Δευτέρα 30 Αυγούστου 2010

"Τύπος - Κυνήγι" - από τον Ελεύθερο Τύπο

Αυτή τη Τετάρτη και κάθε Τετάρτη



Βιολογικά παραμύθια …

=============================================
Ένα ελεύθερο περιοδικό, για ελεύθερους ανθρώπους, για ελεύθερους κυνηγούς

Πέμπτη 26 Αυγούστου 2010

Ξημερώνοντας …

Τα αστέρια έτοιμα είναι να με πλακώσουν σαν τα κοιτώ από το μπαλκόνι του σπιτιού μου στις 5.30 το ξημέρωμα – την ώρα που γράφεται το σημείωμα τούτο. Ο ασέληνος χώρος, η βαθιά ησυχία, το δροσερό αεράκι που κατέβαινε από τα γύρω βουνά, μου ‘ βαλαν στη σκέψη φωτιά.

Δίπλα στον μοσχοβολημένο καφέ, άφησα το βιβλίο του Κόντογλου «Φημισμένοι άντρες και λησμονημένοι». Βάλθηκε ο Κόντογλου να βγάλει από τη λήθη εκείνους τους τυχοδιώκτες, τους τρελούς, τους κυνηγούς της περιπέτειας που έφεραν στον κόσμο τα πάνω κάτω και του άλλαξαν τη ρότα στην ιστορία.

«Πολλοί από τους ανθρώπους πούνε γραμμένοι εδώ μέσα, είναι κακούργοι και ληστές, αλλά, όπως γίνεται συχνά, να πηγαίνει το καλό μαζί με το κακό, έτσι κ’ η ζωή αυτουνών των ανθρώπων έχει κάτι τις το ασυνήθιστο και φχάριστο, που δεν πρέπει να το περιφρονά ο καλός άνθρωπος. Απ’ αυτές τις κακές ιστορίες μπορεί να έβγει πολύ όφελος για τον άνθρωπο, γιατί, βλέποντας ο αναγνώστης σε τι θηριωδία φτάνει ο άνθρωπος, αγαπά περισσότερο τα καλά έργα, και ποθεί τη χαρά και την ευτυχία, που τη χαρίζει μονάχα η αρετή».

Και ξετυλίγει ο Κόντογλου με το κουβάρι των λέξεων ιστορίες θεσπέσιες, λησμονημένες, και αναδεικνύει επίσης και έναν από τους μεγαλύτερους εξερευνητές και γεωγράφους του περασμένου αιώνα, τον Παναγιώτη Ποταγό, τον Έλληνα γιατρό εκ Βυτίνας, που όπως συνηθίζεται στη χώρα τούτη, οι αρμόδιες υπηρεσίες ποτέ δεν καταδέχτηκαν να ασχοληθούν με «ευτελή θέματα» (!). Το έργο του όμως τυπώθηκε σε χαρτί από την Γαλλική Γεωγραφική Εταιρεία, από τους «κουτόφραγκους» δηλαδή, και καμαρώνουμε σήμερα εμείς για τον μεγάλο και σπουδαίο συμπατριώτη μας.

Όλοι εκείνοι που προχώρησαν, που έσπρωξαν τον κόσμο αυτό ένα βήμα μπροστά, ήσαν όλοι τους κυνηγοί. Άλλοι της περιπέτειας, άλλοι της γνώσης, τυχοδιώκτες στο σύνολο τους - και περίεργοι για το τι υπήρχε πέρα από τη θάλασσα ή ψηλά στο ουράνιο στερέωμα, Κυνηγοί, και οι περισσότεροι κυνηγημένοι, ακριβώς όπως γίνονται τα πράγματα στη φύση.

Το ανθρώπινο DNA μπολιάστηκε από το αιώνιο κυνήγι για την επιβίωση, για την εξήγηση του κόσμου μας, για τον τελικό σκοπό που ακόμα δεν μάθαμε ποιος είναι. Λέει κάποιος σύγχρονος φιλόσοφος: «στον άνθρωπο πρώτα αναπτύχθηκε η λογική και ύστερα το ένστικτο !». το κακό με δαύτον είναι ότι δηλώνει φιλόσοφος, μα το χειρότερο είναι πως βρίσκει ανθρώπους για να ακούσουν τις αμπελοφιλοσοφίες του, και να τις δεχτούν αγόγγυστα, αδιαμαρτύρητα.

Ξημερώνει όμως, αντικριστά μου έχω το βουνό και πίσω του βλέπω το λυκαυγές που έδιωξε με μιάς όλα τα άστρα που τόση ώρα μου κρατούσαν παρέα. Το βλέπω το φως αυτό να αναπτύσσεται και να κυκλώνει αργά ολάκερο το βουνό. Στο κέντρο του διακρίνω να σπάζουν τα χρώματα και να αχνοφαίνεται ένας πορτοκαλί ορίζοντας.

6.08 πμ. Δεν θέλω να καθίσω άλλο στο μπαλκόνι. Είναι η ώρα που οι οικογένειες των αγρίων αφήνουν τη βοσκή και το παιχνίδι και πάνε για τα γιατάκια τους. Αφού έκαναν όλη τη νύκτα τον τόπο άνω κάτω με το πέρασμά τους, πάνε να ξεκουραστούν σε απρόσιτα μέρη. Σε τόπους που να έχουν καλυμμένα τα νώτα τους, που να μπορούν να μυρίζουν καλά τον κάθε απρόσκλητο επισκέπτη, σε τόπους που οι δρόμοι διαφυγής να είναι ασφαλείς.

