Το σαββατοκύριακο, αν και οι καιρικές συνθήκες θα είναι δύσκολες για δραστηριότητες στην ύπαιθρο, εμείς θα βρισκόμαστε πάλι στο βουνό.
Το χειμωνιάτικο πρωινό είναι μισό αν δεν το ζήσεις στα σπλάχνα της φύσης, αν δεν νιώσεις το ξεροβόρι να σου παγώνει το πρόσωπο, αν ο καφές και το τσάι δεν έχουν το άρωμα της θράκας.
Θα είμαστε στο βουνό Σάββατο ξημέρωμα, στο σπίτι μας, με τα σκυλιά μας, την καλή μας παρέα, και τις πλάκες μας. Την παγωνιά θα την σπάζει η καλή μας διάθεση. Και όταν κουραστούν τα σκυλιά μας, όταν βαρύνουν και τα δικά μας πόδια, θα ανάψουμε και πάλι τη θράκα για συντροφιά και θα γευτούμε τα φρέσκα βραστά αυγά, το χωριάτικο ψωμί, το κρεμμύδι και την ντομάτα, και μετά, θα συνεχίσουμε, ώσπου ο κάπρος να μας κάνει τη χάρη να σταθεί απέναντί μας (!) ή να μας χαιρετίσει στο καρτέρι.
Αυτό είναι το αληθινό κυνήγι. Και ας υπάρχουν οι λαθροθήρες στη δική μας πλευρά ή οι λαθροθήρες της οικολογίας, που σώνει και καλά θέλουν με οποιοδήποτε τρόπο να μας «εντάξουν» στον δικό τους τρόπο ζωής, αυτοί, οι αλάθητοι, οι θεοί της γνώσης, οι «αφέντες» της φύσης.
Είμαστε με το Σύνταγμα της χώρας μας και με τον Νόμο. Κυνηγάμε ελεύθερα, και ας έχουμε άχρηστους εκπροσώπους της «μαμάς» Κυνηγετικής Ομοσπονδίας Ελλάδας»