Κάποτε - που λέτε - αποφάσισε ο λαγός ( Lepus Europaeus) να πάει να πνιγεί ! Αιτία για το διάβημά του αυτό ήταν το ότι έχει πολλούς εχθρούς που τον επιβουλεύονται και ο διαρκής φόβος που του προκαλούσε αυτή η κατάσταση. Πράγματι ο λαγός έχει πολλούς εχθρούς, όλα τα σαρκοφάγα: λύκους, τσακάλια, αλεπούδες, αγριόγατες, νυφίτσες (εχθρούς εδάφους) και όλα τα αρπακτικά: όρνεα, αετούς, γεράκια (εχθρούς αέρος) .Κάπου διάβαζα ότι το γεράκι, στη βύθιση του να συλλάβει το λαγό , αναπτύσσει ταχύτητα που φτάνει τα 170 Kh την ώρα ! Και φυσικά και τον άνθρωπο που τον κυνηγάει για το νοστιμότατο "στιφάδο" του !! Δικαιολογημένα λοιπόν θεωρείται το πιο φοβισμένο ζώο.
Όταν όμως έφτασε στο ποτάμι , για να πραγματοποιήσει την απόφασή του, τρία τέσσερα βατραχάκια που λιαζόντουσαν στα ποταμολίθια της όχθης του ποταμού, μπλούμ, μπλούμ πέσανε στη λιμνούλα και χαθήκανε με το μακροβούτι τους κάτω από τις ρίζες ενός πλατάνου...
Αναθάρρεψε τότε ο λαγός, γιατί είδε ότι και ο ίδιος προκαλεί φόβο σε κάποιους άλλους, και δεν πραγματοποίησε την απόφασή του...
Επέστρεψε-που λέτε- στην περιοχή του και άρχισε να οργανώνει τις άμυνες του...
Πρώτη του άμυνα , λοιπόν, είναι το τρέξιμό του. Ο λαγός τρέχει πολύ και από την ιδιότητά του αυτή βγήκε η φράση "έγινε λαγός.."
Και δεν τρέχει απλά πολύ, τρέχει στην ανηφόρα γιατί τον διευκολύνουν τα πίσω πόδια του που είναι πιο μακριά από τα μπροστινά. Έτσι λοιπόν τον κυνηγούν τα κυνηγόσκυλα αλλά δεν τον πιάνουν. Απ' εδώ βγήκε η φράση "περνάει η σκύλα το λαγό" που δηλώνει το αφύσικο, το ανέφικτο , το μη πραγματοποιήσιμο...
Δεύτερη άμυνα του είναι ο πολλαπλασιασμός του, που σημαίνει ότι, όσοι από το είδος μας κι αν γίνουμε βορά στους εχθρούς μας, το είδος μας δεν θα χαθεί... (Αν το αντίθετό του έχει κάποια σχέση με το δημογραφικό των Ελλήνων θα είναι καθαρά συμπτωματικό !)
Μόνο που εδώ ο λαγός είναι προικισμένος με μια ιδιαιτερότητα μοναδική ! Η μήτρα του θηλυκού είναι δισχιδής με αποτέλεσμα να διακρατεί δυο γέννες ταυτόχρονα. Δηλαδή πριν από τον τοκετό γονιμοποιείται ξανά και συλλαμβάνει , ενώ είναι ήδη έγκυος. Το φαινόμενο αυτό δεν παρατηρείται σε κανένα άλλο θηλαστικό και ονομάζεται επικύηση..
Η ταχύτητα και η αρμονία πολλαπλασιασμού του λαγού και του "ξαδερφού" του κουνελιού απασχόλησε το Fibonacci ( κάπου στο 1200 μ.χ.) που έφτιαξε τη γνωστή κλίμακα Fibonacci που αγγίζει την αρμονία του χρυσού αριθμού Φ (1.618 ή τετραγωνική ρίζα του 5 συν ένα δια δύο) δηλαδή, πιο απλά, ο κάθε αριθμός προκύπτει από το άθροισμα των δύο προηγούμενών του, 1+1 =2 2+1=3 3+2=5 5+3=8 8+5=13 13+8=21...και ούτω καθ' εξής
Μόλις γεννηθούν τα μικρά τα σκορπίζει δεξιά- αριστερά κάνοντας έτσι διασπορά κινδύνου και απ' εδώ βγήκε η φράση: " γίναμε σαν του λαγού τα παιδιά".
