, το πολυποίκιλο έργο του έλληνα κυνηγού, μπορούν να αποδώσουν καρπούς εφόσον υπάρξει καλή οργάνωση. Ποιος όμως θα αναλάβει να οργανώσει ένα τέτοιο εγχείρημα; Μήπως η Ομοσπονδία Ελλάδος; Όχι βέβαια, αυτός ο Φορέας είναι επιεικώς ανύπαρκτος. Και δυστυχώς φέρουμε και εμείς ευθύνη μεγάλη διότι έμμεσα στηρίζαμε στελέχη ανάξια – που έχουν ταυτισθεί απόλυτα με το πολιτικό κατεστημένο της έρμης μας χώρας. Και λέω έμμεσα διότι γνωρίζουμε πολύ καλά πως εκλέγονται οι της Ομοσπονδίας μας – από μια χούφτα εκλέκτορες. Ακόμα και στο σημείο αυτό, η εκλογή του κάθε διοικητικού συμβουλίου μπορεί να αλλάξει και να ψηφίζουμε όλοι μας για την ανάδειξή του, ποιος όμως από τους καρεκλοκένταυρους θα τολμήσει τέτοια καινοτομία;

              Η κυνηγετική οικογένεια, πέρα από τις περιφερειακές ομοσπονδίες που παράγουν σπουδαίο και μεγάλο έργο, χρειάζεται ένα νέο «πολυεργαλείο» δομημένο με τρόπο τέτοιο ώστε να μπορεί να αναλάβει υπεύθυνα την εκπροσώπησή μας και να το πλαισιώσει με επιστημονικό προσωπικό, ώστε αύριο, να έχει να παρουσιάσει έργο σοβαρό και όχι τα ανεμομαζώματα που μας ταλαιπωρούν καθ’ έτος. Οι οικολόγοι και οι ζωόφιλοι χρησιμοποιούν με τον καλύτερο τρόπο τις «μαύρες τρύπες» των «μελετών μας» και φυσικά δικαιώνονται από τα ανώτατα δικαστήρια.

              Σκόρπια μου έρχεται στο νου, μία Μ.Κ.Ο αποτελούμενη από κυνηγούς. Να αρχίσουμε και εμείς να παίρνουμε επιχορηγήσεις και περιβαλλοντικά κονδύλια και να γελάσει ο κάθε πικραμένος σφουγγοκωλάριος, και αν χρειαστεί, να στείλουμε σπίτι τους όλους εκείνους «τους δικούς μας ανθρώπους» που χρόνια τώρα, έφτασαν το κυνήγι στον πάτο. Εκείνους τους άχρηστους που μιλούν και συνδιαλέγονται με την εξουσία επ’ ονόματι μας. Φτάνει πιά, παραιτηθείτε όσοι δεν μπορείτε να ανταποκριθείτε στα καθήκοντά σας. Το κυνήγι για εσάς είναι τίτλοι και οφίτσια, για όλους εμάς τους εν δυνάμει 250.000 είναι κάτι περισσότερο, είναι τρόπος ζωής, είναι η παράδοσή που βρήκαμε και θέλουμε να την συνεχίσουμε.

              Ναι, μία Μ.Κ.Ο με κυνηγούς, τους ανθρώπους δηλαδή που λοιδορεί η οικολογική μάζα επειδή η ίδια στέκεται ανίκανη να διακρίνει τι διαφορά του σκύλου από τον λύκο. Τους κυνηγούς που στηρίζουν την ελληνική οικονομία, την ελληνική πανίδα, την ελληνική συνέχεια…

-------------------------------------------------------------------------------

Δημοσιεύθηκε στο ένθετο περιοδικό του Ελεύθερου Τύπου «κυνήγι» την Τετάρτη 30 Δεκεμβρίου 2009.

Από τα Λαγκάδια στη Δημητσάνα …

       Ήταν δύσκολη ημέρα. Στις απέραντες λάκκες του «χαλασμένου βουνού» τρύπωνε ο βοριοανατολικός άνεμος και «έδερνε» αλύπητα τα όντα της πλάσης. Ήταν πρωί ακόμα, μόλις είχαμε αρχίσει τις ιχνηλασίες στα φρέσκα αχνάρια. Όταν αργότερα άρχισε να πέφτει χιονόνερο και η ομίχλη έσκιασε το φως της ημέρας, ήταν αργά να τα μαζέψουμε, η παγάνα είχε ήδη ξεκινήσει.

       Το στήσιμο της ομάδας ήταν ιδανικό για την περίσταση. Η μορφολογία του τόπου – που τον γνωρίζουμε με κλειστά μάτια, φιλοξένησε πέντε καλά καρτέρια και οι υπόλοιποι πέντε πίσω στη παγάνα. Οι «κόντρες» της παγάνας στην εξέλιξη του κυνηγίου έγιναν και «κόντρες – καρτέρια».

       Ο «ποιητής» της ομάδας όμως στο καρτέρι της ρεματιάς, έδωσε το στίγμα του: «Κώστα, έχουμε το ένα». Το μεγάλο καπρί όμως, γνωρίζοντας καλύτερα τους κινδύνους, κινήθηκε ανάποδα, προς τις κόντρες. Όμως, στο τελευταίο καρτέρι ο Λέντζος δεν δυσκολεύθηκε από τα τριάντα μέτρα να αφήσει τις μπίλιες. Είδε τον κάπρο να βουτά στο χώμα και να ….. χάνεται (!).

        «Τι έγινε Λέντζο;» ακούστηκε η φωνή του αρχηγού. «έπεσε Κώστα, αποκλείεται να μην το χτύπησα». «το νού σας οι κόντρες, πρόσεχε Άρτε». Είχα ψηλώσει και άλλο και ήμουν στο τούμπι και έλεγχα κάθε σημείο, Από ώρα είχα περάσει από την αποθήκη της καραμπίνας μπροστά το μονόβολο και ήμουν έτοιμος, άκουγα σχετικά κοντά τον «τσάκαλο» και το ανακάτεμα στο πυκνό. Το καπρί άλλαξε πορεία και πλάγιασε προς τη χούνη που ο Σούλας «φύλαγε Θερμοπύλες (!)» Δεν ξέρω τι έγινε μετά, δεν ξέρω τι «διάβαζε» την ώρα εκείνη ο Σούλας, ο κάπρος όμως πέρασε σαν άνεμος δίπλα του και ούτε που καταδέχτηκε να του πει ένα «γειά».

        Δεν θέλω να αναφέρω τι έλεγε στη συνέχεια ο αρχηγός γιατί είμαι «καλό παιδί». Πριν πάρω εντολή να φύγω και να πάω να ακούσω τον σκύλο που ήταν, πρόλαβα και άκουσα τον αρχηγό: «ψάξτε για αίματα, αν είναι χτυπημένο το καπρί, να βάλουμε στο ντορό του τον «τούρκο», τουλάχιστον αν χάσουμε το άγριο, να βρούμε σίγουρα τον «τσάκαλο»

        Είναι μεγάλο το βουνό αυτό, με βαθιές χαράδρες, πολλά νερά, λόγγους απέραστους. Και το χιονόνερο να συνεχίζει το έργο του, η ομίχλη να έχει καλύψει κάθε ορατότητα. Από τις δώδεκα μέχρι τις τέσσερις τα σκυλιά μας είχαν χαθεί από προσώπου γης, χτυπημένα ήσαν; Κουρασμένα και είχαν καθίσει; Μήπως τα είχαν πάρει «συνάδελφοι» κυνηγοί; Πολλές οι αρνητικές σκέψεις σε μία αλληλουχία λογικών συνειρμών.

        «Άρτε γυρίστε, τα σκυλιά ήλθαν στα αυτοκίνητα» άκουσα στο τηλέφωνο να μου λέει ο αρχηγός. Και το καπρί; Ρώτησα με «αφέλεια» Το καπρί πήγε σε «άλλη παγάνα».

        Η «άλλη παγάνα» κυνηγούσε σε άλλο τόπο, στα Λαγκάδια, ειδοποιήθηκε όμως από «αγγελιοφόρο» ότι στο τάδε σημείο σκυλιά «βαράνε» στάμπα ένα γουρούνι. Για το γουρούνι δεν μας ένοιαξε, έφυγε από την παγάνα μας, τελείωσε, εμείς τα σκυλιά μας θέλαμε. Η «άλλη παγάνα» όμως, όταν ρωτούσαμε αν άκουσε ή είδε τα σκυλιά μας, κουνούσε το κεφάλι αρνητικά.

«Μπράβο», συνέχισε έτσι φίλε κυνηγέ της «άλλης παγάνας».

--------------------------------------------------------------------------------
Δημοσιεύθηκε στο ένθετο περιοδικό του Ελεύθερου Τύπου «Κυνήγι» την Τετάρτη 30 Δεκεμβρίου 2009.

Τρίτη 29 Δεκεμβρίου 2009

Η αναζήτηση του σκύλου μας συνεχίζεται.............

Τα δύο σκυλιά της παρέας του Τουφεξή από την Πάτρα, βρέθηκαν πριν από λίγη ώρα κοντά στα Λαγκάδια!!. Τέλος καλό για την παρέα από την Πάτρα.

Ο δικός μας ο σκύλος, ελληνικός ιχνηλάτης (γκέκας), μικρόσωμος, χρώμα μαύρο με καφέ και με πορτοκαλί λουράκι, αναζητείται ακόμα. Πιθανό να ακουστεί στα χωριά της περιοχής των Λαγκαδίων, και στα χωριά Όχθια, Κοκκινοράχη, Αετοράχη, Λυσσαρέα, Σαρακίνι, Παλούμπα, Ψάρι, Λυκούρεσι, Σέρβου, Αράπηδες, Μαλάσοβα, Δημητσάνα, Ζάτουνα, Βλόγγο, Αράχωβα.

Για εμάς η ανεύρεση του σκύλου μας, έχει μεγάλη συναισθηματική αξία και δευτερευόντως κυνηγετική. Παρακαλούμε όσους ακούσουν ή δούν ή πληροφορηθούν οτιδήποτε για τον σκύλο μας, ας επικοινωνήσουν μαζί μας στο email artosdia@gmail.com

Είναι πολύ κοινωνικό σκυλί και ακούει στο όνομα «Τσάκαλος». Μη με ρωτάτε γιατί έχει αυτό το όνομα, δεν τον βάπτισα εγώ!

Ο Τσάκαλος, αν τον συναντήσετε, εκείνο που θα κάνει είναι να πέσει επάνω σας για να τον χαϊδέψετε.

----------------------------------------------------------------------------
Στις φωτό διακρίνονται μέλη της παρέας μας με τη φωτιά για συντροφιά, σε διάφορα πιθανά σημεία που θα εμφανιστεί ο σκύλος μας.

Κυριακή 27 Δεκεμβρίου 2009

Απώλεια σκύλων στην περιοχή Δημητσάνας - Ηραίας

        Στην Αρκαδία και στην περιοχή Δημητσάνας – Ηραίας, «εξαφανίστηκαν» χθές 3 κυνηγόσκυλα αγριογούρουνων. Τα δύο της παρέας Πατρινών του Τουφεξή και το άλλο, ένας ελληνικός ιχνηλάτης (γκέκας) με πορτοκαλί λουράκι και κουδούνι της παρέας Κώστα Ντάβου από Ράφτη.