Το κυνήγι του αγριόχοιρου αργεί ακόμα. Όμως η συνήθεια δεν κόβεται, δεν μπορώ, σηκώνομαι να φύγω για τις ιχνηλασίες. Για το μικρό ή το μεγάλο πάτημα στο ξεραμένο χώμα, για την μυρωδιά που σκορπίζει στο χώρο από την παρουσία τους. Το ξέρω καλά μερικές φορές, το νιώθω, κάπου κοντά μου είναι και με παρακολουθούν από μέρη ασφαλή. Μα και αυτά το ξέρουν, το δύσκολο αχνάρι την εποχή αυτή θα με οδηγήσει κοντά τους. Με ευλάβεια σκύβω σε κάθε πατημασιά τους, πιάνω το χώμα και το μυρίζω, διακρίνω παραπέρα ένα σπασμένο κλαδί από το βάδισμά τους, Και προχωρώ, δίχως βιασύνες.

Αιώνιο παιχνίδι αυτό το κυνήγι ...

=====================================

Δημοσιεύτηκε στο ένθετο περιοδικό «Κυνήγι» του Ελεύθερου Τύπου την Τετάρτη 25 Αυγούστου 2010
=====================================

Σημείωση: η φωτό άσχετη με το θέμα αλλά ποιός νοιάζεται !!

Τετάρτη 25 Αυγούστου 2010

Κυνηγετικός Σύλλογος Ιωαννίνων - Πρόσκληση σε γλέντι

Ο Κυνηγετικός Σύλλογος Ιωαννίνων

Σας Προσκαλεί

Να τιμήσετε με την παρουσία σας

Τη Γιορτή του Κυνηγού

Που θα γίνει την Κυριακή 29 Αυγούστου 2010

Και ώρα 12.00 μμ.

Στη Θέση «Δερβένια» του Δήμου Ευρυμενών

(Δίπλα στη γέφυρα Σουλόπουλου)



Πρόγραμμα

12.00 μμ. Έναρξη γιορτής – Χορευτικά Δήμων

12.40 μμ. Αγιασμός - Χαιρετισμός Προέδρου

12.50 μμ. Χαιρετισμός εκπροσώπων οργανώσεων & φορέων

13.00 μμ. Λαϊκό – Δημοτικό γλέντι

17.00 μμ. Κλήρωση λαχειοφόρου αγοράς

18.00 μμ. Τέλος γιορτής

=======================================

Ο Κυνηγετικός Σύλλογος Ιωαννίνων, από τους καλύτερους και περισσότερο δραστήριους Συλλόγους της Ελλάδας, ξέρει να γλεντά και να τιμά τον έλληνα κυνηγό.

Μονάχα Πρόεδρε, φέτος δεν θέλω προσφωνήσεις όπως πέρυσι, και έψαχνε ο κόσμος δεξιά και αριστερά να δει τον Άρτο του Δία !!.

Τρίτη 24 Αυγούστου 2010

"Τύπος - Κυνήγι" - από τον Ελεύθερο Τύπο

Αυτή τη Τετάρτη και κάθε Τετάρτη



Ξημερώνοντας ...

=============================================

Ένα ελεύθερο περιοδικό, για ελεύθερους ανθρώπους, για ελεύθερους κυνηγούς

Πέμπτη 19 Αυγούστου 2010

Οι κρίκοι της αλυσίδας ...

Μία «μερίδα» κυνηγών, μας αποκαλεί «κακά παιδιά» επειδή πολλές φορές σταθήκαμε απέναντι στην ΚΣΕ αλλά και σε συνδικαλιστές του χώρου μας με διάθεση κριτική. Και επειδή βγάζουμε προς τα έξω όσα θα έπρεπε για την «μερίδα» αυτή να αποσιωπούμε.

Ο αντίπαλος μας για την «μερίδα» πρέπει είναι το ΥΠΕΚΑ και οι αντικυνηγετικές μη κυβερνητικές οργανώσεις και όχι τα εσωτερικά παραστρατήματα μας. Είναι και αυτή μία άποψη που τουλάχιστον εγώ την σέβομαι, δεν την υιοθετώ και δεν την λαμβάνω σοβαρά υπόψη μου όμως.

Η δική μου η θέση στο συγκεκριμένο θέμα έχει ως εξής: «τον εχθρό μου – δηλαδή τις αντικυνηγετικές υστερίες απ’ όπου και αν προέρχονται, τον γνωρίζω καλά, δεν τον φοβάμαι και έχω τρόπους να τον αντιμετωπίσω. Εκείνο που πραγματικά με φοβίζει από την δική μας συσσωρευμένη εσωστρέφεια και απειλεί το κυνήγι, το κατονομάζω με δύο λέξεις – έλλειψη παιδείας. Από το έλλειμμα τούτο πηγάζουν ουσιαστικά τα δικά μας προβλήματα».

