Κυνηγώντας το όνειρο …

Καιρό είχα να σηκώσω το κεφάλι μου ψηλά να συναντήσω το φως του φεγγαριού. Προχθές με την πανσέληνο διέκρινα αντί για φώς μία χλομάδα να διαχέεται στο στερέωμα. Μελαγχόλησα, σε αυτό τον κόσμο τον καταγάλανο, κάποιοι βάλθηκαν να αλλάξουν τα χρώματα.

Κάπου εκεί, χέρι - χέρι και αντάμα, μαζί με τους άλλους, σε χλομό πεδίο βαδίζει και η Συνομοσπονδία μας, μακριά από το φώς της ενημέρωσης όπως συνήθισε τα τελευταία εκατό χρόνια – από τότε που «ελέω θεού» ή αν προτιμάτε με «δημοκρατικές διαδικασίες» με εκπροσωπεί έναντι τρίτων. Σε τούτο τον τόπο τις γευτήκαμε καλά τις «δημοκρατικές διαδικασίες».

Θα παρακαλέσω τους αγαπητούς σε όλους μας αντιπροσώπους να μη με λαμβάνουν υπόψη τους από εδώ και στο εξής όταν καταμετρούν τους Έλληνες κυνηγούς. Ας υπολογίζουν ένα λιγότερο, τι 250.000 τι 249.999 (!). Δεν επιθυμώ τη συνέχιση της αγαστής σχέσης μας, δεν επιθυμώ να ομιλούν και επ’ ονόματι μου, δεν τους επέλεξα ούτε εγώ μα ούτε και η πλειοψηφία των εν Ελλάδι κυνηγών. Μια χούφτα εκλεκτόρων τους συντηρεί – και όλοι μας γνωρίζουμε καλά πόσοι από τις 250.000 κυνηγών ψηφίζουν στους συλλόγους που είναι εγγεγραμμένοι – ελάχιστοι, με τη βία να ξεπερνούν το 10% του συνόλου.

Θεωρώ περιττό να ασχολούμαι με τα αυτονόητα – με εκείνα που διαρκώς έχουν στο φάκελο «κυνήγι» και «ματώνουν» από την υπερπροσπάθεια. Σιγά αδέλφια, πιο ήρεμα, πιο μαλακά, η εποχή απαιτεί ηρεμία. Αρκετά – εμένα τουλάχιστον με δουλέψατε, με κρατήσατε όμηρο σας – πότε με τις ρυθμιστικές που φροντίζετε πάντοτε και τις δημοσιεύετε μέσα στο κατακαλόκαιρο, και πότε με τη διαρκή κινδυνολογία σας - και σήμερα που έγινε ορατή απειλή που θα μας καταστρέψει, εσείς πολύ απλά δεν ξέρετε να διαχειριστείτε μία κρίση. Αλήθεια, μιάς και το έφερε η κουβέντα, γιατί διακαώς φροντίζετε να δημοσιεύονται οι ετήσιες ρυθμιστικές κάθε Αύγουστο τη στιγμή που είναι έτοιμες και υπογεγραμμένες μερικούς μήνες πριν;

Μελέτησα για πολύ καιρό τον τρόπο με τον οποίο επιδιώκετε την ομηρία μου. Ο ίδιος παμπάλαιος τρόπος με εκείνων που με τη βλαχοπολιτική τους μας έφτασαν σήμερα να μην ξέρουμε τι μας γίνετε, ποιος μας λέει αλήθεια και ποιος ψέματα. Στα ίδια αχνάρια κι εσείς μίας πολιτικής που έχει παρέλθει από πολλού, αφού το ίδιο σύστημα που την δημιούργησε, την ακύρωσε.

Δυστυχώς την Ελλάδα πάντοτε σε πολλούς τομείς την κυβερνούσαν – και συνεχίζουν να την κυβερνούν μετριότητες, γιατί να ξεφύγετε εσείς από τον κανόνα. Τα πολλά και στομφώδη λόγια, τα επαναλαμβανόμενα «θα», η ανυπαρξία ουσίας στα έργα σας μα και πολλά άλλα, μου δημιουργούν δυσάρεστα συναισθήματα όταν αντιλαμβάνομαι ότι μιλάτε και επ’ ονόματι μου.

Σήμερα που αιωρείται πάνω από το κεφάλι μας η αβεβαιότητα πότε από ανακοινώσεις του αρμόδιου υπουργείου, πότε από το δικό σας αυτομαστίγωμα, πότε από τη σκληρή αλήθεια της καθημερινότητας, σημειώνω: μην διανοηθείτε να μας σερβίρετε με «αγανάκτηση» ότι «χάσαμε», μας «έφαγαν», μας «περιέκοψαν άλλο ένα μήνα από το κυνήγι», «κάναμε ότι μπορούσαμε». Καλύτερα να πάτε σπίτι σας. Ηττημένοι και αξιοπρεπείς. Θέλει «μαγκιά» η ανάληψη ευθυνών, απαιτεί ψυχή. Αν σας έχει περισσέψει, αν αγαπάτε το κυνήγι όπως συνηθίσαμε να ακούμε από τα χείλη σας, ένα δρόμο έχετε, την παραίτηση. Να πορευθούμε από εδώ και στο εξής χωρίς εσάς.

Η εποχή μας δεν ευνοεί τους ηγέτες, χάθηκαν μαζί με ένα κόσμο που άλλαξε άρδην τα τελευταία χρόνια. Δεν είμαστε αιθεροβάμονες, και θέλουμε ανθρώπους ικανούς, με φρέσκιες ιδέες, μακριά από παραπολιτικά κυκλώματα, για να πορευθούμε μαζί τους. Εσείς, καλώς ή κακώς αφήσατε το στίγμα σας, καιρός να πάμε παρακάτω.

Συνένοχοι όμως στον κατήφορο είναι και αυτοί οι «εκλέκτορες» που τόσα χρόνια φροντίζουν και συντηρούν την παθογένεια. Άλλαξε ο κόσμος φίλοι μου και πρέπει, επιβάλλεται να αλλάξουμε κι εμείς. Μέχρι να επέλθει η πολυπόθητη αλλαγή, μέχρι να αναλάβουν τις τύχες της μεγάλης μας οικογένειας άνθρωποι ικανοί, σας παρακαλώ, αφαιρέστε με από το λογαριασμό σας. Με ένα «νούμερο» λιγότερο δεν χάθηκε ο κόσμος………

===========================================

Δημοσιεύτηκε στο ένθετο περιοδικό «Κυνήγι» του Ελεύθερου Τύπου την Τετάρτη 9 Ιουνίου 2010