       Στην ίδια περιοχή προ είκοσι περίπου ημερών, άλλη παρέα του Αραχωβίτη Τάσου Θεοδωρόπουλου έχασε και αυτή τα σκυλιά της. Απορίας άξιο είναι που εντελώς ξαφνικά μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα χάθηκαν τόσα σκυλιά.

        Οι υποψίες εστιάζονται σε συγκεκριμένη παρέα αλλά που να βρεθούν αποδείξεις; Από χθές το απόγευμα οι δύο διαφορετικές παρέες έχουν φέρει βόλτα το βουνό σπιθαμή προς σπιθαμή. Τίποτα. Λες ξαφνικά και άνοιξε η γης και κατάπιε τρία κυνηγόσκυλα.

        Αν κάποιος ακούσει, δει, πληροφορηθεί οτιδήποτε για τα σκυλιά αυτά, ας επικοινωνήσει μαζί μας στο email artosdia@gmail.com

        Στην ίδια επίσης περιοχή, κάποιοι άγνωστοι άφησαν ελεύθερα στο βουνό τέσσερα ή πέντε σκυλιά μπήγλς (αν το γράφω σωστά) λιάρα, χωρίς κολάρα και κουδούνια. Προφανώς θα είχαν τους λόγους τους !!!

Τετάρτη 23 Δεκεμβρίου 2009

Παραμονές Χριστουγέννων ...

        Οι δυνατές βροχές του Σαββάτου σταμάτησαν την ώρα που έφτανα στον κυνηγότοπο, περίπου στις 2 τα μεσάνυκτα. Έβγαλα το sleeping bag από το αυτοκίνητο, άνοιξα και το ράντζο εκστρατείας – την ώρα που η θερμοκρασία έδειχνε -2. Σκεπάστηκα καλά και τράβηξα στους κόσμους του ονείρου.

        Η πρωινή δροσιά με αναζωογόνησε, έβαλα στο καμινέτο φωτιά και έβρασα το τσάι μου. Μέχρι αυτό να βράσει, πήγα στη πηγή και νίφτηκα καλά και ήπια νεράκι φρέσκο. Γύρισα πίσω, καθάρισα το πορτοκάλι μου και το γεύτηκα. Τις φλούδες τις έτριψα στις παλάμες μου και αναδύθηκε η θεϊκή μυρωδιά τους. Άνοιξα το σακούλι μου και έβγαλα το κολατσιό μου, το μελωμένο τσάι στη συνέχεια μου έδωσε δύναμη. Μαζί μου ξύπνησε και η φύση - οι ήχοι της άρχισαν ντροπαλά να με κυκλώνουν. Ανακάθισα στο ράντζο με την μεταλλική κούπα να αχνίζει. Ήμουν πλούσιος.


       Δεν σκεφτόμουν τίποτα, ένιωθα μονάχα μια παράξενη ευτυχία που έπαιρνα μέρος σε τούτη τη πρωινή μυσταγωγία. Μέλος αναπόσπαστο κι εγώ της ζωής που ξυπνούσε από τις εντολές του δημιουργού της. Κοίταξα γύρω μου στο μισοσκόταδο μια ματιά, ησυχία, οι νύμφες κοιμόντουσαν ακόμη.

       Με προσγείωσε η άφιξη του Κώστα. «θα πιούμε εσπρέσο Άρτε;». Σηκώθηκα και του έβαλα καυτό τσάι, χαμογέλασε αλλά δεν μίλησε. Σκέφτομαι ξέρεις, «Τι σκέφτεσαι πάλι, αφού χωρίσατε, άστην, αυτή στο δρόμο της και συ στο δικό σου, ήταν όμως εξαιρετικός άνθρωπος». Αυτό ακριβώς σκέφτομαι, τον δρόμο μακριά της. Και κοντά της δύσκολος ήταν, μακριά της όμως ακόμα δυσκολότερος. «Εγώ φίλε μου σε ξέρω, το παίζεις σκληρός αλλά την αγαπούσες ε;». Τι έκανα δεν έχει σημασία, τι κάνω τώρα που μου λείπει έχει, ναι, την αγαπούσα, και λοιπόν, τι κατάφερα;. Μου αρέσει η μοναξιά πολλές φορές, ίσως επειδή με δυσκολεύει, επειδή μου δημιουργεί πόνο. Όχι όμως για πολύ. Κοντά της ήταν αλλιώς, την ήξερα καλά, τόσα χρόνια έμαθα το μυαλό της. Και μερικές φορές, ακριβώς επειδή ήξερα τις λειτουργίες του, έπαιζα μαζί του. Αυτό όμως ακριβώς πληρώνω, έπαιξα περισσότερο απ’ ότι έπρεπε. Ναι, την αγαπούσα πολύ. «Η φαρμακοποιός σου έκανε τη ζωή φαρμάκι Άρτε…». Γλυκιά μου την έκανε αλλά άργησα να καταλάβω.


       Πόσα ακόμα πρωινά στο κυνήγι μας έμειναν Κώστα ξέρεις;, άλλο ένα. Και μετά; Μετά θα φουντώνει το τζάκι και θα διηγείται τις δικές του ιστορίες. Θα διηγείται αυτά που άκουσε στις παρέες που ζήτησαν κάποια στιγμή τη θαλπωρή του, και ίσως, δεν ξέρω, ίσως να λυπάται και αυτό που εκείνη δεν θα είναι πάλι εκεί να το περιποιηθεί, να παίρνει τη μασιά και να το ανακατεύει μέχρι να δέσει η φωτιά, ως ότου σμίξουν το πουρνάρι και η ελιά. «Με αυτά που λες Άρτε τσίπουρο θέλαμε, όχι τσάι». Εμείς φίλε μου πιούμε δεν πιούμε, πάντα μεθυσμένοι είμαστε, πότε από τα γράδα, πότε από τον έρωτα, μας έχουν όμως φαίνεται μουντζώσει και δεν ξέρουμε που πατάμε. Μεγαλώσαμε, γινήκαμε ώριμοι άνθρωποι (!), αλλά η άτιμη η καρδιά έκανε αγάντα με το μυαλό και μας βασανίζουν. Τι τα θες, πριν φανείς έλεγα πως ήμουν πλούσιος, τώρα νιώθω φτωχός, μου λείπει η ματιά της που φεγγοβολούσε στο σκοτάδι, μου λείπει το φως.

       Το τσάι έφτανε για όλους της παρέας που σίμωναν ένας - ένας. Ότι άρχιζε να χαράζει, αυτή η μοναδική στιγμή της εναλλαγής του σκότους σε φώς. Άιντε, πάμε για τις ιχνηλασίες, ο καιρός σήμερα είναι με το μέρος μας. Σηκωθήκαμε και σκορπίσαμε, ο καθένας στη δουλειά του. Έμεινα τελευταίος να συμμαζέψω τα σκόρπια πράγματα.


       Στη πηγή που έφτασα πάλι για να ξεπλύνω τις κούπες, τα φώτα της πλατείας είχαν σβήσει. Γέμισα τις παλάμες μου με το παγωμένο νεράκι και το έριξα στο πρόσωπό μου. Σήκωσα τη ματιά μου ψηλά, εκεί που πρέπει να κοιτάζει ο άνθρωπος, δεν είδα τίποτα, μονάχα κάποια αραιά σύννεφα. Πήρα το δρόμο της επιστροφής – για το αυτοκίνητο, Μια σκιά σαν να πέρασε αστραπιαία από τα δεξιά μου, να ‘ταν άραγε η σκιά της;


Καλά Χριστούγεννα, με υγεία και με αγάπη σε όλους σας. Ναι, και σε εκείνη …

------------------------------------------------------------------------------

Δημοσιεύθηκε στο ένθετο περιοδικό του Ελεύθερου Τύπου «Κυνήγι» την Τετάρτη 23 Δεκεμβρίου 2009.

Δευτέρα 21 Δεκεμβρίου 2009

Οικολόγοι πράσινοι - "η πράσινη λαίλαπα"

ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΑ ΚΑΙ… ΠΡΑΣΙΝΑ

Γράφει ο Ι.Γ. Ασημακόπουλος
Από την εφημερίδα «Νέα της Μεγαλόπολης»

Οικολόγοι Πράσινοι: Ήλθαν είδαν και απήλθαν

Ήρθαν συμβολικά. Συναντήθηκαν στη Μεγαλόπολη συμβολικά. Είπανε πράγματα συμβολικά. Κάνανε τις βόλτες τους με τα ποδήλατα μέχρι τους ΑΗΣ συμβολικά. Είπανε πως ανησυχούν πολύ για το πλανητικό κλίμα και αν χρειαστεί ας κοπούν και 100.000 δένδρα για να αναπτυχθεί ένα Φ/Β πάρκο (αυτό καθόλου συμβολικά). Συμβολικοί, ανοργάνωτοι, αλλού γι αλλού, ήλθαν, είδαν και απήλθαν και μείς, χωρίς να γίνουμε σοφότεροι, μείναμε να βράζουμε στο ζουμί μας περιμένοντας το ΧΔΒΑ, τα Φ/Β πάρκα, το Φ/Αέριο και ότι άλλο γκριζοπράσινο προτίθενται να φορτώσουν στην καμπούρα μας διάφοροι.

Υποκρισία…
Επειδή η ανησυχία των Οικολόγων Πράσινων αφορά τη σωτηρία του πλανήτη από την συντελούμενη κλιματική αλλαγή, περιμέναμε να μας εκθέσουν κάποιες πλανητικές προτάσεις, για κάποια πλανητικά μέτρα. Τίποτε! Και είναι λογικό. Εκείνα τα μέτρα θίγουν πλανητικά οικονομικά συμφέροντα και κάνουν τζίζ. Ενώ οι «Πράσινες» δράσεις στην Μεγαλόπολη θίγουν μόνο τους «ιθαγενείς» κατοίκους της και ποιος τους λογαριάζει!!!