Ο ρόλος λοιπόν της ΚΣΕ και των άλλων οργανώσεων δεν είναι η περαίωση μόνο της ρυθμιστικής και άλλων διαδικαστικών ζητημάτων που με τον ένα ή άλλο τρόπο θα διεκπεραιωθούν. Δεν είναι μόνο η φύλαξη του δάσους από την θηροφυλακή – πρωτοποριακό όντως επίτευγμα η ίδρυσή της ακόμα και για τα ευρωπαϊκά δεδομένα – που φανερώνει παράλληλα όμως την απουσία του κράτους. Ο σημαντικότερος ρόλος της ΚΣΕ κ.α – που τον έχει ξεχάσει τελείως, και που δεν υπάρχει σε καμία ατζέντα της, πρέπει να είναι πρώτα και κύρια Παιδευτικός.

Προς την κατεύθυνση αυτή δεν κινήθηκε ποτέ η Κεντρική Ομοσπονδία μας - ώστε ο έλληνας κυνηγός να αποκτήσει μέσα από τη μάθηση αλλά και το βίωμα – την εμπειρία δηλαδή, τα εφόδια εκείνα που θα τον καταστήσουν αληθινό και μοναδικό πολύτιμο βοηθό στις ανάγκες της φύσης.

Φταίει εδώ κατά τη γνώμη μου, η κακή νοοτροπία του απαίδευτου έλληνα συνδικαλιστή – γιατί κάπως έτσι νιώθουν οι περισσότεροι που ασχολούνται και κρατούν θέσεις επίκαιρες – θεωρούν δηλαδή τους εαυτούς τους αλάθητους - αρνούμενοι όμως παράλληλα να παραδεχθούν ότι η εκλογή τους δεν είναι αντιπροσωπευτική εφόσον με τη βία ας μετέχουν στις εκλογικές διαδικασίες ελάχιστοι κυνηγοί - της τάξης του 5%. Η ελληνική λανθάνουσα συνδικαλιστική νοοτροπία στη χώρα μας έχει ευτυχώς ημερομηνία λήξης – διότι αρκετά κράτησε στην ομηρία της χιλιάδες από εμάς.

Θα μπορούσε η ΚΣΕ να συμβάλει με πολλούς τρόπους στην απόκτηση της πολυπόθητης και απούσας παιδείας από τον κυνηγό ώστε πολλά προβλήματα που διαιωνίζονται, όχι μόνο να λυθούν αλλά και να εξαφανιστούν. Χρήματα έχει η ΚΣΕ που όμως «κάθονται διότι πρέπει το ταμείο να έχει πάντοτε αποθεματικό ισχυρό». Το χρήμα αυτό που περισσεύει ας το ρίξει σε σχολεία κυνηγετικής παιδείας, σε σεμινάρια, σε συνέδρια και ημερίδες, και σε ότι τέλος πάντων μπορεί να φέρει καρπούς προς την κατεύθυνση αυτή.

Το χρήμα κάθεται και περιμένει. Αναρωτιέμαι και λέω, αν αύριο έλθει το ΥΠΕΚΑ και μας επιβάλει ένα τέλος – βλέποντας τα ποσά που παραμένουν αναξιοποίητα, τι θα γίνει, δεν θα ζημιωθούμε; Ή η έκτακτη εισφορά που παρανόμως παρακρατεί από τον κυνηγό για την ανανέωση της κυνηγετικής άδειας - χρησιμοποιείται όπως πρέπει;

Πολλά πράγματα θα μπορούσε να έκανε η ΚΣΕ για το κυνήγι. Ακόμα και τώρα σε περίοδο οικονομικής δυσπραγίας για όλους μας, θα μπορούσε κάλλιστα να μείωνε 30% την τιμή της κυνηγετικής άδειας, προσφέροντας μία ανάσα στον κυνηγό ή ακόμα διότι με την εξοικονόμηση αυτών των χρημάτων ο έλληνας κυνηγός θα τόνωνε την κυνηγετική αγορά που και αυτή είναι πεσμένη και περνά δύσκολες ώρες.

Οι σχέσεις κυνηγού, εμπόρου, συνδικαλιστή, εκτροφέα σκύλων, κυνηγετικού τύπου κ.α. - είναι μία δυνατή αλυσίδα. Αν σπάσει ένας κρίκος της η αλυσίδα χάνει τη δύναμή της. Οι σχέσεις αυτές την περίοδο που διανύουμε δοκιμάζονται – αν λοιπόν η ΚΣΕ θέλει να έχει ρόλο – και μπορεί να είναι στο κέντρο του κύκλου, ας αφήσει την εσωστρέφεια, την παράδοξη πολιτική που ακολούθησε τα τελευταία χρόνια και ας αντιμετωπίσει την πραγματικότητα – τα νέα δεδομένα, με φρέσκια νοοτροπία. Δεν μπορεί ο ρόλος της να αρχίζει και να τελειώνει με τις ρυθμιστικές, αδικεί εμάς τους κυνηγούς η πολιτική αυτή, αδικεί όμως και την ίδια.

