Τώρα που κατακάθισε ο θόρυβος των ευρωεκλογών, καλό είναι εμείς οι κυνηγοί να μιλήσουμε και πάλι για την αγαπημένη μας ασχολία και οι πολιτικοί αναλυτές!! ας ασχοληθούν με τα του χώρου τους. Καλώς πράξαμε όσοι ασχοληθήκαμε και όσοι ψηφίσαμε το ΚΕΚ. Καλώς όμως έπραξαν και όσοι κυνηγοί συνειδητά στάθηκαν μακριά. Ελεύθεροι άνθρωποι είμαστε και οι επιλογές μας βαραίνουν εμάς και κανέναν άλλον. Η πίκρα από ορισμένους ίσως είναι μεγαλύτερη επειδή ασχολήθηκαν περισσότερο από άλλους. Και λοιπόν; Το εκλέγειν εξάλλου είναι δικαίωμα και κανείς δεν δικαιούται να κατηγορεί κανένα για τις πολιτικές του επιλογές.
Για τους μόνους που μπορούμε να μιλήσουμε ότι δεν στήριξαν το ΚΕΚ, αυτοί είναι όσοι έχουν καίριες θέσεις σε ομοσπονδίες, συλλόγους κτλ. Αυτοί όφειλαν να αγωνισθούν, να βγούν μπροστά, παρακάμπτοντας το κομματικό τους παρελθόν και παρόν και τα προσωπικά τους «εγώ». Και οι δηλώσεις της τελευταίας στιγμής ορισμένων προέδρων κτλ. έδειξε ότι αγγαρεία έκαναν για το θεαθήναι μόνο. Ουσιαστικά, ήσαν μακριά!. Αλλά και για τους εμπόρους μπορούμε να μιλήσουμε - που ζουν από το κυνήγι, και ο ετήσιος τζίρος τους από την τσέπη των κυνηγών μεταφράζεται σε πολλά εκατομμύρια ευρώ το χρόνο. Ούτε αυτοί στήριξαν ενώ κάλλιστα πρώτοι όφειλαν να σταθούν χορηγοί. Δεν υπήρχε η διάθεση λοιπόν πλην ελαχίστων.
Αν με ρωτήσει κάποιος, θα του έλεγα ότι ούτε εμένα ο Μαρκόπουλος μου είναι συμπαθής. Και ούτε με γνωρίζει αλλά ούτε τον ξέρω προσωπικά. Όμως το προσωπικό στοιχείο κατά τη γνώμη μου δεν παίζει κανένα ρόλο στην πολιτική μου απόφαση να στηρίξω – έστω και μέσα από τις διαφωνίες μου το ΚΕΚ. Αυτό δηλαδή που δεν έκαναν οι πλείστοι πρόεδροι ομοσπονδιών - που όφειλαν να κάνουν.
Ίσως στα υψηλά κλιμάκια ο ανταγωνισμός να είναι μεγάλος και να μας διαφεύγουν πράγματα του παρασκηνίου που διαμόρφωσαν και την στάση πολλών στελεχών. Δεν μας ενδιαφέρει όμως το παρασκήνιο αλλά η ουσία. Και ποια είναι; Μα ότι αν υπήρχε σύμπνοια το 3% ήταν εύκολος στόχος.
Πραγματικά, πιστεύω πως χάθηκε μοναδική ευκαιρία να έχουμε «δικό μας» άνθρωπο στην ευρωβουλή για να παλέψει για όσα μύρια μας κατηγορούν οι κακόβουλοι άλλων πολιτικών ομάδων και σχηματισμών. Για να αντικρούσει τις ασχήμιες που προβάλλονται από παντού και να δώσει προς τα έξω τον ορισμό του αληθινού κυνηγού.
Αληθινός κυνηγός όμως δεν είναι μόνο αυτός που ψήφισε ΚΕΚ, όπως αφήνεται να εννοηθεί από ορισμένους κύκλους. Αληθινός κυνηγός είναι αυτός που σέβεται τη φύση και ακολουθεί κατά γράμμα τον νόμο – και φυσικά ελεύθερα αποφασίζει ποιο κόμμα θα ψηφίσει. Και εμείς οι ίδιοι γνωρίζουμε πολύ καλά ότι στην κοινωνία την κυνηγετική, δεν είναι όλα ρόδινα και άγια. Αν λοιπόν κάποιοι αρέσκονται να «ντουφεκάνε» και να λένε μεγάλα λόγια για καλή ή κακή πορεία του ΚΕΚ στις εκλογές, και να ρίχνουν ευθύνες αβίαστα - επειδή κυριαρχούν σε αυτούς τα συναισθήματα και όχι η λογική, ας ηρεμήσουν, διότι η αλήθεια έχει πολλές όψεις.
Και θα σταθώ εδώ κριτικά, λέγοντας ότι η ανακοίνωση του Κώστα Μαρκόπουλου για το εκλογικό αποτέλεσμα ήταν επιεικώς «ερασιτεχνική» Οι άνθρωποι του ΚΕΚ θα μπορούσαν να δημοσίευαν δήλωση περισσότερο ρεαλιστική. Και ίσως, για να προχωρήσει το ΚΕΚ στο μέλλον, δεν πρέπει να παραμείνει στα στενά όρια της κυνηγετικής οικογένειας, αλλά να αποκτήσει εξωστρέφεια και να μιλήσει με τον Έλληνα πολίτη. Και η αρχή μπορεί να γίνει μόνο με ένα συνέδριο. Και προς το σκοπό αυτό οι ομοσπονδίες που τις ψηφίζουμε και εκλέγουμε σε αυτές ανθρώπους ικανούς (υποτίθεται!), έχουν λόγο σοβαρό. Διάθεση δεν γνωρίζω αν έχουν μη και χαλάσουν τη νιρβάνα τους!