Τίποτα δεν είναι τυχαίο…
Ερχόμαστε να συμπεράνουμε πως τίποτα δεν γίνεται τυχαία. Δεν μπορεί ήταν τυχαίο το δίλλημα της κυρίας Μπιρμπίλη: «ΧΥΤΑ ή Φ/Β πάρκο» πριν λίγες μέρες. Δεν μπορεί να έγινε τυχαία το συνέδριο των Οικολόγων Πράσινων στη Μεγαλόπολη. Δεν μπορεί να είναι τυχαίο ότι η ΔΕΗ κάνει πανελλαδική διαφημιστικά καμπάνια στην… Αρκαδία, για 13 δις «πράσινες» επενδύσεις. Δεν μπορεί να είναι τυχαίο ότι ο κ Δήμαρχος ενώ το γνωρίζει εδώ και δύο μήνες, ανακοίνωσε στη σύσκεψη των οικολόγων πράσινων ότι είμαστε υποψήφιοι για το ΧΔΒΑ. Δεν μπορεί να είναι τυχαία η ενορχηστρωμένη συκοφάντηση όσων διαφωνούν με το Φ/Β πάρκο στη συγκεκριμένη θέση. Δεν μπορεί να ήταν τυχαίο που όρισαν (δήμος και κυβέρνηση) τη Μεγαλόπολη ως ενεργειακό κέντρο ερήμην της τοπικής κοινωνίας. Δεν μπορεί όλα αυτά μαζί να ήταν τυχαία. Είναι πολλές οι συμπτώσεις…

Ας μας πουν…
Ας μας πουν καθαρά τι τύχη μας επιφυλάσσουν, να πράξουμε ανάλογα. Ας μας το πουν, να σηκωθούμε φύγουμε από δω και να κάνουν ότι θέλουν. Δεν έχουν όμως το δικαίωμα να παίζουν παιχνίδια πίσω από την πλάτη μας. Δεν έχουν το δικαίωμα να μας θεωρούν αναλώσιμους. Δεν έχουν το δικαίωμα να μας φέρονται σαν πολίτες τρίτης και τέταρτης κατηγορίας.

Και η… Greenpeace
Κι εκεί που είπαμε ότι η βόλτα με το ποδήλατο των «οικολόγων πράσινων» προς τους ΑΗΣ θα μας έλυνε όλα τα περιβαλλοντικά προβλήματα, μας ήρθε η ανακοίνωση της Greenpeace, που λέει, (λες και δεν το ξέρουμε εμείς που το ζούμε) ότι οι παλιές μονάδες της ΔΕΗ στη Μεγαλόπολη, είναι ρυπογόνες και εκπέμπουν μεγάλα ποσοστά διοξειδίου του άνθρακος. Ξαφνικά μας θυμήθηκαν όλοι. Ξαφνικά όλοι μας ανακάλυψαν μετά από σαράντα χρόνια. Άντε τώρα εγώ να πιστέψω ότι και αυτό το τελευταίο είναι μια διαβολική σύμπτωση.

Η ΔΕΗ, ο δήμος και το λάστιχο…
Φυσικά την ανακοίνωση της Greenpeace, ακολούθησε ανακοίνωση της ΔΕΗ που λέει ότι δεν είναι έτσι τα πράγματα, αλλά λίγο… γιουβέτσι. Και πως το 2011 οι παλιές μονάδες θα κλείσουν. Εκεί ανατριχιάζουμε εμείς γιατί μέχρι τώρα έλεγαν οι κύριοι της ΔΕΗ ότι οι παλιές μονάδες θα κλείσουν το Μάρτη του 2010. Βλέπουμε ότι ο χρόνος λειτουργίας των μονάδων γίνεται λάστιχο και μεγαλώνει κάθε φορά που ανακοινώνουν το πότε θα κλείσουν. Φυσικά εδώ ανησύχησε και ο δήμος Μεγαλόπολης που αμέσως (!!!) εξέδωσε δελτίο τύπου και «τους έκανε τα μούτρα κρέας» που λέει κι ο σοφός λαός.
----------------------------------------------------------------------

Το άρθρο του Γιάννη Ασημακόπουλου (που δεν είναι κυνηγός), δείχνει με σαφήνεια ποιοι είναι πραγματικά οι οικολόγοι πράσινοι και πόσο νοιάζονται για το περιβάλλον. Η «πολιτική φούσκα» του ποδήλατου και της υποκρισίας άρχισε την αντίστροφη πορεία προς τον πάτο.

Κυριακή 20 Δεκεμβρίου 2009

Κυνηγάμε Ελεύθερα - μία απάντηση

Συγχαρητήρια στον «Μυθοπλάστη» για την καλοπροαίρετη κριτική και τα άκρως εποικοδομητικά σχόλια:

Παράθεση:
Κυνηγάμε ελεύθερα, και ας έχουμε άχρηστους εκπροσώπους της «μαμάς» Κυνηγετικής Ομοσπονδίας Ελλάδας

Αναρωτιέμαι που έχουν κρυφτεί όλοι οι «χρήσιμο»..

Δεκτή και απαραίτητη η καλόπιστη κριτική αλλά ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ η πλήρης απαξίωση του συστήματος όπως εκφράστηκε με την εν λόγω πρόταση του Μυθοπλάστη:
Κυνηγάμε ελεύθερα, και ας έχουμε άχρηστους εκπροσώπους της «μαμάς» Κυνηγετικής Ομοσπονδίας Ελλάδας

----------------------------------------------------------------------------

      Τα παραπάνω σχόλια τα άφησε συνάδελφος κυνηγός στο forum του «Κυνηγού» του καπετάν Ζέππου με αφορμή δικό μου δημοσίευμα με τίτλο «Ελεύθερο κυνήγι - Κυνηγάμε ελεύθερα» και όπου έκλεινα το κείμενο μου με τη φράση: «Κυνηγάμε ελεύθερα, και ας έχουμε άχρηστους εκπροσώπους της «μαμάς» Κυνηγετικής Ομοσπονδίας Ελλάδας».

       Ο συνάδελφος κυνηγός που διατηρεί και μία πολύ καλή σελίδα για το κυνήγι στην Ελλάδα – που μπορείτε να δείτε εδώ ή στα λινκς του ιστολογίου μας, ενοχλήθηκε από τη συγκεκριμένη φράση μου και την χαρακτηρίζει ως «απαράδεκτη»

      Θεωρώ πως είναι δικαίωμα όλων μας να εκφραζόμαστε ελεύθερα και να καταθέτουμε όσα πιστεύουμε πως πρέπει να διαβαστούν ή να λεχθούν. Με τη συγκεκριμένη φράση μου που είναι πολύ συγκεκριμένη, δεν απαξιώνω κανένα απολύτως σύστημα. Είναι πιστεύω σαφέστατη η πρόθεση μου να καταδείξω την χρόνια ανυπαρξία της Κεντρικής Ομοσπονδίας και μόνο αυτής.

      Για την Ομοσπονδία Ελλάδας όμως, στο περιοδικό «Κυνήγι» του Ελεύθερου Τύπου την Τετάρτη στις 30 Δεκεμβρίου, καταθέτω την άποψή μου, ελεύθερα, και δίχως τυχούσες «παρερμηνείες».


Σημείωση: διαβάζω πάρα πολλά έντυπα που αφορούν το κυνήγι, πολλές επίσης ηλεκτρονικές σελίδες, forums κυνηγετικά. Κατά την τάξη, θα έπρεπε το σημείωμα τούτο να το κατέθετα στο forum του καπετάν Ζέππου. Δεν το έκανα όμως για έναν απλό και μόνο λόγο, δεν συμμετέχω σε συζητήσεις στα forums. Αυτή είναι μία αρχή μου που την κρατώ όσο μπορώ. Υπό αυτήν την έννοια, καπετάν Ζέππο, σου οφείλω μία συγνώμη.

Σε κυνήγι αγριογούρουνου - ένας νεκρός συνάδελφος

      Κυνηγός αγριογούρουνων έπεσε νεκρός από τα σκάγια φίλου του κυνηγού, ο οποίος τον πέρασε για θήραμα. Το περιστατικό συνέβη χθες το απόγευμα στη δασική περιοχή Αρναία της Χαλκιδικής.
      Σύμφωνα με την αστυνομία, ένας 49χρονος άνδρας, που συμμετείχε σε 18μελή ομάδα κυνηγίου αγριογούρουνων, πυροβόλησε και τραυμάτισε θανάσιμα έναν 52χρονο, επίσης μέλος της ομάδας.
     Ο 49χρονος συνελήφθη και προανάκριση για την υπόθεση διενεργεί το αστυνομικό τμήμα Αρναίας.
-------------------------------------------------------------------

Σχόλιο δικό μας: αν το δελτίο τύπου της αστυνομίας είναι ακριβές, στο δάσος βρισκόντουσαν 18 παράνομοι κυνηγοί εφόσον συμμετείχαν σε παράνομη ομάδα – υπεράριθμη σύμφωνα με την νομοθεσία.

Εκφράζουμε τα συλληπτήρια μας στην οικογένεια του αδικοχαμένου κυνηγού.

Παρασκευή 18 Δεκεμβρίου 2009

Κυνηγετική Ομοσπονδία Ελλάδας - ανακοίνωση

             Η νέα Ρυθμιστική Απόφαση για το κυνήγι (ΦΕΚ 2515 Τεύχος Β΄ 17-12-09) επιτρέπει την συνέχιση της κυνηγετικής δραστηριότητας έως το τέλος Φεβρουαρίου, χωρίς αλλαγές ως προς τα είδη και τις χρονικές περιόδους. Περιλαμβάνει δε όλα εκείνα τα στοιχεία τα οποία έκρινε ως απαραίτητα το Συμβούλιο της Επικρατείας στη σχετική Απόφασή του (1337/2009 Ε΄ Τμήμα, Επιτροπή Αναστολών) προκειμένου να είναι έγκυρη η νέα Απόφαση και να διασφαλίζεται η προστασία της πανίδας – πράγμα που έγινε στην Απόφαση που υπέγραψε ο Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής κ. Θάνος Μωραΐτης, τον οποίο ευχαριστούμε ιδιαίτερα για την συνεργασία. Επίσης ευχαριστούμε την υπηρεσία θήρας της Γενικής Δ/νσης Ανάπτυξης & Προστασίας Δασών & Φ.Π. για την σχετική με το θέμα αυτό συνεργασία.

              Θεωρούμε όμως απαραίτητο να διαμαρτυρηθούμε έντονα για τον απαράδεκτο τρόπο με τον οποίο το Δελτίο Τύπου του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής της 17ης-12-2009 αντιμετωπίζει την απόλυτα νόμιμη δραστηριότητα 230.000 Ελλήνων πολιτών.

               Διαμαρτυρόμαστε εντονότατα για την ευκολία με την οποία ο συντάκτης ή οι συντάκτες του δελτίου Τύπου του Υπουργείου Περιβάλλοντος υιοθετούν τις ασύστολες, ατεκμηρίωτες και ανακριβέστατες κατηγορίες αντικυνηγετικών ΜΚΟ που εδώ και χρόνια έχουν θέσει ως αιτία ύπαρξής τους και ως μέσο δημόσιας προβολής το αντικυνηγετικό τους μένος.

               Είναι επίσης ανήκουστο το να αγνοεί εκείνος που συνέταξε ή ενέκρινε την ανακοίνωση Τύπου του Υπουργείου Περιβάλλοντος, ότι ουδέποτε έχει καταδικαστεί η χώρα μας για το κυνήγι από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο!!! Όπως είναι επίσης πρωτοφανές το Υπουργείο όχι μόνο να παραβλέπει και να κάνει ότι αγνοεί τη δήλωση του Επιτρόπου Περιβάλλοντος κ. Σταύρου Δήμα ότι «το κυνήγι δεν αποτελεί μέρος του προβλήματος του περιβάλλοντος, αλλά μέρος της λύσης του προβλήματος» αλλά και να οδηγείται σε εντελώς αντίθετη κατεύθυνση.