==========================================

Δημοσιεύτηκε στο ένθετο περιοδικό «Κυνήγι» του Ελεύθερου Τύπου την Τετάρτη 18 Αυγούστου 2010

Ωρίων - Θεσμική επικύρωση της αδιαφάνειας τα νομοσχέδια του ΥΠΕΚΑ

Αξιότιμοι κύριοι/κυρίες,

Προκαλεί ιδιαίτερη έκπληξη το γεγονός πως ενώ η Ελλάδα μαστίζεται από οικονομική και κυρίως ηθική κρίση (με τους Έλληνες πολιτικούς να έχουν έμμεσα ή άμεσα σημαντικό μερίδιο ευθύνης), η ηγεσία του Υπουργείου Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής προχώρησε πρόσφατα με διαδικασίες «επείγοντος» στην κατάθεση δύο νομοσχεδίων, ένα για τη Βιοποικιλότητα και ένα για το Πράσινο Ταμείο, με ιδιαίτερα νεφελώδεις και ασαφείς διατάξεις και περιεχόμενο.

Τα δύο νομοσχέδια κατατέθηκαν σε δημόσια διαβούλευση με χρονικό περιθώριο μόλις μιας εβδομάδας και μάλιστα μέσα στο καλοκαίρι, εγείροντας έντονα ερωτηματικά για τις προθέσεις της ηγεσίας του Υπουργείου.
 
Περισσότερα στη συνέχεια εδώ

Ωρίων - Υμηττός: Διαβούλευση ή παρωδία;

Αξιότιμη κυρία Υπουργέ,

Όπως γνωρίζετε, πρόσφατα ολοκληρώθηκε η δημόσια ηλεκτρονική διαβούλευση για το σχέδιο προεδρικού διατάγματος "Προστασία ορεινού όγκου Υμηττού". Μαθαίνουμε ότι ο Οργανισμός Αθήνας, κατόπιν "αξιολόγησης" των αποτελεσμάτων της διαβούλευσης, εισηγήθηκε τη συνολική απαγόρευση του Κυνηγίου στον Υμηττό όπως προέβλεπε αρχικά το σχέδιο ΠΔ, αγνοώντας τις εμπεριστατωμένες αναλύσεις πολλών Κυνηγετικών Οργανώσεων, αλλά και πολλών εκατοντάδων απλών πολιτών, για άρση της προτεινόμενης απαγόρευσης και παρά το γεγονός ότι το Κυνήγι απαγορεύεται ήδη σε όλη τη δυτική πλευρά του Υμηττού καθώς και σε απόσταση ασφαλείας 250 μέτρων από τις παρυφές των οικισμών.

Περισσότερα στη συνέχεια εδώ

Η ώρα της αλήθειας …

Πλησιάζει ο καιρός που τα πράγματα στη φύση θα βρούν και πάλι τον δρόμο τους. Η μεγάλη «ησυχία» στο δάσος από Φλεβάρη μέχρι και σήμερα καλά κράτησε, όμως η νέα Ρυθμιστική είναι εδώ, παρούσα, κι εμείς απαλλαγμένοι από το άγχος της παραφιλολογίας που προηγήθηκε (όπως συνηθίζεται άλλωστε), δηλώνουμε έτοιμοι για τα μεγάλα κυνήγια.

Το κυνήγι όμως έγινε πανάκριβο, κόστος δυσβάστακτο – ειδικότερα μάλιστα την περίοδο αυτή που οι «μάγκες της πολιτικής» έβαλαν το χέρι τους στη τσέπη μας και μας την αδειάζουν. Μου έλεγε πρόσφατα φίλος της ομάδας μας: «αν σου πω ότι όποτε δω πολιτικό σφραγίζω τις τσέπες μου γιατί φοβάμαι μην ορμήσει και αρπάξει ότι βρει, θα με πιστέψεις;».

Δεν τον πιστεύω απλώς, το ίδιο κάνω κι εγώ, και άλλοι συμπολίτες μας, και όλος ο κόσμος. Δυστυχώς απαξιώσαμε τους πολιτικούς και την πολιτική διότι εκεί μας οδήγησαν οι πράξεις τους. Αντί να σταθούν υπηρέτες του ελληνικού λαού, υπηρετούν με ευλάβεια το κόμμα και τον εαυτούλη τους. Δεν είναι σωστό να γινόμαστε μηδενιστές – δεν είμαστε ρώσοι αναρχικοί, όμως τα αποτελέσματα της σάπιας πολιτικής αντίκτυπο έχουν στη ζωή μας μα και στο κυνήγι.

Πολλοί κυνηγοί σκέφτονται αν θα ανανεώσουν για φέτος την άδεια τους και μάλιστα εδώ έχει βάλει το χεράκι της και η «οικογένεια μας» που ορίζει έκτακτες εισφορές ακόμα και σε περιόδους κρίσης. Γνωστό είναι ότι οι έκτακτες εισφορές είναι παράνομες, όμως οι «δικοί μας» δεν πτοούνται. Ίσως να χρειάζονται περισσότερο χρήμα για ιμιτασιόν απελευθερώσεις, ποιος ξέρει, μήπως μαθαίνουμε ποτέ και την αλήθεια;

Τα στεγανά καλά κρατούν αλλά τι να το κάνεις, το αποτέλεσμα μετρά – και δυστυχώς είναι τραγικό, διότι προ δεκαετίας περίπου είχαμε στις τάξεις μας 340.000 περίπου κυνηγούς και σήμερα μετράμε 230.000. Και την ανατροπή αυτή την θεωρούν κάποιοι ταγοί μας σαν μεγάλη τους επιτυχία (!).

