Τελευταία κυνήγια των αγρίων για εμάς τους Πελοποννήσιους και απορώ πραγματικά πως πέρασε τόσο γρήγορα ο χρόνος, πως λήγει τόσο γρήγορα και η φετινή κυνηγετική σαιζόν για τα τριχωτά θηράματα.
Φέτος, δεν είχαμε αντιπαραθέσεις με οικολόγους, δεν καρτερούσαμε αποφάσεις Συμβουλίων Επικρατείας, δεν είχαμε τον πόλεμο άλλων χρόνων παρ’ ότι γευτήκαμε τις παλινδρομήσεις για τον Αμβρακικό. Και σε όλα αυτά τα μη γινόμενα, καλώς έπραξε και η ΚΣΕ και πήρε έναν υπνάκο, να ξεκουραστεί από το χρόνιο μετερίζι.
Οι οικολόγοι έχουν κι αυτοί τα δικά τους προβλήματα. Η κρίση έβγαλε στην επιφάνεια το μεγάλο πάρτι που είχαν στήσει με κάποιες ΜΚΟ - που βρε παιδί μου, είχαν καταντήσει ο φόβος και ο τρόμος με αυτά τα τρομερά που έβγαζαν οι μελέτες τους. Μα κάθε μελέτη κρύβει από πίσω της και χρήμα, για να συντηρήσει και να δικαιολογήσει την ύπαρξη των ΜΚΟ της ακραίας οικολογίας. Γιατί κακά τα ψέματα, άλλο οικολόγος και άλλο ακτιβιστής της οικολογίας. Σαν να λέμε κυνηγός και λαθροθήρας. Οι λαθροθήρες, όπως και οι ακτιβιστές της οικολογίας, είναι παράνομοι, κινούνται την νύκτα και τα κίνητρά τους είναι στην κυριολεξία υλικά. Το χρήμα και μόνο αυτό τους ενδιαφέρει όταν πάνε σε ένα δάσος βράδυ και αδειάζουν φίδια για παράδειγμα.
Το φίδι είναι πολύ χρήσιμο πλάσμα της φύσης αφού καθαρίζει τη γη από βλαβερά σκουλήκια, τρώει τα ποντίκια και εν γένει με τον βίο του φέρνει ισορροπία στο οικοσύστημα. Θα μπορούσαν αν δεν ήσαν παράνομοι οι ακτιβιστές της οικολογίας, να βγουν στο φως της ημέρας, να συνεννοηθούν με την τοπική κοινωνία και από κοινού να έκαμαν απελευθερώσεις φιδιών – εκεί όμως που πραγματικά θα υπήρχε ανάγκη, εκεί που τα φυτοφάρμακα έχουν σακατέψει όχι μόνο τη γη που μας θρέφει αλλά και τον υδροφόρο ορίζονται. Αλλά δρουν ανεξέλεγκτα, απελευθερώνουν όπου θέλουν ακόμα και στην περιοχή του χωριού μου έχουν αφήσει – με το πρόσχημα όπως είπε κάποιος ντόπιος που τους είδε νύκτα στον αγροτικό δρόμο, ότι η περιοχή έχει μολυνθεί από τα φυτοφάρμακα…. Γέλια και κλάματα, αν αναλογιστεί κανείς ότι στην περιοχή μου τα χωράφια είναι χέρσα από την δεκαετία του 70 – μα και τότε που ζούσαν τον κόσμο, στάρια και καλαμπόκια έβγαζαν ξηρικά, και το βιομηχανικό λίπασμα δεν το είχαν ούτε ακουστά! – γνώριζαν την κοπριά των αιγοπροβάτων, των μοσχαριών, των αλόγων και των μουλαριών.
Πολλές δυστυχώς οικολογικές οργανώσεις ζουν από το δημόσιο χρήμα που ανήκει σε όλους μας. Και ζουν παρασιτικά, με ψεύδη- αφού καλόμαθαν από τις συνήθειες μιας χώρας που είχε πάρει στραβό δρόμο και η απόκτηση εύκολου χρήματος είχε γίνει σημαία και σκοπός κάθε μικρού και μεγάλου κλέφτη.
Τώρα που το κυνήγι φτάνει πάλι προς το τέλος του, θα αρχίσουν οι ακτιβιστές της οικολογίας τις νυκτερινές εξορμήσεις τους – σαν σε άσκηση νυκτερινή στο στρατό που κάναμε κάθε Τρίτη κ Παρασκευή – και την επόμενη ημέρα που βλέπαμε τα έργα μας, γελούσαμε. Και τα τσακάλια στην περιοχή μας εποχή νεκρή για το κυνήγι τα άφησαν. Γιατί άραγε; Για να σώσουν το οικοσύστημα ή τις τσέπες τους; Πως αλλιώς θα μπορούσε να γίνει αφού πρέπει να παρουσιάσουν έργο;
Να είμαστε όμως δίκαιοι, οι οικολόγοι δεν είναι έτσι, εννοώ αυτοί που αγαπούν και σέβονται την φύση και προσπαθούν με τίμια μέσα να περάσουν τις θέσεις τους. Είναι σαν κι εμάς. Πολλά ενδεχομένως μας χωρίζουν μαζί τους αλλά οφείλουμε να σεβόμαστε πάντα και την άλλη άποψη, την διαφορετική από την δική μας. Ούτε εμείς είμαστε αλάνθαστοι, ξέρουμε πολύ καλά που πατάμε, γνωρίζουμε τις δυνατότητές μας, την ποιότητά μας, τις αδυναμίες μας. Πολλά έχουμε κάνει για το κυνήγι και μπορούμε ακόμα τόσα. Και τους λαθροθήρες στο χέρι μας είναι να τους εξαφανίσουμε από προσώπου γης και να γίνουν ιστορία. Το θέμα είναι να μπορούμε να κοιτάζουμε με το μυαλό ανοικτό προς όλες τις κατευθύνσεις.
Η κρίση, μη νομίζετε, θα μας κάνει καλό σε πολλά πράγματα που αρχίζουμε ήδη να τα αναθεωρούμε. Τον ακτιβιστή οικολόγο επίσης, χωρίς ζεστό χρήμα στην τσέπη του από τον δικό μας κόπο, θα τον διαγράψει και θα τον εξαφανίσει. Οτιδήποτε ψεύτικο που μας έθρεφε ως σήμερα, με την μορφή που το γνωρίσαμε, θα πάψει να υφίσταται. Ο ακτιβιστής οικολόγος δυνάμωσε από τις συνθήκες της ζωής – οι ίδιες όμως συνθήκες σήμερα τον προσπερνούν και τον ακυρώνουν. Ο λαθροθήρας όμως έχει περισσότερες αντοχές, προσαρμόζεται ευκολότερα …
======================
Δημοσιεύθηκε στο «Κυνήγι» του Ελεύθερου Τύπου την Τετάρτη 28 Δεκεμβρίου 2011.
