Ευτυχώς που απαγορεύτηκε πάλι ο Αμβρακικός για το κυνήγι και θα γλυτώσει και η μεσογειακή φώκια αλλά γιατί όχι και η αρκούδα της Πίνδου όταν θα κατεβαίνει στις παραλίες για ριλάξ.
Παιδικά ακούγονται αυτά και παιδικά είναι, μα, σε ποιόν να τα πεις και ποιος να τα ακούσει; Ο υπεκα; ο υφ-πεκα; ο καφετζής του υπεκα; ο μελετητής του υπεκα; ποιος; Μήπως η πρώην υπεκα που πρόλαβε πριν να φύγει για τα μετερίζια και τις βίγλες του ΟΟΣΑ και απαγόρεψε τον Υμηττό;
Με τις αποφάσεις αυτές δεν αυτοαναιρούνται οι εκάστοτε αρμόδιοι υπουργοί μόνο μα και ο παρά φύση οικολογικός συρφετός, οι άθλιες αυτές ΜΚΟ που συνεχίζουν εν μέσω χρεοκοπίας της χώρας μας και την λεηλατούν αντλώντας κονδύλια για το «θεάρεστο έργο τους». Ποιος και με ποια δικαιοδοσία δίνει τέτοιες αρμοδιότητες σε αυτές τις παρασιτικές οργανώσεις; Ποιος σοφίζεται συνεχώς σε αυτόν τον ρημαδιασμένο τόπο και επιτίθενται κατά των συμφερόντων του περιθωριακές ομάδες;
Κύριε υπουργέ, ακολουθείται κατά πόδας κι εσείς την πεπατημένη της νοσηρής αυτής κυβέρνησης και καταστρέφετε. Πόσο εύκολο είναι αυτό, πόσο απλό δηλαδή να γκρεμίζει κανείς, χωρίς να χρειάζεται δεύτερη σκέψη. Το δύσκολο σε εσάς που ενεργείτε προς το συμφέρον μας – «Πάνα αλήτη τι είπα;» - είναι ασφαλώς να οικοδομείτε, να χτίζετε κοινώς – διότι δεν έχετε τα κότσια, δεν έχετε τις γνώσεις εσείς να δημιουργήσετε, να σχεδιάσετε, να ακούσετε την απλή λογική που λέει ότι ο Αμβρακικός δεν κινδυνεύει από τους κυνηγούς. Δεν έχετε καν την διάθεση να κάνετε μελέτες ή ακόμα να ανατρέξετε στα αρχεία σας για να διαπιστώσετε με τα μάτια σας, ότι όπου υπάρχει κυνηγός η φύση προστατεύεται. Όπου πατάει το πόδι του ο κυνηγός για να θηρεύσει, αυξάνεται και η πανίδα της περιοχής. Δεν έχετε την στοιχειώδη γνώση για να διαχειριστείτε απλά πράγματα και περιμένουμε εμείς να κάνετε κάτι καλύτερο για τον Αμβρακικό;
Το κακό με εσάς κ. υπουργέ είναι ότι σας έκαναν υπεκα. Τι γνωρίζετε εσείς άραγε από την φύση; Έχετε χαθεί ποτέ στα μονοπάτια της; ήπιατε ποτέ σας νεράκι από την πηγή τους; ιδρώσατε ποτέ σας σε ανηφοριές; κόψατε ποτέ τα πόδια σας από την κούραση; σταθήκατε ποτέ καταμεσίς του δάσους να φάτε και να πιείτε; όχι; Δεν είναι κακό κ. υπουργέ που δεν κάνατε όλα τα απλά και φυσικά που κάνουμε εμείς. Δεν είναι κατακριτέο να μην γνωρίζετε, αλλοίμονο. Δεν είναι μειωτικό για την προσωπικότητά σας να μην ακούσατε ποτέ το φτερούγισμα της πέρδικας. Δεν κάνουν όλοι οι άνθρωποι τα ίδια πράγματα, δεν έχουν όλοι τα ίδια ενδιαφέροντα, και το βρίσκω υγιές για εσάς και για πολλούς συμπολίτες μας, να μην γνωρίζετε το παραμικρό από τις ανάγκες της φύσης αφού απέχετε παρασάγγας απ’ αυτήν.
Μα εμείς είμαστε εδώ κ υπουργέ, γιατί δεν μας ρωτάτε να σας πούμε; Όχι, μην ανησυχείτε, εμείς δεν θα ζητήσουμε χρήματα, καλά δεν σας το είπαν; Εμείς έχουμε μάθει μονάχα να δίνουμε, να προσφέρουμε, να χαρίζουμε, να βοηθάμε. Όχι κ. υπουργέ, δεν είμαστε άγιοι και δεν θα γίνουμε. Όμως, για όσα αγαπάμε και λαχταράμε, δίνουμε ότι έχουμε και δεν έχουμε. Γιατί δεν μας φωνάζετε στο όμορφο γραφείο σας, να μας συμβουλευτείτε; Να ακούσετε έστω και την δική μας άποψη για τον Αμβρακικό, μα και για τον Υμηττό ακόμα, και για όσα «προς χάριν της οικολογίας» έκανε η προηγούμενη υπεκα; Έχετε υποχρέωση κ υπουργέ να μας εμπιστευτείτε – εμείς δεν αφαιρούμε από τον δημόσιο κορβανά, αφού, ξέρετε καλύτερα από εμάς τους κυνηγούς τι χρήματα καταναλώνονται χάριν της ύπαρξης όλων αυτών που έχουν αναλάβει με εργολαβία την ελληνική φύση.
Μην σας κουράζω άλλο κ. υπουργέ, ασφαλώς θα έχετε να διεκπεραιώσετε τις καθημερινές υποθέσεις του γραφείου σας. Όμως, στον ελεύθερο χρόνο σας, ας πούμε ένα Σάββατο πρωί, ελάτε μαζί μας, όχι με την ΚΣΕ, γιατί αυτοί οι τύποι σκέφτονται πολιτικά πρώτα και μετά είναι κυνηγοί. Ελάτε με εμάς, με οποιοδήποτε κυνηγό, και να πάμε στον Αμβρακικό, στον Έβρο, στην Αρκαδία, στην Πίνδο, όπου εσείς θέλετε, και να δούμε μαζί την μαγευτική φύση, να συναντήσουμε ανθρώπους της υπαίθρου και άλλους κυνηγούς - και μετά απαγορέψτε και το κυνήγι στην Ελλάδα αν σας κάνει κέφι.
Εξυπακούεται ότι τα έξοδα μας θα είναι ρεφενέ …
=====================
Δημοσιεύθηκε στο «Κυνήγι» του Ελεύθερου Τύπου την Τετάρτη 5 Οκτωβρίου 2011.