Αν θεωρούν επιτυχία τη συρρίκνωση της οικογένειας μας, εμένα λόγος άλλος δεν μου πέφτει. Όμως πέραν όλων των κακών που βαραίνουν τη ζωή μας, το κυνήγι είναι εδώ, έτοιμο για την αιώνια διαδρομή του. Και το ξημέρωμα «της άγιας ημέρας», θα είμαστε στα κυνηγοτόπια, φρέσκοι, σοφότεροι ίσως αλλά σίγουρα μεγαλύτεροι, χαρούμενοι στη καρδιά του δάσους.

Τα μαγευτικά πρωινά με όλα τα επακόλουθα, μας έλειψαν πολύ. «Το τι γουρούνι έχει φέτος δεν λέγεται» με πληροφορεί περιχαρής κάθε τρείς και λίγο ο «πράκτορας μου». Τι στο καλό αναρωτιέμαι: ραδιενέργεια αναπνέουν και πολλαπλασιάζονται τόσο εύκολα;, μήπως στο μενού τους έβαλαν και το καίσιο που φέρνει θεαματικά αποτελέσματα και στη λίμπιντο;», σκέφτομαι σιωπηλός μα χαρούμενος.

Η περιπέτεια στο δάσος είναι έρωτας. Και ειδικότερα αν συναντήσω και καμιά «κυρά Μάρω» κορδωμένη να φέρνει τις γυροβολιές της, ίσως να θυμηθώ και την παλιά αγάπη που γίνηκε «δίκοπο μαχαίρι» - αλλά κατά κάποιο τρόπο, μαχαίρι ψεύτικο. Ιμιτασιόν σαν τις πέρδικες του αρχιπελάγους.

Στους κυνηγούς όμως δεν αρέσει το ψέμα – δεν είμαστε ψαράδες εμείς (!). Και η ώρα της αλήθειας πλησιάζει. Η ώρα του αχνιστού καφέ και του φωτεινού προσώπου, η ώρα της ιχνηλασίας και του ιδρώτα, η ώρα της αγωνίας και της μοναξιάς στο καρτέρι, η ώρα του κάπρου.

«Φέτος η ομάδα μας θα είναι πολύ δυνατή» άκουσα να μου λέει πανευτυχής έτερος πράκτορας μου (!)». Τι να του πω, γιατί να του χαλάσω τα σχέδια τα ωραία. Κάθε χρόνο τα ίδια λέμε: «φέτος θα, θα, θα» και βλέπαμε τους κάπρους να σπάνε τις πολιορκίες μας, να ανακατεύουν το πυκνό από το δυνατό πέρασμα τους, και να χάνονται σε τόπους μυστικούς και απόμακρους για εμάς τους βέβηλους.

Καλά κυνήγια εύχομαι σε όλους τους συναδέλφους. Και πραγματικά πιστεύω η χρονιά αυτή να είναι αποδοτική και κυρίως ασφαλής για όλους μας. Έχουμε υποχρέωση, όταν ξεκινάμε για τον κυνηγότοπο το πρωί, να επιστρέφουμε σπίτι μας υγιείς. Το οφείλουμε στους εαυτούς μας και στους δικούς μας ανθρώπους, το οφείλουμε στην ίδια τη φύση.

==========================================

Δημοσιεύτηκε στο ένθετο περιοδικό «Κυνήγι» του Ελεύθερου Τύπου την Τετάρτη 11 Αυγούστου 2010

Τρίτη 10 Αυγούστου 2010

"Τύπος - Κυνήγι" - από τον Ελεύθερο Τύπο

Αυτή τη Τετάρτη και κάθε Τετάρτη




Η ώρα της αλήθειας ...

=============================================

Ένα ελεύθερο περιοδικό, για ελεύθερους ανθρώπους, για ελεύθερους κυνηγούς

Δελτίου Τύπου ΥΠΕΚΑ - Ρυθμίσεις Θήρας 2010 - 2011

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ




ΘΕΜΑ: «Ρυθμίσεις θήρας για την κυνηγετική περίοδο 2010–2011»

Με γνώμονα την αυστηρή προστασία του περιβάλλοντος παράλληλα με την άσκηση της κυνηγετικής δραστηριότητας υπογράφηκε η απόφαση για τις «Ρυθμίσεις θήρας για την κυνηγετική περίοδο 2010–2011» από τον αρμόδιο Υφυπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, Θάνο Μωραΐτη.

Σε ότι αφορά στην έκδοση αδειών θήρας, χωρίς να αυξάνεται η τιμή τους, επιτυγχάνεται η μείωση των συνδρομών υπέρ των κυνηγετικών οργανώσεων, ενώ μεγαλώνουν τα τέλη υπέρ του δημοσίου. Έτσι, διασφαλίζονται περισσότερα από 1 εκ. ευρώ, επιπλέον έσοδα για το Πράσινο Ταμείο του ΥΠΕΚΑ, χωρίς να αυξηθεί το κόστος της άδειας για τους κυνηγούς. Ακόμη, πέρα από τα έσοδα για το ελληνικό δημόσιο, προωθείται σημαντική οικονομική δραστηριότητα στην ελληνική ύπαιθρο, με την εξασφάλιση ενός μεγάλου αριθμού θέσεων απασχόλησης.

