Κόπηκε και η πίτα της ΚΣΕ σε ξενοδοχείο περιωπής των Αθηνών και πλήθος φορέων, βουλευτών, κυνηγετικών οργανώσεων, ενδεχομένως και μεμονωμένων κυνηγών, τίμησαν με την παρουσία τους την κεντρική εκδήλωση των Ελλήνων κυνηγών.
Κρίνοντας απ’ όσα διάβασα που ειπώθηκαν από στόματα κυρίως πολιτικών, το κυνήγι καλά βαδίζει. Για τους δικούς μας εργατοπατέρες όμως κινδυνεύει. Απ’ ότι κατάλαβα, άπαντες συμφώνησαν σε ένα πράγμα: πόσο κακό κάνει η υπουργός ΥΠΕΚΑ στον τόπο. Δυστυχώς δεν είμαι πολιτικός αναλυτής ή τέλος πάντων ειδικός στα κυνηγετικά δρώμενα. Απλός κυνηγός είμαι που καταθέτω την σκέψη μου – πολλάκις και λαθεμένη.
Ασφαλώς τώρα που τοποθετήσαμε τα όπλα στους φωριαμούς, μπορούμε ακόμα και σαν μη ειδικοί να ασχοληθούμε με όσα καλώς ή κακώς κείμενα αφορούν το κυνήγι μας. Ο καθένας μας από την σκοπιά του εκφέρει και μία άποψη. Το ίδιο κι εγώ – με την διαφορά όμως πως η δική μου γνώμη δεν έχει βαρύνουσα σημασία εφόσον δεν έχω αποκτήσει ακόμα την ταμπέλα του «ειδικού». Ελπίζω να με αξιώσουν οι θεοί να μην την αποκτήσω ποτέ, ελπίζω….
Στην ΚΣΕ όμως, λόγω της συνεχούς ενασχόλησης τους οι εκπρόσωποί μας με τα κοινά, έχουν αποκτήσει (βοηθούντος και του μεγάλου χρονικού διαστήματος που ευρίσκονται στο μετερίζι…) εμπειρίες που στέκονται πολύτιμος βοηθός για την αντιμετώπιση των κρίσεων. Και πλησιάζει ο καιρός (ο καιρός γαρ εγγύς λένε άλλοι) που θα βγάλουν από την φαρέτρα τους τα ευθύβολα τόξα και θα στοχεύσουν προς πάσα κατεύθυνση η οποία επιβουλεύεται τα του κυνηγίου δρώμενα. «Ο αγώνας λοιπόν ο μεγάλος» αρχίζει πάλι – αφού χρειάστηκε να διακοπή την κυνηγετική περίοδο.
Τι θα ακούσουμε από την μαχόμενη ΚΣΕ είναι γνωστό. Μάθαμε από τους αγώνες της και πιστεύω ότι κάθε κίνηση και ενέργεια είναι προβλέψιμη. Δηλαδή ένα copy paste, απλά οι ημερομηνίες αλλάζουν και τίποτα λιγότερο ή περισσότερο. Όπως οι πολιτικοί θέλουν τις μάζες εγκλωβισμένες στα τρομερά λόγια τους, έτσι και η ΚΣΕ θέλει την κυνηγετική οικογένεια (την κυνηγετική μάζα) πρόβατα, να τους προκαλεί τρόμο με τις ανακοινώσεις της και τέλος πάντων με τον μεγάλο της αγώνα. Μου αρέσουν τα κόλπα αυτά, μου φτιάχνουν την διάθεση με τον απογευματινό καφέ όπως τώρα καλή ώρα – που ακούω την μουσική μου και αρχίζω δειλά – δειλά να διαβάζω τα μελλούμενα.
Αν η κυρία υπουργός μας, αγνοεί συστηματικά όπως λέγεται στα πέριξ, τους κυνηγούς, δεν είναι ευθύνη δική μου ή των κυνηγών. Ασφαλώς όχι. Η ευθύνη βαραίνει την ηγεσία της ΚΣΕ που ανίκανη καθώς είναι δεν κατάφερε να γίνει συνομιλητής απευθείας με την υπουργό. Ακολουθεί την πλάγια οδό του φίλου, του κολλητού, του υφυπουργού, του βουλευτή. Προφανώς εκεί κάπου κουράζεται και μιλά για «αγώνα», από τις βόλτες που κάνει από γραφείο εις γραφείο…. Αν κάνω λάθος, ας με συγχωρήσουν πάλι οι θεοί.
Οσονούπω θα ξεκινήσουν την επίπονη εργασία τους και τα πάσης φύσεως παπαγαλάκια της ΚΣΕ που το έργο τους το έχουν μάθει καλά. Θέατρο η ζωή μας με κακούς ηθοποιούς επί σκηνής. Και το φινάλε του έργου και εδώ προβλέψιμο.
Το κυνήγι στην Ελλάδα, όσο υπάρχουν βουνά και δάση, όσο υπάρχουν λίμνες και ελαιώνες, όσο υπάρχει ελεύθερο κράτος τέλος πάντων, θα ζει και θα βασιλεύει. Μπορεί κάποιοι να θέλουν ρεζέρβες, κάποιοι άλλοι επιθυμούν κάτι άλλο, οι οικολόγοι έχουν τις δικές τους κρυφές επιθυμίες, όμως, πέρα από αυτά - πέρα φυσικά και από τους «μεγάλους αγώνες», το κυνήγι δεν μπορεί να το σταματήσει ούτε η υπουργός μας ούτε κανείς. Το μόνο που μπορούν να κάνουν και πρέπει να κάνουν, είναι να το βάλουν σε τάξη. Αλλά ακόμα και σε αυτό πιστεύω, δεν μπορεί να είναι σοβαρός ομιλητής η ΚΣΕ, και τα σαΐνια (λέμε τώρα) του υπουργείου φαίνεται πως γνωρίζουν με ακρίβεια την ανεπάρκειά της.
Προς το παρόν η ΚΣΕ θα υπάρχει – εφόσον επικρατεί η αταξία στα πράγματα, μα στην πορεία δεν θα έχει λόγο ύπαρξης και «δεν τολμώ να σκεφτώ» πως θα ζήσουμε χωρίς την παρουσία της …
============================================
Δημοσιεύτηκε στο ένθετο περιοδικό «Κυνήγι» του Ελεύθερου Τύπου την Τετάρτη 9 Μαρτίου 2011.