                Διερωτάται κανείς γιατί το Υπουργείο Περιβάλλοντος θέλει ν’ αγνοεί την τριμερή συμφωνία συνεργασίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, των Ευρωπαϊκών Κυνηγετικών Οργανώσεων και του Bird Life International για την «αειφορική διαχείριση των θηραματικών πληθυσμών μέσω του κυνηγίου»;

                 Γιατί θέλει ν’ αγνοεί επίσης και το γεγονός ότι με ανάθεση από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή οι Κυνηγετικές Οργανώσεις ανέλαβαν την ευαισθητοποίηση των χρηστών για το δίκτυο NATURA 2000 και ότι η Κυνηγετική Συνομοσπονδία Ελλάδος προέβη σε τέτοιες ενέργειες, στις οποίες συμμετείχε το ίδιο τότε Υπουργείο Περιβάλλοντος;

                 Είναι πράγματι παντελώς ανυπόστατο να ισχυρίζεται κανείς ότι το νομοθετικό πλαίσιο για το κυνήγι είναι αναχρονιστικό και αντιφατικό και ότι η σχετική κυνηγετική νομοθεσία δεν ακολουθεί την κοινοτική Οδηγία (79/409) όταν το θέμα αυτό έχει λήξει οριστικά με Απόφαση (C–167/03) του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου. Επίσης ανυπόστατο είναι ότι η κυνηγετική νομοθεσία δεν ακολουθεί τις Συμβάσεις Βέρνης, Βόννης, για την Βιοποικιλότητα κ.λ.π., όταν αυτός ο ισχυρισμός έχει απορριφθεί από το ίδιο το Σ.τ.Ε.!

                 Σε μια δημοκρατία της ισονομίας θα έπρεπε να έχει κληθεί και η Κυνηγετική Συνομοσπονδία Ελλάδος των 230.000 πολιτών για να πει τη γνώμη της, να καταθέσει τα στοιχεία της για να αντικρούσει τους απίθανους ισχυρισμούς αυτών των ΜΚΟ. Το ότι αυτό δεν έγινε ανησυχεί τους 230.000 κυνηγούς και τους χιλιάδες εργαζόμενους σε σχετικές με το κυνήγι δραστηριότητες.

                  Εάν το Γραφείο Τύπου του Υπουργείου Περιβάλλοντος αγνοεί όλα αυτά τα αδιαμφισβήτητα γεγονότα ειλικρινά λυπούμαστε. Εάν δεν τα αγνοεί και παρ’ όλα αυτά εκδίδει τέτοια ανακοίνωση λυπούμαστε διπλά!

                    Η αντικειμενική εξέταση της πραγματικής σχέσης του κυνηγίου με το περιβάλλον δεν πρέπει ν’ αλλοιώνεται από τις προσωπικές προκαταλήψεις κανενός.



Ο Πρόεδρος                                    Ο Γεν. Γραμματέας

Νίκος Παπαδόδημας                     Ιωάννης Πουλόπουλος



Πηγή: http://www.ksellas.gr

Οικολογικά βαρελότα ...

      Η παρακάτω ανακοίνωση «καταπέλτης» των οικολόγων πράσινων, φανερώνει για μία ακόμα φορά, ότι, η ομάδα αυτή απέχει παρασάγγας από την πραγματικότητα και από την διαχείριση της πανίδας – περί της οποίας κόπτεται σφόδρα με όλα τα μέσα, θεμιτά και αθέμιτα. Τα προβλήματα της πανίδας δεν λύνονται με την οικολογική μάζα συγκεντρωμένη στο σύνταγμα για καφέ.

      Ο κατά συρροή ρατσισμός των οικολόγων απέναντί μας, αδυναμία δείχνει και φόβο. Φόβο όμως γιατί; Επειδή είμαστε οι αληθινοί γνώστες των προβλημάτων της πανίδας μας; Επειδή φοβούνται μην τους πάρουμε τη μπουκιά από το στόμα;

      Αδέλφια οικολόγοι, μην κομμα - τιάζεστε (!), εμείς δεν ζούμε με δανεικό αέρα και δεν είμαστε εθισμένοι σε επιδοτήσεις. Έχουμε δικούς μας πόρους και τον ελεύθερο χρόνο μας τον αφιερώνουμε στη φύση. Δεν μας μαντρώνουν στις βρώμικες πόλεις σαθρά εισαγόμενα ιδεολογήματα.

      Και επειδή ομιλείτε συνεχώς για τα ευρωπαϊκά όργανα υπό τη μορφή απειλών, καλό είναι μα μάθετε και για τις «ρυθμιστικές» των γερμανών, γάλλων, εγγλέζων κ.α

-----------------------------------------------------------------------------

Από το λινκ των οικολόγων πράσινων η συνέχεια

Κυνήγι: άλλη μία κυβέρνηση που δεν εφαρμόζει δικαστικές αποφάσεις!

Παρασκευή, 18 Δεκέμβριος 2009 14:22

       Ελάχιστες μόνο μέρες μετά την απόφαση του ΣτΕ να αναστείλει την ισχύ της ρυθμιστικής απόφασης για το κυνήγι το υπουργείο περιβάλλοντος εξέδωσε την ίδια (και το ίδιο παράνομη) απόφαση ως νέα. Πρόκειται για νέο ρεκόρ της διοίκησης που κάνει τα πάντα για να μην χάσουν οι χαϊδεμένοι της κυνηγοί την ψυχαγωγία τους ούτε για ένα Σαββατοκύριακο.

       Πρόκειται επίσης για μια ξεκάθαρη περίπτωση άρνησης της κυβέρνησης να εφαρμόσει μια δικαστική απόφαση που εκτός από τους κινδύνους στους οποίους εκθέτει την άγρια πανίδα (η προστασία της οποία είναι συνταγματική της αποστολή) υπονομεύει την βασική συνταγματική αρχή της διάκρισης των εξουσιών. Μετά την υπόθεση με την εκτροπή του Αχελώου η χθεσινή απόφαση αποδεικνύει για όποιον είχε ακόμα αμφιβολίες ότι η νέα κυβέρνηση δεν έχει καμία σχέση με την οικολογία και την πράσινη πολιτική και αποτελεί συνέχεια του παλαιοκομματισμού των προηγούμενων κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ.

       Οι υπεύθυνοι αυτού του πραξικοπήματος να είναι σίγουροι ότι θα έχουν την ευκαιρία να εξηγήσουν την συμπεριφορά τους εκτός από την Ελληνική δικαιοσύνη που θα κρίνει και τη «νέα» απόφαση και στα Ευρωπαϊκά όργανα στα οποία θα θέσουμε το θέμα.

       Καλούμε τους πολίτες να συμμετέχουν στην αυριανή συγκέντρωση διαμαρτυρία των ζωοφιλικών σωματείων στην πλατεία Συντάγματος στις 11.00 το πρωί.

Πέμπτη 17 Δεκεμβρίου 2009

Ελεύθερο κυνήγι



Κυνηγάμε ελεύθερα
      Το σαββατοκύριακο, αν και οι καιρικές συνθήκες θα είναι δύσκολες για δραστηριότητες στην ύπαιθρο, εμείς θα βρισκόμαστε πάλι στο βουνό.

      Το χειμωνιάτικο πρωινό είναι μισό αν δεν το ζήσεις στα σπλάχνα της φύσης, αν δεν νιώσεις το ξεροβόρι να σου παγώνει το πρόσωπο, αν ο καφές και το τσάι δεν έχουν το άρωμα της θράκας.

      Θα είμαστε στο βουνό Σάββατο ξημέρωμα, στο σπίτι μας, με τα σκυλιά μας, την καλή μας παρέα, και τις πλάκες μας. Την παγωνιά θα την σπάζει η καλή μας διάθεση. Και όταν κουραστούν τα σκυλιά μας, όταν βαρύνουν και τα δικά μας πόδια, θα ανάψουμε και πάλι τη θράκα για συντροφιά και θα γευτούμε τα φρέσκα βραστά αυγά, το χωριάτικο ψωμί, το κρεμμύδι και την ντομάτα, και μετά, θα συνεχίσουμε, ώσπου ο κάπρος να μας κάνει τη χάρη να σταθεί απέναντί μας (!) ή να μας χαιρετίσει στο καρτέρι.

     Αυτό είναι το αληθινό κυνήγι. Και ας υπάρχουν οι λαθροθήρες στη δική μας πλευρά ή οι λαθροθήρες της οικολογίας, που σώνει και καλά θέλουν με οποιοδήποτε τρόπο να μας «εντάξουν» στον δικό τους τρόπο ζωής, αυτοί, οι αλάθητοι, οι θεοί της γνώσης, οι «αφέντες» της φύσης.

      Είμαστε με το Σύνταγμα της χώρας μας και με τον Νόμο. Κυνηγάμε ελεύθερα, και ας έχουμε άχρηστους εκπροσώπους της «μαμάς» Κυνηγετικής Ομοσπονδίας Ελλάδας»

Τετάρτη 16 Δεκεμβρίου 2009

Ολίγα περί οικολογίας ...