Η άσκηση της κυνηγετικής δραστηριότητας στα αυστηρά πλαίσια και τους περιορισμούς που ισχύουν στη χώρα μας είναι σύμφωνη με τις οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τα συμπεράσματα των σχετικών μελετών και παράλληλα λαμβάνονται υπόψη οι δράσεις θηροφύλαξης των κυνηγετικών οργανώσεων.


Καλά Κυνήγια

Παρασκευή 6 Αυγούστου 2010

Ρυθμιστική 2010 - 2011

Ανακοίνωση από την ΚΣΕ

Η νέα Ρυθμιστική Απόφαση για το κυνήγι που υπογράφηκε σήμερα, διατηρώντας το πλαίσιο του προηγούμενου έτους αλλά και όλων των αντίστοιχων Αποφάσεων των τελευταίων ετών, έχει ιδιαίτερη σημασία διότι έγινε κάτω από συνθήκες ενός συνεχούς αντικυνηγετικού βομβαρδισμού από τις γνωστές αντικυνηγετικές οργανώσεις, ενώ ταυτόχρονα είχαν γίνει πρόσφατα προσπάθειες μεγάλων περιορισμών της κυνηγετικής δραστηριότητας σε σχέδια Αποφάσεων του ΥΠΕΚΑ, εκτός της Ρυθμιστικής.

Απέναντι σ’ όλες αυτές τις αντικυνηγετικές θέσεις που συχνά περιέχουν στρέβλωση της πραγματικότητας και επικαλούνται ανύπαρκτες καταστάσεις και ανύπαρκτα στοιχεία, η Κ.Σ.Ε. απάντησε με ένα εκτενές και πλήρες επιστημονικό και τεχνικό κείμενο. Το κείμενο αυτό δίνει απάντηση, με επιστημονικά στοιχεία και δεδομένα στις επιθέσεις αυτές και ταυτόχρονα προσφέρει όλα εκείνα τα απαραίτητα στοιχεία και ντοκουμέντα, Αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, επίσημα στοιχεία των υπηρεσιών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, χρησιμοποιεί ευρύτατη σχετική διεθνή βιβλιογραφία καθώς και τα αποτελέσματα των Προγραμμάτων που έχει προωθήσει η Κυνηγετική Συνομοσπονδία Ελλάδος, προκειμένου να υπάρξει αδιαμφισβήτητη στήριξη για τη νέα Ρυθμιστική.

Διαβάστε τη συνέχεια εδώ από την σελίδα της ΚΣΕ.

=============================================

Πάλι "μάτωσε" η ΚΣΕ αλλά τελικά τα κατάφερε!! Μπράβο λεβέντες μας.

Άιντε, πάλι μία από τα ίδια. Και θα πρέπει να λέμε και ευχαριστώ για τα αυτονόητα!

Αυτό ο κόσμος Κεμάλ δεν θα αλλάξει ποτέ........

Πέμπτη 5 Αυγούστου 2010

Κόκκινο Βιβλίο για τα πουλιά - απάντηση Ωρίωνα

Θέμα:Το Ελληνικό Κόκκινο Βιβλίο για τα πουλιά


Αξιότιμη κυρία Υπουργέ,

Πριν από λίγους μήνες εκδόθηκε από την Ελληνική Ζωολογική Εταιρεία το «Κόκκινο Βιβλίο για τα Απειλούμενα Ζώα της Ελλάδος» με επιμέλεια έκδοσης των Α.Λεγάκι και Π.Μαραγκού. Η προσπάθεια αυτή χρηματοδοτήθηκε από το Ευρωπαικό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης σε ποσοστό το ανώτερο 80% και το υπόλοιπο από Εθνικούς Πόρους και την προλογίζετε εσείς η ίδια, κυρία Υπουργέ, με ιδιαίτερα εγκωμιαστικά σχόλια.

Για τη συγγραφή της συγκεκριμένης έκδοσης δεν έγινε οποιαδήποτε έρευνα πεδίου. Το μοναδικό επομένως επιστημονικό υπόβαθρο στο οποίο βασίζεται είναι οι βιβλιογραφικές αναφορές. Αν και στην Ελλάδα έχουν καταγραφεί περίπου 440 είδη πτηνών, οι βιβλιογραφικές αναφορές που υπάρχουν στο Κόκκινο Βιβλίο στη θεματική ενότητα για τα πτηνά ανέρχονται στις 199. Μετά από σχετική ανάγνωσή τους το συμπέρασμα στο οποίο καταλήγει κανείς είναι πως από τα 62 είδη που καταχωρήθηκαν σαν απειλούμενα για τα 29 είδη δεν υπάρχει καμία σχετική εξειδικευμένη στην οικολογία τους αναφορά, για 16 είδη υπάρχει μόνο 1 αναφορά και για μόλις 17 υπάρχουν πάνω από μία βιβλιογραφικές αναφορές σχετικές με την οικολογία τους. Γίνεται σαφές πως η επιστημονική τεκμηρίωση προφανώς αντικαταστάθηκε, τουλάχιστον για 29 (δηλαδή σχεδόν τα μισά) απειλούμενα είδη πτηνών, από την προσωπική (αυθαίρετη) εκτίμηση των συντελεστών του κόκκινου βιβλίου.

