«Τόσο χιόνι έχει να πέσει σαράντα χρόνια», λένε οι γερόντοι στα χωριά που θυμούνται ακόμα με κάθε λεπτομέρεια και τον βαρύ χειμώνα του 40’.
Το κυνήγι στο χιόνι δεν απαγορεύεται όπως πολλοί πιστεύουν, εκτός από τις περιπτώσεις εκείνες που υπάρχουν σχετικές ανακοινώσεις από τις δασικές υπηρεσίες, την Περιφέρεια κτλ. Αν και το κυνήγι του αγριόχοιρου έχει τελειώσει – ποτέ δεν θα πήγαινα να κυνηγήσω τον κάπρο με χιονισμένους κυνηγότοπους. Θα ήταν πολύ εύκολο κυνήγι, γρήγορο και ξεκούραστο και θα έχανε κάθε νοστιμάδα από την έλλειψη της αγωνίας και του κόπου. Άλλοι πάλι, προφανώς θα σκέφτονται διαφορετικά. Το θέμα είναι να μην παραβιάζονται οι κανόνες, η νομιμότητα.
Για την νομιμότητα έχουμε και την Θηροφυλακή όμως, που καιροφυλακτεί, δρα αστραπιαία, προσφέρει έργο. Αλλά και οι Θηροφύλακες άνθρωποι είναι σαν κι εμάς, φίλοι μας, ξαδέλφια μας, εχθροί μας ίσως. Δεν είναι ρομπότ, λειτουργούν πολλές φορές με το συναίσθημα, ή κάτω από την πίεση ενδεχομένως ανωτέρων τους, ή ακόμα καθοδηγούμενοι από προέδρους συλλόγων. Όλα αυτά είναι αποδεκτά επειδή πιστεύω είναι φυσιολογικά. Σε ελάχιστες πιστεύω περιπτώσεις μπορεί κανείς να τους κατηγορήσει για παράβαση καθήκοντος ας πούμε, για τα στραβά μάτια που έκαναν ίσως σε ένα φίλο ή συγγενή τους. Μέλη της κοινωνίας μας είναι που τους αναλογεί ένα ποσοστό που δεν γίνονται όλα καθώς πρέπει.
Θύματα επίσης πιάνονται πολλές φορές οι Θηροφύλακες από «λανθασμένες» πληροφορίες. Όταν ας πούμε για παράδειγμα, ο ξάδελφος ο κτηνοτρόφος λέει στον ξάδελφο Θηροφύλακα: «Μπάμπη (τυχαίο όνομα), τώρα ανεβαίνουν για λαγό στο βουνό ο τάδε και ο δείνα, για κανόνισε…», προτρέπουν τον Θηροφύλακα σε δράση προς όφελός μας. Ο πονηρός όμως κτηνοτρόφος, στέλνει τον «Μπάμπη» στο βουνό να την «στήσει» στους ανύπαρκτους παράνομους και ο ίδιος ανεβαίνει στο αντικριστό βουνό που είναι και καλός λαγότοπος και τον γνωρίζει και καλά. Και ο «Μπάμπης» πάει για βρούβες και ο ξάδελφος κατεβαίνει με τους λαγούς κρυμμένους στο σακούλι του – και ο αθεόφοβος, ο θεομπαίχτης, ούτε ένα μεζέ στον «Μπάμπη», που τον έφαγε το κρύο και οι σπασμένοι από τον πάγο δρόμοι.
Ο «Μπάμπης» όμως, απονήρευτος όπως είναι, συνεχίζει να εκδράμει στο βουνό για φύλαξη άμα τη κλήσει του αγαπητού ξαδέλφου του – και εκείνος κάνει πάρτι στο αντικριστό βουνό. Και η δουλειά τούτη μπορεί να επαναληφθεί πολλές φορές αφού ο «Μπάμπης» πιστεύει ότι: «που θα πάει, θα τους πιάσω τους λαθροθήρες». Και βέβαια αέρα κοπανιστό πιάνει, ή μάλλον τον αναπνέει αφού είναι καθαρός και παγωμένος – και αυτό χωρίς να γνωρίζει, είναι το μόνο του κέρδος.
Ο ξάδελφος είναι υπεράνω πάσης υποψίας. Τα έχουν αυτά οι συγγένειες, οι «δυνατές φιλίες», διότι κατά «Μπάμπη» ο λόγος του ξάδελφου εμπεριέχει αλήθειες, είναι «στέρεος». Ασφαλώς ο «Μπάμπης» δεν γνωρίζει ότι ο αγαπημένος ξάδελφος είναι λαθροθήρας περιωπής – διότι αν γνώριζε, είμαι σχεδόν βέβαιος ότι δεν θα έκανε τα στραβά μάτια. Θα οδηγούσε τον παρανομούντα ξάδελφο στο αστυνομικό τμήμα – όπως ένας άλλος θηροφύλακας δεν δίστασε – έπειτα από καταγγελία, και κατόρθωσε και συνέλαβε παπά στα πράσα. Και καλώς έπραξε και δεν έκανε διάκριση στην ιεροσύνη – αφού και ο παπάς δεν φορούσε το πετραχήλι της ώρα την πονηρή – και σύντομα πιστεύω θα υπάρξει συνέχεια στο «δράμα» αυτό του λαϊκού ιερωμένου!
Σε όλες τις επαγγελματικές ομάδες λένε ότι ένα ποσοστό δεν είναι καθώς πρέπει. Το ακούμε για ταξιτζήδες, δημοσιογράφους, δημόσιους υπαλλήλους κτλ. Το ίδιο φαντάζομαι θα ισχύει και για τους Θηροφύλακες. Ένα ποσοστό και σε αυτούς δεν θα εκτελεί επιμελώς τα καθήκοντά του. Θα έχουν υποπέσει σε παραβάσεις καθήκοντος, θα έχουν κάνει τα στραβά μάτια σε φίλους και ξαδέλφους, θα έχουν κυνηγήσει και οι ίδιοι παράνομα! Άνθρωποι είναι και αυτοί, με ελαττώματα, με κακές στιγμές, με ανασφάλειες με όσα συμβαίνουν σήμερα γύρω μας – δεν είναι θεοί, αδιάφθοροι, δεν ζούνε σε τέλεια κοινωνία – και υποκύπτουν, πολλές φορές δίχως να το θέλουν ή να το καλοσκεφτούν στον πειρασμό, ή μερικές φορές πιάνονται θύματα των συγγενών και φίλων που έχουν σπουδάσει καλά τους στρατιωτικούς κώδικες, γνωρίζουν τους λεγόμενους αντιπερισπασμούς, και κατεβαίνουν από το βουνό με τα τρόπαια να κρέμονται από το σακούλι τους.
Σκέφτομαι με δέος την αποφράδα εκείνη ημέρα που ο «Μπάμπης» θα ανακαλύψει ότι άθελά του έκανε πλάτη για να κυνηγά ελεύθερα ο λαθροθήρας ξάδελφος του…
================
Δημοσιεύθηκε στο «Κυνήγι» του Ελεύθερου Τύπου την Τετάρτη 15 Φεβρουαρίου 2012.