     
       Στα ελληνικά λεξικά προ του 1964, η λέξη «οικολογία» ήταν ανύπαρκτη, πότε ακριβώς μας φανερώθηκε δεν γνωρίζω με ακρίβεια – βέβαιο όμως είναι πως η όμορφη αυτή λέξη παρουσιάστηκε επίσημα στην νεοσύστατη τότε Ε.Ο.Κ – και μετέπειτα Ευρωπαϊκή ένωση και ήταν η μετάλλαξη του περιβάλλοντος. Κάτι σαν το πρόβατο την Ντόλυ δηλαδή.
       Λένε οι οικολόγοι πως ο πρώτος οικολόγος ή ο πρώτος που μίλησε για την οικολογία, ήταν ο Αριστοτέλης. Λάθος μέγα, ο πανεπιστήμονας αυτός που η ανθρωπότητα του οφείλει τα μέγιστα, αν μιλούσε για την οικολογία, θα είχε κάθε λόγο και να την ονομάσει. Έλληνας ήταν και είχε την ευχέρεια και την ικανότητα να πλάθει και να δημιουργεί όσα τον ενδιέφεραν. Όχι, δεν μίλησε για οικολογία ο πατέρας των επιστημών – και αυτό είναι το πρώτο μεγάλο ψέμα της οικολογίας.
       Εκείνος που μίλησε περί της Γαίας και βασίστηκαν στην θεωρία του οι μετέπειτα «ανησυχούντες» για το μέλλον του πλανήτη μας, ήταν ο Sir James Lovelock που υπέθεσε ότι η ζωντανή ουσία του πλανήτη λειτουργεί σαν ένας μοναδικός οργανισμός και έδωσε στο αυτοδιαχειριζόμενο αυτό ζωντανό σύστημα το όνομα «Γαία». Η θεωρία του ενώ ήταν γνωστή από την δεκαετία του 60 πρωτοδημοσιεύθηκε το 1975. Δέχθηκε πολλές επικρίσεις από την επιστημονική κοινότητα ο James Lovelock που στη συνέχεια εξέλιξε την θεωρία του – φτάνοντας στο σημείο να μιλήσει αυτός αλλά και άλλοι για πολλές θεωρίες περί της Γαίας. Η «Οικολογική επιστήμη» στην συνέχεια, πρότεινε να θεωρούμε τον πλανήτη ως το «περικλείον αντικείμενο όλης της οικολογικής μελέτης», βασιζόμενη στην θεωρία της Γαίας.
       Από την έναρξη της ζωής στον πλανήτη μας το 99% των ειδών της έχουν εξαφανισθεί, δίχως την παρέμβαση του ανθρώπου. Τι λέει όμως η βαθιά οικολογία σήμερα; «Στη σύγχρονη εποχή προστέθηκε ένας νέος παράγοντας, ικανός να οδηγήσει σε μαζικές εξαφανίσεις - ο άνθρωπος. Και η βιοποικιλότητα άρχισε να αποκτά τεράστια σημασία όταν αρχίσαμε να κάνουμε συγκεκριμένες εκτιμήσεις για τους ρυθμούς απώλειας ειδών εξαιτίας του. Υπολογίστηκε (Raven 1988) ότι ο ρυθμός απώλειας αγγειοσπέρμων είναι περίπου 5 είδη την ημέρα, ρυθμός που αναμένεται να διπλασιαστεί τις πρώτες δεκαετίες της τρέχουσας χιλιετη¬ρίδας. Εκτιμήθηκε ότι με τους σημερινούς ρυθμούς απωλειών, τουλάχιστον 25% των υπαρχόντων ειδών του πλανήτη θα έχουν εξαφανιστεί ή συρρικνωθεί σε ελάχιστους πληθυσμούς πριν το μέσο του 21ου αιώνα (WWF, IUCN, UNEP 1991). Οι εξελίξεις αυτές κάνουν τον άνθρωπο, ένα μόνο από τα εκατομμύρια είδη του πλανήτη και άρα κομμάτι της βιοποικιλότητας, υποψήφιο να επιφέρει την επόμενη μαζική εξαφάνιση. Μια εξαφάνιση που, συγκριτικά με τις προη¬γούμενες, θα χαρακτηριστεί από μέγιστη απώλεια ειδών μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα».
        Άραγε, αν δεν έγραφε τέτοια αντιεπιστημονικά και αυθαίρετα ο κάθε «ειδικός», θα είχε λόγο ύπαρξης η οικολογία στη ζωή μας; Διαβάζοντας μόνο την παραπάνω παράγραφο κανείς, εύκολα μπορεί να αντιληφθεί ότι οι οργανώσεις αυτές που λειτουργούν με ξένα κεφάλαια και συνεχείς επιδοτήσεις, αγνοούν εντελώς τους πραγματικούς κανόνες της φύσης και της ζωής.
        Η ζωή στη φύση είναι πολύ σκληρή, αδυσώπητη, πάντοτε ο δυνατός υπερτερεί έναντι του αδυνάτου. Δεν είναι σπουδαίο δα να το καταλάβει αυτό κανείς. Εμείς, μέρος της φύσης είμαστε και παλεύουμε για τη δική μας επιβίωση. Ο σκύλος, η γάτα, το λιοντάρι, το φίδι κτλ. δεν καταλαβαίνουν από πολιτισμούς και πολιτιστικές κληρονομιές. Ο άνθρωπος έφυγε όμως από τη φύση του και κλείστηκε στις πόλεις - έγινε αδύνατος. Και πιστεύει αφελώς ότι η οικολογία – όπως διαμορφώθηκε μέσα από πακτωλό δισεκατομμυρίων, έχει να του δώσει λύσεις. Όχι, η οικολογία είναι η μεγάλη απάτη. Η αλήθεια βρίσκεται μόνο εκεί έξω, στη Φύση, και ο κυνηγός, με τις όποιες αδυναμίες του, μπορεί να ισχυριστεί πως αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της.



Δημοσιεύθηκε στο ένθετο περιοδικό του Ελεύθερου Τύπου «Κυνήγι» την Τετάρτη 16 Δεκεμβρίου 2009.

Τρίτη 15 Δεκεμβρίου 2009

Αύριο στο "Τύπος Κυνήγι" - συλλεκτικό τεύχος




Στο αυριανό τεύχος του "Τύπος - Κυνήγι", μη χάσετε:

- Όλο το νομικό πλαίσιο με τα ΒΑΣΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ και τις ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ των κυνηγών, ώστε να γνωρίζουμε όλοι όποτε συμβαίνει κάτι πως πρέπει να το αντιμετωπίζουμε στον κυνηγότοπο και όχι μόνο.

- Το παρασκήνιο με τις διαβουλεύσεις.

- Το ΣτΕ αφοπλίζει τους κυνηγούς: Σοκ και οργή.

Και επειδή δεν πιστεύουμε ότι το κυνήγι θα σταματήσει...

- Μπεκάτσα: Στο κυνήγι της βελουδομάτας

- Εκπαιδεύοντας το ιδανικό μπεκατσόσκυλο.

- Κατάλληλα όπλα και φυσίγγια για το κυνήγι της μπεκάτσας.

- Χειροποίητα: Ένας Αυστριακός αρχιμάστορας χαράζει όνειρα σε μέταλλο.

- Χριστούγεννα: Δώρα για κυνηγούς και γιορτινό τραπέζι με φασιανό.

- Φλώρινα: Πόλη των νερών και των θηρευτών.

Μένουμε συσπειρωμένοι και είμαστε σε συνεχή επαφή.


Ελεύθερος Τύπος - Κυνήγι

Παρασκευή 11 Δεκεμβρίου 2009

Απαγόρευση κυνηγίου από το Συμβούλιο της Επικρατείας - προσωρινά ...

          Το Ε' Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας (διαδικασία Αναστολών) με την υπ' αρθ. 1337/2009 σημερινή απόφασή του αναστέλλει προσωρινά την υπ' αρθ. 103382/2740/4.8.2009 απόφαση του υπουργού Ανάπτυξης με την... οποία καθορίζεται από 20.8.2009 έως 28.2.2010 η κυνηγετική περίοδος, τα είδη και ο αριθμός των θηραμάτων ανά κυνηγό, κ.λπ. Κατ' εξαίρεση το κυνήγι του αγριοκούνελου επιτρέπεται μέχρι 10 Μαρτίου 2010, σύμφωνα με την υπουργική απόφαση.
           Η αναστολή της εν λόγω υπουργικής απόφασης ισχύει μέχρι να εκδοθεί οριστική απόφαση από το ίδιο Τμήμα του ΣτΕ, επί της κυρίας προσφυγής (αίτησης) της Ένωσης με την οποία ζητάει την ακύρωση της επίμαχης υπουργικής απόφασης. Η κυρία προσφυγή είχε συζητηθεί στο Ε' Τμήμα την περασμένη Τετάρτη, 9 Δεκεμβρίου 2009 και αναμένεται η έκδοση της απόφασης.
          Ειδικότερα, η απόφαση αναφέρει, μεταξύ των άλλων, τα εξής: «Λαμβάνοντας προεχόντως υπόψη ότι στην κατά το άρθρο 24 παρ. 1 του Συντάγματος υποχρέωση του Κράτους προς προστασία του φυσικού περιβάλλοντος περιλαμβάνεται και η υποχρέωση προστασίας της άγριας πανίδας κατά την πλήρη ποικιλία της κρίνει ότι, εφόσον η προσβαλλόμενη απόφαση δεν ερείδεται επί εγκύρου και επικαίρου συνολικής επιστημονικής μελέτης ως προς τον κίνδυνο αφανισμού ή μειώσεως του πληθυσμού ενός εκάστου των θηρευσίμων ειδών, ενόψει ιδίως και των προαναφερθεισών πυρκαγιών, από την εκτέλεση της απόφασης αυτής πιθανολογείται ότι θα επέλθει βλάβη στην άγρια πανίδα λόγω σημαντικής μείωσης των πληθυσμών της, μη δυνάμενη να επανορθωθεί σε περίπτωση ευδοκιμήσεως της αιτήσεως ακυρώσεως». Επομένως, συνεχίζει η απόφαση, «συντρέχει λόγος χορηγήσεως της αιτούμενης αναστολής εκτελέσεως της προσβαλλόμενης πράξεως».
         Ακόμη, η απόφαση του ΣτΕ αναφέρει, ότι με την προσβαλλόμενη υπουργική απόφαση δεν επιβάλλεται απαγόρευση θήρας στο σύνολο των εκτάσεων που καταστράφηκαν από τις πυρκαγιές, ούτε όμως λαμβάνονται μέτρα για την προστασία των ειδών που διαβιούσαν σε καμένες εκτάσεις και αναγκάστηκαν να μετακινηθούν σε άλλες.



--------------------------------------------------------------------------
Εμείς το ξημέρωμα θα είμαστε στον κυνηγότοπο. Λόγω δε των δυσμενών καιρικών συνθηκών θα έχουμε το τσουκάλι γεμάτο καυτό τσάι, οπότε, πριν από τις ιχνηλασίες, κερνάμε !!! Κοπιάστε αδέλφια………..

Τετάρτη 9 Δεκεμβρίου 2009

Από μία διαφορετική ματιά


 
     Τα τελευταία σενάρια που αφορούν το κυνήγι στη χώρα μας έχουν φουντώσει το τελευταίο διάστημα – και όλα μάλιστα κινούνται στον ίδιο παρανομαστή: «η νέα υπουργός περιβάλλοντος που στην αρμοδιότητά της ανήκουν και τα δάση – κατ’ επέκταση και το κυνήγι, είναι φανατική αντικυνηγός αφού μάλιστα δέχτηκε στο γραφείο της οικολογικές οργανώσεις και όχι και εμάς τους κυνηγούς»

      Η ανωτέρω παράγραφος δείχνει το κλίμα της εποχής μας. Σε αυτό συνεπικουρεί και η προσφυγή κάποιου «φιλόζωου» στο ΣτΕ για την απαγόρευση του κυνηγίου που εκδικάζεται στις 9 Δεκεμβρίου 2009. Μέσα σε αυτό το κλίμα φόβου που θέριεψε και από τις Ομοσπονδίες που έσπευσαν (καλώς) σε γενικές συνελεύσεις, ένα πράγμα μόνο αντιλαμβάνομαι, τον πανικό.

       Πανικός όμως σε τι; Επειδή η υπουργός δεν δέχτηκε στο γραφείο της τον κυνηγό – ενώ δέχτηκε τον οικολόγο; Επειδή μιλά με την wwf τη στιγμή που δεν δέχεται στο γραφείο της Έλληνα βουλευτή; Λέω σε όλα τα παραπάνω: «ας σοβαρευτούμε επιτέλους»

       Ποια Ομοσπονδία και ποιος σύλλογος φρόντισαν να δηλώσουν προς το αρμόδιο υπουργείο την επιθυμία τους για συνάντηση με την υπουργό; Μήπως κατέθεσαν εγγράφως ακρόαση με την υπουργό και εκείνη την αρνήθηκε; Αν έγινε έτσι, ναι, συμφωνώ απόλυτα με τις Ομοσπονδίες. Έγιναν όμως οι απαραίτητες ενέργειες και πότε για συνάντηση με την κ. Μπιρμπίλη;

      Οι οικολόγοι και η wwf που δέχτηκε η υπουργός, πιστεύω ότι κινούνται συστηματικά και με επαγγελματισμό – δύο στοιχεία που αγνοούν οι Ομοσπονδίες μας. Και καλώς έπραξε η υπουργός και τους δέχτηκε, προφανέστατα δεν αγνόησε τις αιτήσεις τους για συνάντηση και συζήτηση «εφ’ όλης της ύλης».