Θα δημοσιευόταν στο επόμενο «Τύπος Κυνήγι του Ελεύθερο Τύπου» την 1η Ιουλίου 2009. Δεν πρόλαβε…
Το λινκ των φίλων του «Τύπος Κυνήγι» στο facebook
Για τους μόνους που μπορούμε να μιλήσουμε ότι δεν στήριξαν το ΚΕΚ, αυτοί είναι όσοι έχουν καίριες θέσεις σε ομοσπονδίες, συλλόγους κτλ. Αυτοί όφειλαν να αγωνισθούν, να βγούν μπροστά, παρακάμπτοντας το κομματικό τους παρελθόν και παρόν και τα προσωπικά τους «εγώ». Και οι δηλώσεις της τελευταίας στιγμής ορισμένων προέδρων κτλ. έδειξε ότι αγγαρεία έκαναν για το θεαθήναι μόνο. Ουσιαστικά, ήσαν μακριά!. Αλλά και για τους εμπόρους μπορούμε να μιλήσουμε - που ζουν από το κυνήγι, και ο ετήσιος τζίρος τους από την τσέπη των κυνηγών μεταφράζεται σε πολλά εκατομμύρια ευρώ το χρόνο. Ούτε αυτοί στήριξαν ενώ κάλλιστα πρώτοι όφειλαν να σταθούν χορηγοί. Δεν υπήρχε η διάθεση λοιπόν πλην ελαχίστων.
Αν με ρωτήσει κάποιος, θα του έλεγα ότι ούτε εμένα ο Μαρκόπουλος μου είναι συμπαθής. Και ούτε με γνωρίζει αλλά ούτε τον ξέρω προσωπικά. Όμως το προσωπικό στοιχείο κατά τη γνώμη μου δεν παίζει κανένα ρόλο στην πολιτική μου απόφαση να στηρίξω – έστω και μέσα από τις διαφωνίες μου το ΚΕΚ. Αυτό δηλαδή που δεν έκαναν οι πλείστοι πρόεδροι ομοσπονδιών - που όφειλαν να κάνουν.
Ίσως στα υψηλά κλιμάκια ο ανταγωνισμός να είναι μεγάλος και να μας διαφεύγουν πράγματα του παρασκηνίου που διαμόρφωσαν και την στάση πολλών στελεχών. Δεν μας ενδιαφέρει όμως το παρασκήνιο αλλά η ουσία. Και ποια είναι; Μα ότι αν υπήρχε σύμπνοια το 3% ήταν εύκολος στόχος.
Πραγματικά, πιστεύω πως χάθηκε μοναδική ευκαιρία να έχουμε «δικό μας» άνθρωπο στην ευρωβουλή για να παλέψει για όσα μύρια μας κατηγορούν οι κακόβουλοι άλλων πολιτικών ομάδων και σχηματισμών. Για να αντικρούσει τις ασχήμιες που προβάλλονται από παντού και να δώσει προς τα έξω τον ορισμό του αληθινού κυνηγού.
Αληθινός κυνηγός όμως δεν είναι μόνο αυτός που ψήφισε ΚΕΚ, όπως αφήνεται να εννοηθεί από ορισμένους κύκλους. Αληθινός κυνηγός είναι αυτός που σέβεται τη φύση και ακολουθεί κατά γράμμα τον νόμο – και φυσικά ελεύθερα αποφασίζει ποιο κόμμα θα ψηφίσει. Και εμείς οι ίδιοι γνωρίζουμε πολύ καλά ότι στην κοινωνία την κυνηγετική, δεν είναι όλα ρόδινα και άγια. Αν λοιπόν κάποιοι αρέσκονται να «ντουφεκάνε» και να λένε μεγάλα λόγια για καλή ή κακή πορεία του ΚΕΚ στις εκλογές, και να ρίχνουν ευθύνες αβίαστα - επειδή κυριαρχούν σε αυτούς τα συναισθήματα και όχι η λογική, ας ηρεμήσουν, διότι η αλήθεια έχει πολλές όψεις.
Και θα σταθώ εδώ κριτικά, λέγοντας ότι η ανακοίνωση του Κώστα Μαρκόπουλου για το εκλογικό αποτέλεσμα ήταν επιεικώς «ερασιτεχνική» Οι άνθρωποι του ΚΕΚ θα μπορούσαν να δημοσίευαν δήλωση περισσότερο ρεαλιστική. Και ίσως, για να προχωρήσει το ΚΕΚ στο μέλλον, δεν πρέπει να παραμείνει στα στενά όρια της κυνηγετικής οικογένειας, αλλά να αποκτήσει εξωστρέφεια και να μιλήσει με τον Έλληνα πολίτη. Και η αρχή μπορεί να γίνει μόνο με ένα συνέδριο. Και προς το σκοπό αυτό οι ομοσπονδίες που τις ψηφίζουμε και εκλέγουμε σε αυτές ανθρώπους ικανούς (υποτίθεται!), έχουν λόγο σοβαρό. Διάθεση δεν γνωρίζω αν έχουν μη και χαλάσουν τη νιρβάνα τους!
Θα δημοσιευόταν στο επόμενο «Τύπος Κυνήγι του Ελεύθερο Τύπου» την 1η Ιουλίου 2009. Δεν πρόλαβε…
Το λινκ των φίλων του «Τύπος Κυνήγι» στο facebook