Και πάμε στην τρίτη του άμυνα που είναι η ιδιότητα του "κατεπτηχέναι", να ζαρώνει δηλαδή να μαζεύεται, κάνοντας τον όγκο του πιο μικρό και άρα λιγότερο ορατό από τα γερακίσια μάτια...και τους λοιπούς του εχθρούς.
Απ΄ εδώ και πέρα θα παρακολουθείστε το συλλογισμό μου, τι σχέση δηλαδή μπορεί να έχει ο λαγός με το φτωχό !
Ο λαγός λέγεται και πτώξ απο το κατεπτηχέναι΄Πτώσει=εαυτόν κατακρύπτει, φοβείται
(Λεξικόν Ησυχίου του Αλεξανδρινού, σελ.208)
Πτωχός (ιδια ρίζα) ειναι ο επαίτης (ειδατε αλήθεια καναν επαίτη να ζητιανεύει καμαρωτός;) παρά του πτώσσειν, ο εστι ταπεινούσθαι. Σημαίνει και το επαιτείν. "Αλλά πτώσσων κατά δήμον.." Απο της αυτής δε εννοίας επιθετικώς ο λαγωός πτώξ δειλόν γάρ το γένος και δια τούτο ταπεινούμενον.
(Ομηρικόν Λεξικόν, Απολλώνιοι σοφιστές σελ.137)
Πτώκας λαγωούς. Πτώξ=λαγωός. Πτώσσοντες=δειλιώντες. Πτωχός=επαίτης παρά το πτώσσειν, ο εστι ταπεινούσθαι.
(Φωτίου του Πατριάρχου σελ. 471)
Το δε πτώξ λαγωός συνήθως επίθετο κατ' εξαίρετον, ώστε ότε τις ειπει μόνον το πτώξ, λείπει τότε το κύριον ο λαγωός.
(Ευσταθίου Αρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης σελ.243)
Επανέρχομαι στο συλλογισμό μου: Είδατε κάποιον φτωχό να περπατάει καμαρωτός κρατώντας με τους αντίχειρες τις τιράντες του στο ύψος της κλείδας; Όχι βέβαια ! Μόνο οι πλούσιοι και ιδίως οι νεόπλουτοι περπατάνε έτσι...Γιατί ο φτωχός με τόσα μέτωπα που έχει να αντιμετωπίσει (τα πιο πολλά προβλήματα επιλύονται με χρήματα-τα οποία δεν έχει-) περπατάει ως πτωξ, ζαρωμένος, πτυχωμένος, δειλός, ταπεινός, σκυφτός!!!!....
Οι φόβοι του "πτώκα λαγωού", λοιπόν , δεν διαφέρουν και πολύ από τους φόβους του "πτώκα ανθρώπου"... εκ του κατεπτηχέναι. Και οι δυό αμύνονται "διπλωμένοι" μειώνοντας τον όγκο τους, καθιστώντας τον έτσι μικρότερο στόχο στα βέλη των επιβουλέων τους... Για αυτό και οι φτωχοί είναι άσημοι (όχι ασήμαντοι) γιατί ως "διπλωμένοι" έχουν μικρότερη κοινωνική επιφάνεια και περισσότερη ταπεινότητα, χωρίς φρου - φρου και αρώματα...
Σημείωση: Το κουβαρνταλίκι χαρακτηρίζει κατά κύριο λόγο τους φτωχούς, για τους οποίους σημαίνει προσωρινή αναδίπλωση στην προσπάθειά τους να φανούν κοινωνικά ίσοι (τρομάρα τους) με τους κατέχοντες....
Ι.Β.Ντινόπουλος
-----------------------------------------------------------------
Αναδημοσίευση από το εξαιρετικό blog του «γείτονα εδώ κι εκεί»
Τετάρτη 14 Οκτωβρίου 2009