      Προτάσσουμε πάντοτε και όχι αναίτια, την αριθμητική μας δύναμη. Ναι, οι αριθμοί κάνουν τη δύναμη, όσο μακιαβελικό και αν ακούγεται αυτό. Αυτό όμως οι Ομοσπονδίες δεν το έχουν σκεφτεί με τη λογική παρά μόνο με το συναίσθημα. Στην πολιτική όμως τα συναισθήματα υπάρχουν μόνο για τις πίττες συλλόγων, όμως, οι προτάσεις, οι μελέτες, οι σοβαρές παρουσιάσεις, η πειθώ, δημιουργούν γέφυρες για να περάσουν από πάνω τους με σταθερότητα προβλήματα και να προχωρήσουμε όλοι μαζί στο θέμα που μας απασχολεί, στο κυνήγι.

      Είναι και κάτι άλλο που μας διαφεύγει, την πολιτική μίας κυβέρνησης δεν την χαράζει ο αρμόδιος υπουργός αλλά ο πρόεδρος της κυβέρνησης. Δυστυχώς μέχρι σήμερα έχουμε βιώσει άπειρες αποφάσεις και εγκυκλίους υπουργών κατά το γνωμικό: «τρείς λαλούν και δύο χορεύουν». Και η ευθύνη εδώ βαρύνει σε μεγάλο βαθμό τις Ομοσπονδίες μας που ποτέ δεν κινήθηκαν με επαγγελματισμό – παρά έμεναν στις καλές ή κακές προθέσεις του εκάστοτε αρμόδιου υπουργού.

     Δεν έχουμε ανάγκη να παρακαλέσουμε κανέναν και για τίποτα. Το κυνήγι στην Ελλάδα και στον κόσμο είναι δραστηριότητα καθ’ όλα νόμιμη – και κακώς μέχρι σήμερα δεχόμαστε κάθε τόσο και λίγο νέες ρυθμιστικές ή οτιδήποτε άλλο που υποβαθμίζει την ποιότητα του κυνηγίου. Οι Ομοσπονδίες επειδή έχουν τη θέληση αλλά δεν έχουν τις γνώσεις, ας προσλάβουν επαγγελματίες managers που θα ασχοληθούν αποκλειστικά με τα συμφέροντά μας. Ότι πράττουν δηλαδή οι οικολογικές οργανώσεις αλλά και όσοι άλλοι Φορείς θέλουν να έχουν αποτελέσματα στις προσπάθειές τους.

    Εμείς έχουμε ένα επιπλέον αβαντάζ έναντι όσων επιβουλεύονται το κυνήγι – και καλά κάνουν από τη σκοπιά τους, έχουμε δικά μας χρήματα που μεταφράζονται σε εκατομμύρια ευρώ, ενώ οι άλλοι κινούνται με ξένα κόλλυβα. Ποιός λοιπόν είναι ο ισχυρότερος; Η εποχή του πάρε – δώσε με τον φίλο βουλευτή πέρασε ανεπιστρεπτί. Στον καιρό μας οφείλουμε να σταθούμε όρθιοι απέναντι στις προκλήσεις. Και έχουμε τη δύναμη, τη γνώση δεν έχουμε.



-------------------------------------------------------------------------------

Δημοσιεύθηκε στο ένθετο περιοδικό του Ελεύθερου Τύπου «Κυνήγι» την Τετάρτη 9 Δεκεμβρίου 2009

Τρίτη 8 Δεκεμβρίου 2009

Κλιματική αλλαγή και περιβάλλον - η μεγάλη απάτη



Στην παγκόσμια κοινότητα (!), υπάρχουν δύο τάσεις για το κλίμα. Η πρώτη και ισχυρή των διεθνών οργανισμών αναφέρει ότι το κλίμα της γης θερμαίνεται. Η τάση αυτή έχει άμεση υποστήριξη από το σύνολο σχεδόν των ΜΜΕ παγκοσμίως και φυσικά από τις ισχυρές κυβερνήσεις του κόσμου και έχει στενότατη σχέση με την οικολογία.

Η δεύτερη τάση, η επιστημονική, ελάχιστα προβεβλημένη – κυρίως από εναλλακτικά (!) ΜΜΕ, αναφέρεται στην πτώση των θερμοκρασιών παγκοσμίως.

Καλό είναι, να ακούγονται πάντοτε ισότιμα και οι δύο τάσεις και ο καθένας μας να έχει να επιλέξει ανάμεσα τους. Δυστυχώς όμως, όταν ο Αλ Γκόρ τιμάται με το βραβείο νόμπελ για την προσφορά του στο περιβάλλον (πολλά !), τα πράγματα έχουν δρομολογηθεί προς τη μία κατεύθυνση.

Στα λινκς που ακολουθούν, μπορείτε να δείτε ένα μικρό μέρος της «άλλης» πλευράς.


Η Κλιματική Αλλαγή είναι Απάτη Μέρος 1ο

Η Κλιματική Αλλαγή είναι Απάτη Μέρος 2o

Η απάτη της Κλιματικής αλλαγής
http://www.youtube.com/watch?v=HXK4K8uxdp8


Η απάτη της Κλιματικής αλλαγής 7o
http://www.youtube.com/watch?v=BFoUGFeJwhw&feature=related

Η απάτη της Κλιματικής αλλαγής 8o
http://www.youtube.com/watch?v=a8p97oUDC78&feature=related

Η απάτη της Κλιματικής αλλαγής 9o
http://www.youtube.com/watch?v=yfAFkOAUUTs&feature=related

Δευτέρα 7 Δεκεμβρίου 2009

Εισήγηση - βόµβα στο ΣτΕ για διακοπή του κυνηγιού



Εφημερίδα Ελεύθερος Τύπος
Σάββατο 5 Δεκεμβρίου 2009

Του Απόστολου Αντωνάκη

      Δυσάρεστες οι εξελίξεις - όπως αυτές προδιαγράφονται- κατόπιν της αρνητικής εισήγησης της συµβούλου Επικρατείας κ. Μαργαρίτας Γκορτζολίδου προς το 5ο Τµήµα του ΣτΕ που θα συνεδριάσει την ερχόµενη Τετάρτη για να εκδικάσει την προσφυγή ζωοφιλικού σωµατείου εναντίον της υπουργικής ρυθµιστικής απόφασης για το κυνήγι που υπεγράφη τον Αύγουστο από τον τότε υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης κ. Σωτήρη Χατζηγάκη.

      Τριγµούς στις τάξεις των 300.000 Ελλήνων κυνηγών αναµένεται να προκαλέσει η όποια εξέλιξη για την άσκηση του κυνηγιού στη χώρα µας ύστερα από την αρνητική εισήγηση της συµβούλου Επικρατείας κ. Μαργαρίτας Γκορτζολίδου προς το 5ο Τµήµα του ΣτΕ, το οποίο θα συνεδριάσει την επόµενη Τετάρτη, 9 Δεκεµβρίου 2009.

      Κατά τη συνεδρίαση του 5ου Τµήµατος του ΣτΕ, που είναι αρµόδιο για θέµατα περιβάλλοντος, θα εξεταστούν επί της ουσίας όσα επικαλείται η Ζωοφιλική και Οικολογική Ένωση Ελλάδος εκπροσωπούμενη από τον κ. Άγγελο Αγγελέτο, ο οποίος υποστήριξε ότι «δεν τηρήθηκαν οι νόµιµοι όροι ως προς την έκδοση της ρυθµιστικής κυνηγίου, καθώς η ρυθµιστική που υπεγράφη από τον κ. Χατζηγάκη βασίστηκε σε µελέτες και στοιχεία παρελθόντων ετών κι όχι του τρέχοντος έτους».

H νοµοθεσία

      Σύµφωνα µε το ίδιο αιτιολογικό της προσφυγής υποστηρίζεται πως η νοµοθεσία προβλέπει να λαµβάνονται υπ’ όψιν τεκµηριωµένες επιστηµονικές µελέτες τόσο του παρελθόντος όσο και της παρούσας χρονικής περιόδου, κάτι το οποίο δεν συνέβη από την πλευρά του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, αφού δεν συµπεριελήφθησαν στις απαγορευµένες ζώνες αρκετές πυρόπληκτες περιοχές, µεταξύ των οποίων και της Αττικής. Ωστόσο, οι εκπρόσωποι των κυνηγών διά της Κυνηγετικής Συνοµοσπονδίας Ελλάδος αντικρούουν αυτούς τους ισχυρισµούς ως αβάσιµους, σε ό,τι αφορά δε την Αττική αναφέρεται από την πλευρά τους ότι δεν ήταν δυνατόν να έχει προκαταλάβει και συµπεριλάβει η ρυθµιστική υπουργική απόφαση εξελίξεις από πυρκαγιές οι οποίες είναι µεταγενέστερες της χρονικής περιόδου που υπεγράφη. Πέραν αυτού, υπάρχει µόνιµη νοµοθετική ρύθµιση η οποία απαγορεύει για 2 χρόνια την άσκηση της θήρας σε πυρόπληκτες περιοχές ως µόνιµο προστατευτικό µέτρο για την προστασία της άγριας πανίδας. Σύµφωνα µε τους κυνηγετικούς κύκλους, αναµένεται κλιµάκωση έντονων κινητοποιήσεων, διαµαρτυριών και νοµικών προσφυγών σε περίπτωση που θιγούν τα έννοµα δικαιώµατα τόσο των κυνηγών όσο και των 3.000 περίπου κυνηγετικών επιχειρήσεων οι οποίες θα κινδυνεύσουν µε άµεση οικονοµική κατάρρευση, µε ό,τι συνεπάγεται αυτό για την ήδη δοκιµαζόµενη ελληνική οικονοµία. Οι 3.000 περίπου κυνηγετικές επιχειρήσεις απασχολούν γύρω στους 7.000 εργαζοµένους οι οποίοι θα κινδυνεύσουν να προστεθούν στους πολυπληθείς ανέργους της χώρας ενώ ο τζίρος των συγκεκριµένων επιχειρήσεων, που κυµαίνεται περί το 1 δισ. ευρώ, αναµένεται να επηρεάσει δυσµενώς τις υπάρχουσες, επί των οικονοµικών της χώρας, εξελίξεις.