Αν οι συντελεστές της συγκεκριμένης ενότητας είχαν περιοριστεί σε αναφορές σχετικά με τη γεωγραφική κατανομή της Ελληνικής ορνιθοπανίδας και σε γενικές πληροφορίες για την οικολογία των πτηνών ανά είδος, θα μπορούσε να πει κανείς πως η σχετική βιβλιογραφία είναι επαρκής. Διαβάζοντας όμως τις απειλές για κάθε είδος χωριστά και τα διαχειριστικά μέτρα που προτείνονται για την αντιμετώπισή τους διαπιστώνουμε ακριβώς το αντίθετο.

Για την πετροπέρδικα, για παράδειγμα, αναφέρεται:
--  «Ο πληθυσμός της δείχνει σαφή και συνεχή μείωση, το είδος δε είναι εξαιρετικά σπάνιο ή έχει ήδη εξαφανιστεί από αρκετές περιοχές, όπως η Αττική. Δεν υπάρχουν ακριβή δεδομένα για τον πληθυσμό της...».
--  «Δεν υπάρχουν αξιόπιστα στατιστικά στοιχεία για την ετήσια κυνηγετική κάρπωση του είδους, λόγω κυρίως των υβριδισμών.»
--  «Απειλές: Δημοφιλές και παραδοσιακό θήραμα εδώ και αιώνες, τα τελευταία χρόνια δείχνει σαφή πληθυσμιακή κάμψη και συρρίκνωση της φυσικής γεωγραφικής της κατανομής, λόγω της εντατικοποίησης του κυνηγιού της...»
--  «Πρόσφατα το είδος μετακινήθηκε στο παράρτημα Ι της Οδηγίας για τα άγρια πουλιά (79/409/ΕΟΚ).»
--  «Μέτρα διαχείρισης που απαιτούνται: Αυστηρός περιορισμός ή και πλήρης απαγόρευση του κυνηγιού στην Ελλάδα...»

Οι συντάκτες του παραπάνω κειμένου παραθέτουν στοιχεία, συμπεράσματα και προτάσεις που βασίζονται σε δύο (2) βιβλιογραφικές αναφορές που σχετίζονται με την Πετροπέρδικα. Η μία από αυτές αφορά σε γενετική ταυτοποίησή της, ενώ η δεύτερη δημοσιεύτηκε το 1988. Είναι προφανές πως από τις συγκεκριμένες αναφορές δεν προκύπτουν πρόσφατα πληθυσμιακά στοιχεία.

Για την συνέχεια πατήστε εδώ.

Τετάρτη 4 Αυγούστου 2010

Κάθε πέρυσι και καλύτερα …

«Εσύ παιδί που γυρίζεις στην Αθήνα, τι ακούς, θα κυνηγήσουμε φέτος;, θυμάμαι κάποτε εμείς οι κυνηγοί ήμασταν περήφανοι, μετά κάποιοι ξύπνιοι έβαναν τις ρυθμιστικές μπροστά»

Ο γέροντας στο χωριό με άφησε με το στόμα ανοικτό, τι να του έλεγα κιόλας, μήπως ξέρω; «Δεν ξέρω παππού, όμως μη φοβάσαι τίποτα, όσο έχουμε ανθρώπους που τρέχουν πάντα θα ελπίζουμε για το καλύτερο». Παλιός δάσκαλος ο παππούς, γνώριζε περισσότερα από εμένα αλλά δεν το ‘δειξε, «έλα να πιούμε τσίπουρο, έχω και πεπονάκι παγωμένο, έχουμε να μιλήσουμε για τα μελλούμενα».

Το τσίπουρο έρεε άφθονο, το πεπονάκι τελείωσε νωρίς αλλά το αναπληρώσαμε με στραγάλια – μερακλής ο παππούς. «Που λες παιδί (!), θυμάμαι παλιά αυτόν τον Παπασπύρου – τον πρόλαβες; Αυτός ήταν πρόεδρος, λεβέντης άνθρωπος, δεν είχαμε τότε ρυθμιστικές, ξέραμε πότε αρχίζαμε και πότε τελειώναμε. Τότε, δεν υπήρχε και αυτός ο διάολος ο αγριόχοιρος που κυνηγάτε σαν τρελοί εσείς οι νέοι σήμερα, εμείς είχαμε τον λαγό, τι κυνήγια κάναμε (!)».

Μα και τώρα σε βλέπω στο δάσος παππού να κυνηγάς. «Τι να το κάνεις, μεγάλωσα παιδί, τα πόδια δεν ακούνε όπως παλιά, τα καταφέρνω όμως τις λίγες φορές που παγαίνω για τον αυτιά. Με ανασταίνει η δουλειά αυτή, με γεμίζει, και ας φωνάζει η γριά μου – “πρόσεχε γέρο”, ξέρεις πως σκούζουν οι γριές (!)».