Περιορισµοί

      Είναι άγνωστο εάν οι κυνηγοί θα αποφασίσουν να ασκήσουν το κυνήγι βασιζόµενοι στο Δασικό Κώδικα, που αποτελεί το ουσιαστικό νοµικό πλαίσιο για την άσκηση της θήρας στην Ελλάδα, καθώς η ρυθµιστική κυνηγίου επιβάλλει πρόσθετους χρονικούς, ποσοτικούς αλλά και τοπικούς περιορισµούς. Ενα ακόµη ζητούµενο είναι τα τεράστια κονδύλια που έχουν προεισπραχθεί από το Ελληνικό Δηµόσιο µέσω των τελών θήρας κατά τη θεώρηση των κυνηγετικών αδειών τον περασµένο Αύγουστο και τα οποία θα πρέπει ενδεχοµένως να επιστραφούν εφόσον διακοπούν οι λόγοι για τους οποίους εισπράχθηκαν.

Τα βασικά σηµεία της εισήγησης

Τα βασικά σηµεία στα οποία στηρίζεται η εισήγηση της κ. Μαργαρίτας Γκορτζολίδου είναι τα εξής:

1. Δεν τηρήθηκαν οι νόµιµοι όροι που προβλέπονται για την έκδοση ρυθµιστικής απόφασης για το κυνήγι.

2. Η έκδοση της ρυθµιστικής υπουργικής απόφασης του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης στις 4/8/2009 στηρίχθηκε σε µελέτες οι οποίες βασίζονται σε στοιχεία παρελθόντων ετών και όχι του 2009, όπως ορίζεται ρητά από τη νοµοθεσία.

3. Η υπουργική απόφαση έχει βασιστεί σε µία µόνο επιστηµονική µελέτη του 2009 και όχι σε στοιχεία άλλων ετών όπου για συγκεκριµένους νοµικούς λόγους έχουν ληφθεί αρνητικές γνωµοδοτήσεις και κατά συνέπεια ακυρωτικές αποφάσεις από το ΣτΕ.

4. Δεν ανταποκρίνεται η ρυθµιστική απόφαση του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης σε εκείνα τα νόµιµα κριτήρια που πρέπει να περιέχει µια ολοκληρωµένη και απόλυτα τεκµηριωµένη επιστηµονικά µελέτη.

5. Σε ό,τι αφορά το κυνήγι σε πυρόπληκτες ζώνες, η συγκεκριµένη ρυθµιστική δεν έχει καµία ρύθµιση κι ως επιχείρηµα η σύµβουλος Επικρατείας κ. Γκορτζολίδου παραπέµπει σε άλλες αποφάσεις του ΣτΕ, που είχαν βγει ή θα βγουν και απαγορεύουν το κυνήγι.

6. Δεν υφίσταται µελέτη που να λαµβάνεται υπ’ όψιν από τη ρυθµιστική απόφαση και να εµπεριέχει επιστηµονικά δεδοµένα τα οποία θα καταδεικνύουν πως η κλιµάκωση για τις ηµεροµηνίες λήξεις θήρας ανά είδος δεν εµποδίζουν την προστασία των συγκεκριµένων θηραµατικών ειδών.

● Το βασικότερο της εισηγήσεως της συµβούλου Επικρατείας είναι το αίτηµα να απαγορευτεί πανελλαδικά η άσκηση του κυνηγιού για όλα τα θηραµατικά είδη µέχρι το τέλος της κυνηγετικής περιόδου που έχει οριστεί ως η 28η Φεβρουαρίου 2010.

Πέμπτη 3 Δεκεμβρίου 2009

Τα σκυλιά & εμείς


Ψάχνω να μάθω ποιος μπορεί να είναι ο διασημότερος σκύλος στον κόσμο. Αν έψαχνα για άλογο θα κατέληγα σίγουρα στον Βουκεφάλα του Μεγάλου Στρατηλάτη και κατακτητή Αλέξανδρου. Για σκύλο όμως;

     Μήπως είναι ο «Άργος;», εκείνος ο περίφημος σκύλος στον Ομηρικό Οδυσσέα; Εκείνος ο πιστός του σκύλος που έπειτα από δέκα χρόνια περιπλάνησης στους ωκεανούς του κόσμου – εκεί που όλοι είχαν ξεχάσει τη μορφή του, ο Άργος στο αντίκρισμα «Εκείνου» κούνησε την ουρά του χαρούμενα και έπειτα από λίγο πέθανε.; Τι μας έκανε και ο Όμηρος και οι εικόνες από τις διηγήσεις του κούρνιασαν για πάντα σε μια άκρη του μυαλού μας.

     Μήπως άραγε να ‘ναι ο δικός μου σκύλος, ο Μίσα ο αλσατός, που πολλά χρόνια πίσω, πήδηξε τον μαντρότοιχο του σπιτιού μας – που δεν έβγαινε ποτέ από τον περιβάλλοντα χώρο της παλιάς μονοκατοικίας μας, για να με υποδεχθεί και να πέσει επάνω μου σαν τρελός – ύστερα από μεγάλη μου απουσία στο εξωτερικό;

     Ίσως να είναι ο δικός σας σκύλος ο διασημότερος στον κόσμο. Το σίγουρο είναι ότι, τα σκυλιά μας, αυτά τα λατρευτά όντα με τα μαγικά μάτια, δένονται με τους ανθρώπους τους, περισσότερο απ’ ότι ίσως φανταζόμαστε. Και δεν είναι τυχαίο άλλωστε το γεγονός που θεωρούνται οι πιστότεροι φίλοι του ανθρώπου.

     Τα σκυλιά έχουν μία σταθερότητα στη συμπεριφορά τους – που αν την συγκρίνουμε με τη δική μας, θα μελαγχολήσουμε, όταν διαπιστώσουμε τις ατέλειες μας έναντι των σκυλιών που μας φανερώνουν την καθαρότητα – αυτή που απωλέσαμε όταν ενταχθήκαμε στον «πολιτισμό» των αδυνάτων, όταν χάσαμε κάθε αληθινή επαφή με την Φύση. Η αληθινή αφοσίωσή τους και η αγάπη τους προς εμάς, δείχνει επίσης πιστεύω την δική μας ανικανότητα να διαισθανθούμε τους πραγματικούς «νόμους» έξω από εμάς.

     Παρατηρώ πολλές φορές και στο κυνήγι τον σκύλο εκείνο που ολημερίς βρίσκεται πίσω από ένα θήραμα, κάνοντας πολλά χιλιόμετρα – για να το φέρει κοντά μας. Πόσο κουρασμένος είναι; Πόσο ταλαιπωρημένος; Γιατί; Για τον άνθρωπο αφέντη αφενός και για τη φύση του αφετέρου.

     Ειδικότερα τα σκυλιά δίωξης – αυτά που έχουμε κι εμείς στο κυνήγι του αγριόχοιρου, τα παρατηρώ πολλές φορές όταν βγαίνουν από το βουνό ηττημένα ή νικητές. Βάζω νερό στη χούφτα του χεριού μου και πίνουν να σταθούν όρθια, διαλυμένα καθώς είναι από την υπερπροσπάθεια. Την ώρα εκείνη που αφήνουν το πυκνό και έρχονται προς το μέρος μας, αποζητάνε το χάδι – σαν επιβράβευση που έκαναν τόσο κόπο για εμάς.

     Παρατηρώντας τα σκυλιά μας, μαθαίνουμε σε μεγάλο βαθμό τα χούγια τους, τη σκέψη τους, τον τρόπο που λειτουργούν, τα πράγματα εκείνα που τα επηρεάζουν θετικά ή αρνητικά - παράλληλα όμως μαθαίνουμε τον ίδιο μας τον εαυτό, κατά πόσο δηλαδή είμαστε σε θέση να σταθούμε αντάξιοι σύντροφοι και αφέντες σε τούτα τα σπάνια από χαρίσματα πλάσματα.

     Ο σκύλος, είναι φτιαγμένος από τη φύση του να δίνει ανυστερόβουλα, ακόμα και την ίδια του τη ζωή. Και υπερτερεί σε σχέση με εμάς ακόμα και σε αυτό – δεν γνωρίζει ότι η ζωή του έχει αρχή και τέλος, δεν βασανίζεται από το συναίσθημα για να αποκτήσει την ανάγκη να πλάσει ένα θεό και να τον προσκυνά. Και φυσικά δεν έχει έννοιες μεταφυσικές.

     Και όμως, τον σύντροφο αυτό, τον βλέπουμε στο βουνό να γυρνά μονάχος του επειδή «πρόδωσε» τις προσδοκίες του αφέντη του, διότι η φύση του δεν τον έκαμε καλό στο κυνήγι – όσο δηλαδή καλό επιθυμούσε ο ανίκανος κυνηγός, που προτίμησε και τον «ξέχασε» να περιπλανιέται μακριά από την αγάπη και το δόσιμο. Μακριά από τη φύση του δηλαδή…


Δημοσιεύθηκε στο ένθετο περιοδικό του Ελεύθερου Τύπου «Κυνήγι» την Τετάρτη 2 Δεκεμβρίου 2009
-------------------------------------------------------------------------

Το κείμενο που ακολουθεί, είναι ένα μήνυμα που έλαβα χθες από αναγνώστη της στήλης, και συμπληρώνει θαρρώ τη δική μου δημοσίευση. Ευχαριστώ τον αγαπητό αναγνώστη που μου επέτρεψε να δημοσιεύσω το μήνυμά του.
-------------------------------------------------------------------------

     Πραγματικά ίσως δεν αξίζει τίποτα περισσότερο από το υπέροχο, γεμάτο αγάπη, αφοσίωση και λατρεία, βλέμμα του τετράποδου φίλου μας! Το βλέμμα αυτό, που για να το απολαύσεις θα πρέπει να το επιδιώξεις, να το προκαλέσεις, να το υποκινήσεις αφού πρέπει να του σηκώσεις ψηλά το κεφάλι.

     Υπάρχει όντως δυσκολία γιατί τα ζώα έχουν το βλέμμα χαμηλά και, ίσως από φόβο και υποταγή, σε αντίθεση με το ανθρώπινο, που χαρακτηρίζεται από υπεροψία, εγωισμό, και που είναι ανάλογο με τα αισθήματα και τα ένστικτα μας. Το ζώο υποκινείται, εξαναγκάζεται να σε κοιτάξει σε αντίθεση με την ανθρώπινη φύση, η οποία χωρίς φόβο και πάθος μπορεί να αναζητήσει και να κοιτάξει κατάματα , αν είναι δυνατόν, και αυτόν τον δημιουργό. Μια αγάπη ανιδιοτελής, χωρίς υποκρισία, μια λατρεία και αφοσίωση, που την καρπώνεσαι με αντάλλαγμα ένα απλό χάδι! Αλήθεια πως μπορείς να περιγράψεις αυτή τη γλυκιά αφοσίωση αυτού του μοναδικού φίλου.

    Απουσιάζω, λόγω εργασίας, όλες τις εργάσιμες μέρες από το σπίτι και επιστρέφω κάθε απόγευμα Παρασκευής. Κάποιας Παρασκευής απόγευμα με περίμεναν στην πυλωτή του σπιτιού μου, η κόρη μου - γιατρός στο επάγγελμα, και ο σκύλος μου, ένα σέτερ δύο ετών.

     Παρακολουθώντας την διαίσθηση του για τον ερχομό μου, τις αντιδράσεις, την αναστάτωσή του, όταν με είδε, την χαρά και την λατρεία του βλέμματος, την προσπάθεια του να υπερπηδήσει τα κάγκελα της αυλής, τις αγκαλιές, το τρέξιμο και την επαναφορά του πάλι στην αγκαλιά μου η κόρη μου είπε: «Μπαμπά φοβάμαι και ντρέπομαι που σου το λέω, αλλά μετά απ’ αυτό διαπιστώνω ότι κανείς άλλος σ' αυτό το σπίτι δεν σε λατρεύει τόσο πολύ, όσο ο Φοίβος!!».


Δημ. Κατσίνης
-------------------------------------------------------------------------

Τρίτη 1 Δεκεμβρίου 2009

Στρατιωτική θητεία - πληροφόρηση εκ των "έσω"

Τι θα χρειαστώ στη στρατιωτική μου θητεία

Έχω πολλούς φίλους που παρουσιάζονται σε λίγες μέρες στον Ελληνικό Στρατό (ΕΣ). Και η αλήθεια είναι ότι – όντας και εγώ φαντάρος τους τελευταίους 2 1/2 μήνες – τους περίμενα. Όχι αυτούς συγκεκριμένα – χαώδης εξάλλου ο ΕΣ για να τύχει να είμαστε στην ίδια μονάδα. Τους περίμενα και τους περιμένω για να …πάψω να είμαι ο πιο νέος.

Περίεργο το ξεκίνημα που τους περιμένει, λοιπόν, και για να τους διευκολύνω, έφτιαξα μία λίστα με τα πράγματα που θα τους χρειαστούν – όπως μου χρειάστηκαν και εμένα. Όπως μου χρειάζονται ακόμα. Η λίστα ενδέχεται να μην είναι πλήρης – την έφτιαξα χθες το βράδυ ενώ φυλούσα μερικές δεκάδες θαλαμιζόμενους και μερικές δεκάδες όπλα. Στη διάθεση σας λοιπόν!

Αγαπητέ νεοσύλλεκτε (σικ)

Παρακάτω θα βρεις αρκετά απ’ αυτά που θα σου χρειαστούν τις πρώτες σου ημέρες στον Ελληνικό Στρατό. Ξεκινάμε.

Ρούχα

1. Εσώρουχα – φανέλες – κάλτσες.

Θα πάρεις τόσα ώστε να είσαι καθαρός και άνετος μέχρι το πρώτο επισκεπτήριο. Τότε θα λάβεις, αν χρειάζεται, ενισχύσεις από την οικογένεια και τους φίλους σου που θα σε επισκεφτούν.

2. Μπλουζάκια παραλλαγής.

Θα χρειαστείς τόσο κοντομάνικα όσο και μακρυμάνικα μπλουζάκια παραλλαγής. Τα μπλουζάκια αυτά φοριούνται μέσα από το χιτώνιο, σου δίνονται από τον ΕΣ, αλλά είναι λίγα (3 και 2 αντίστοιχα) για να καλύψουν τις ανάγκες σου.

3. Τα ρούχα που θα κοιμάσαι.

Προτίμησε βερμούδα ή φόρμα με τσέπες για να μπορείς να έχεις πάνω σου το κινητό σου ή τα κλειδιά σου χωρίς να φοβάσαι ότι θα τα ψάχνεις το πρωί κάπου γύρω ή κάτω από το κρεβάτι.

4. Πολιτικά ρούχα.

Για αρχή, δε χρειάζεσαι περισσότερα πολιτικά ρούχα απ’ αυτά με τα οποία θα παρουσιαστείς στο κέντρο εκπαιδεύσεως. Μετά την άδεια ορκωμοσίας, οπότε και θα αρχίσουν οι υπηρεσίες και οι έξοδοι, θα εμπλουτίσεις …το σάκο σου.

5. Ισοθερμικά ρούχα.

Ένα -τουλάχιστον- σετ ισοθερμικών, ενδεχομένως, θα σου φανεί χρήσιμο κάποιο κρύο βράδυ της θητείας σου.

6. Τα ρούχα που θα πάρεις από τον ΕΣ.

Τα ρούχα που θα παραλάβεις (παντελόνια παραλλαγής, χιτώνια, τζάκετ, αρβύλες) φρόντισε να σου είναι αρκετά άνετα. Ναι, να είσαι ωραίος, δε λέω. Αλλά πρώτα να είσαι άνετος. Και ειδικά το τζάκετ, το καλύτερο ίσως ρούχο που θα πάρεις από τον ΕΣ, πρέπει να είναι 1 τουλάχιστον νούμερο μεγαλύτερο από αυτό που φοράς ούτως ώστε να σου είναι ΑΝΕΤΟ αν φορέσεις και καμία extra μπλούζα από μέσα. Το ίδιο ισχύει και με τις αρβύλλες – για τις οποίες, βέβαια, απαραίτητο είναι να να έχεις και πάτους.

7. Σεντόνια – sleeping bag.

Φρόντισε να μάθεις εάν στο κέντρο που παρουσιάζεσαι επιτρέπουν ή όχι το sleeping bag. Εάν έχεις αμφιβολίες, ξεκινήσε με 2 σεντόνια. Φροντίσε να γράψεις στην ταμπελίτσα ποιο από τα 2 θα χρησιμοποιείς ως κατωσέντονο αφού αυτό θα έρχεται σε επαφή με τις απαρχαιωμένες κουβέρτες του ΕΣ. Χρειάζεται το επόμενο βράδυ να έρχεται σε επαφή και με το σώμα σου;

Είδη ατομικής υγιεινής

7. Ξυριστικά.

8. Οδοντόβουρτσα – οδοντόκρεμα κ.λπ.

9. Σαμπουάν – Αφρόλουτρο

10. Υγρά μαντηλάκια. Απαραίτητα σε όλη τη διάρκεια της θητείας σου. Από το να πλύνεις γρήγορα τα βρώμικα χέρια σου μέχρι να κάνεις έναν σύντομο τοπικό καθαρισμό κάποια στιγμή που δε θα προλαβαίνεις να κάνεις μπάνιο, τα υγρά μαντηλάκια σου δίνουν τη λύση μέχρι την επόμενη επαφή του σώματος σου με το νερό.

11. Σαπούνι αντισηπτικό για καθαρισμό χεριών χωρίς νερό. Απαραίτητο επίσης, αφού αρκετές φορές θα θέλεις να πλύνεις τα χέρια σου αλλά το σαπούνι σου θα βρίσκεται σε κάποιο σάκο μακριά από εκεί που βρίσκεσαι.

12. Αποσμητικό.

13. Γάντια μιας χρήσης. Θα σου χρειαστούν είτε όταν έρθει η ώρα για την πρώτη σου φορά στις τουαλέτες της μονάδας είτε όταν βγεις στην αναζήτηση γοπών στο στρατόπεδο.Έχε αρκετά μαζί σου.

Ασφάλεια

14. Θα χρειαστείς

o Λουκέτα για το στρατιωτικό σου σάκο.

o Λουκέτα για τον πολιτικό σου σάκο.

o Λουκέτο για τον σάκο ιματισμού (λουκάνικο)

o Λουκέτο για το όπλο στον οπλοβαστό.

o Λουκέτο για το φοριαμό (αν σου δοθεί).

Θα φτιάξεις 3 σετ κλειδιών που θα τα τοποθετήσεις σε διαφορετικές θέσεις ούτως ώστε αν -για οποιονδήποτε λόγο- χάσεις το πρώτο σετ κλειδιών να μη χρειαστεί να σπάσεις ένα – ένα όλα σου τα λουκέτα.

Τεχνολογία

15. Ένα κινητό τηλέφωνο χωρίς κάμερα.

Είναι ίσως και το μοναδικό που θα σας ζητηθεί να δείξετε. Βασική επιλογή των στρατιωτών της Γ’ ΕΣΣΟ του 2009 αποδεικνύεται σύμφωνα με τη δική μου εμπειρία το Nokia 5030. Χωρίς κάμερα, με φακό και το κυριότερο: με μεγάλη αυτονομία. Δείτε το εδώ.

16. Ένας φορτιστής έκτακτης ανάγκης.

“Ο φορτιστής έκτακτης ανάγκης είναι ένα gadget που υπόσχεται να σας βοηθήσει, δίνοντας σας την δυνατότητα να επαναφορτίσετε την μπαταρία του κινητού ή του iPod σας όπου και όποτε θελήσετε, δίχως την ανάγκη ηλεκτρικής παροχής.” Διάβασε εδώ περισσότερα.

17. Ένα mp3 player για να ακούς μουσική στον ελεύθερο σου χρόνο.

Είναι προτιμότερο να στραφείς σε μια οικονομική επιλογή. Αν, δε, το mp3 που θα επιλέξεις λειτουργεί και με μπαταρία, ακόμη καλύτερα αφού μπαταρίες στο στρατό βρίσκεις εύκολα. Πρίζες; Δες εδώ μια καλή επιλογή.

18. Μία φορητή παιχνιδομηχανή (PSP, DS κλπ).

Δεν τη χρειάζεσαι στην αρχή της θητείας σου. Στην πορεία, ωστόσο, και καθώς ο ελεύθερος σου χρόνος αυξάνεται, μάλλον θα σου χρειαστεί. Προτού αγοράσεις μία, ωστόσο, κοίταξε μήπως κάποιος φίλος σου που έχει απολυθεί είναι πρόθυμος να σου τη δανείσει για …μερικούς μήνες.

Χρήματα

19. Δε χρειάζεσαι πολλά χρήματα για να περάσεις μέχρι το πρώτο επισκεπτήριο – φρόντισε, μάλιστα, τα περισσότερα απ’ αυτά να είναι “ψιλά”. Να ξέρεις ότι οι τιμές στον ΕΣ είναι χαμηλές – ο καφές π.χ. κοστίζει 60 λεπτά ενώ το νερό 500ml 20 λεπτά.

Άλλα

20. Βελόνα και κλωστή

Μπορεί να χρειαστεί να ράψεις κάποιο κουμπί ή κάποια σκισμένη παραλλαγή. Έχε μαζί σου ακόμη και αν δε ξέρεις. Κάποιος θα βρεθεί να σε βοηθήσει.

Η παρούσα λίστα ενδέχεται να μεταβληθεί ούτως ώστε να γίνει πληρέστερη στο μέλλον. Δημοσιεύτηκε, ωστόσο, ως βοήθημα για τους …νεοσύλλεκτους της Δ’ ΕΣΣΟ του 2009. Καλή θητεία παίδες!

-------------------------------------------------------------

Δημοσίευση από το εκπληκτικό blog «οι νέοι είναι ωραίοι» ή άλλως hint.gr με πολύ χρήσιμη πληροφόρηση για όσους δεν υπηρέτησαν ακόμα την «μαμά πατρίδα» αλλά ευρίσκονται προ των πυλών …

Εμείς υπηρετήσαμε και ξέρουμε τι εστί στρατός, έστω και αν σήμερα οι συνθήκες είναι ευνοϊκότερες και η θητεία μικρότερη από περασμένες εποχές (!).