Είπες να μιλήσουμε για τα μελλούμενα αλλά στα παλιά το γυρίζεις συνέχεια παππού. «Δίκιο έχεις, μόνο να, τότε ήταν διαφορετικό το κυνήγι, αλλιώτικοι και οι κυνηγοί. Είχαμε όμως και καλό πρόεδρο, νοιαζόταν, πονούσε τον κυνηγό, τον αγάπαγε. Σου μιλούσε και ήξερες, έλεγε αλήθεια – όχι σαν σήμερα που άλλα λένε, άλλα σκέφτονται και άλλα πράττουν».

Σε βλέπω ενημερωμένο, διαβασμένο παππού, που τα μαθαίνεις; Από τις εφημερίδες; «και από αυτές παιδί, και από τα περιοδικά – μου αρέσει το διάβασμα – είναι παλιά συνήθεια. Εσύ από πού τα μαθαίνεις παιδί;» Από εκεί κι εγώ παππού, μου αρέσει κι εμένα το διάβασμα, μου ταξιδεύει το μυαλό.

Τελείωσε το μπουκάλι το τσίπουρο, στραγάλι δεν έμεινε στο πιάτο και σηκώθηκα. Την άλλη φορά παππού φρόντισε να έχεις νταμιτζάνα τσίπουρο, για να μας φτάσει. «Έλα εσύ πάλι και θα ‘χω ούλα τα αγαθά».

Ζαλισμένος καθώς ήμουν από το οινόπνευμα, ούτε κατάλαβα πως έφτασα στο σπίτι. Σαν με χτύπησε όμως το δροσερό αεράκι που ερχόταν απ’ το «Αργυρόκαστρο» και σταμάτησε στη ρεματιά, αναθάρρησα, έφυγε με μιάς η θολούρα και το μυαλό οξυγονώθηκε από τον βοριά. Ακούμπησα τα χέρια μου στα ρέλια της βεράντας και «χάθηκα» στις φωνές της δροσερής νύκτας.

Καλά τα έλεγε ο παππούς, σκέφτηκα. «Τότε» όλα ήσαν διαφορετικά, ακόμα και οι άνθρωποι – είχαν άλλα μυαλά, και στο κυνήγι ακόμα, υπήρχε τάξη, σεβασμός, άμιλλα. Δεν χάθηκαν όλα αυτά τα όμορφα πράγματα στις ημέρες μας πιστεύω, απλά δεν πολυφαίνονται, δίνουμε το βάρος μας σε προτεραιότητες διαφορετικές.

Ακόμα και αυτή η περίφημη ρυθμιστική, έργο και δημιούργημα ανούσιο δικών μας ανθρώπων είναι, της ΚΣΕ. Όταν την έφτιαξε και την επέβαλε, όταν την καθιέρωσε επειδή τάχα μου οι ανάγκες την ήθελαν – ενώ ουσιαστικά μας την έφεραν καπέλο για να μας ελέγχουν περισσότερο – τότε, δεν φανταζόταν ποτέ την σημερινή της κατάληξη – το κενό που γέννησε και αιωρείται η αβεβαιότητα πάνω από τα κεφάλια μας.

Ανίκανη όμως σήμερα η ΚΣΕ να διορθώσει τα πράγματα, βγάζει τα παπαγαλάκια της, τους δικούς της δουλικούς ανθρώπους να μας σερβίρουν διάφορα, να μας προκαλούν περισσότερο φόβο, αλλά μας καλούν και σε επαγρύπνηση – ναι, στην ανικανότητα τους μας θυμούνται και επικαλούνται τη δύναμη μας, το χρέος μας, και άλλα σαχλά και γλοιώδη από «λειχοπίνακες και εφιάλτες».

Καθείς εφ’ ώ ετάχθη που έλεγαν και οι παλιότεροι, οι δικοί μας εκπρόσωπου επέλεξαν από τις περισπούδαστες θέσεις τους να «ματώνουν» για χάρη μας. Ε’ ας ματώσουν επιτέλους και ας ιδρώσουν – αλλά τα παπαγαλάκια τους ας τα μαντρώσουν – όπως έχουν συνηθίσει άλλωστε να μαντρώνουν επί χρόνια και όλους εμάς με τις «κατ’ έτος ρυθμιστικές».

==========================================

Δημοσιεύτηκε στο ένθετο περιοδικό «Κυνήγι» του Ελεύθερου Τύπου την Τετάρτη 4 Αυγούστου 2010

Τρίτη 3 Αυγούστου 2010

"Κυνήγι και Ψάρεμα" - από τον Ελεύθερο Τύπο

Αυτή τη Τετάρτη και κάθε Τετάρτη




Κάθε πέρυσι και καλύτερα …
===========================================



Πολλοί είναι οι φίλοι μας οι ψαράδες, αλλά από τα ψάρια τους, χορτάσαμε !!

Και σύ Απόστολε Αντωνάκη, όλο λόγια είσαι. Όλο πάμε στα στενά της Μακρονήσου για τα παραγάδια μας και την Μακρόνησο την βλέπουμε από τις ακτές του Λαυρίου !! Τυχαίο; δεν νομίζω ...

=============================================

Ένα ελεύθερο περιοδικό, για ελεύθερους ανθρώπους, για ελεύθερους κυνηγούς