Νέα Αρχιτεκτονική της Αυτοδιοίκησης και της αποκεντρωμένης Διοίκησης.
«Η Νέα Αρχιτεκτονική αποτελεί ταυτόχρονα επιταγή και ώριμη επιλογή στην οποία μας οδηγεί η ανάγκη της χώρας να λειτουργήσει ανταγωνιστικά σε ένα μεταβαλλόμενο και απαιτητικό διεθνές περιβάλλον με αιχμή του δόρατος την εξοικονόμηση πόρων, την πράσινη ανάπτυξη και την αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού». Από το Πρόγραμμα «Καλλικράτης».
============================================
Ο νέος Νόμος – πέρα από τις πομπώδεις λέξεις που τον συνοδεύουν (όπως οι παραπάνω), θα αλλάξει με βεβαιότητα και τον χάρτη των Κυνηγετικών Ομοσπονδιών και πιθανότατα να καταργήσει την Γενική Συνομοσπονδία Ελλάδας – που δεν θα έχει πλέον νόημα η οποιαδήποτε ύπαρξη της.
Οι αρμοδιότητες επίσης του ΥΠΕΚΑ που αφορούν το κυνήγι θα μετατεθούν στην Περιφέρεια και στα αρμόδια εκεί όργανα. Ενδυναμώνεται ο ρόλος της Περιφέρειας και του Περιφερειάρχη σε σχέση με την Κεντρική Διοίκηση.
Οι αλλαγές αυτές μοιραία θα επιφέρουν τομές και στα κυνηγετικά δρώμενα. Η Ομοσπονδία Πελοποννήσου για παράδειγμα δεν θα μπορεί να έχει λόγο παρά σε ένα συγκεκριμένο γεωγραφικό χώρο – το ίδιο θα γίνει και με την Δ’ ΚΟΣΕ μα και άλλες Ομοσπονδίες.
Τις κυνηγετικές άδειες θα τις εκδίδει μελλοντικά η κάθε Περιφέρεια και αυτή θα είναι η μόνη αρμόδια για τις ΖΕΠ και για οτιδήποτε άλλο αφορά το κυνήγι – από την έκδοση και ανανέωση αδειών μέχρι και την έκτακτη εισφορά (που στα δικαστήρια δικαιώθηκαν όσοι κατέφυγαν για την παράνομη παρακράτηση της).
Οι κερδισμένοι από τον «Καλλικράτη» θα είναι οι τοπικοί κυνηγετικοί σύλλογοι που θα δυναμώσουν τον ρόλο τους στην Περιφέρεια και θα διαδραματίσουν και ρόλο επικουρικό σε θέματα πράσινης ανάπτυξης και περιβάλλοντος.
Η κάθε Περιφέρεια ανεξάρτητη από την άλλη θα θεσπίσει και θα υιοθετήσει δικούς της κανόνες που ανάλογα με τα συμφέροντα της θα εφαρμόσει στον γεωγραφικό χώρο της. Πιθανό είναι να παρατηρηθούν φαινόμενα απαγόρευσης για παράδειγμα της πέρδικας την Πελοπόννησο και να επιτρέπεται στην Ήπειρο. Αυτά όλα θα τα βρούμε μπροστά μας , θα τα ζήσουμε. Γι’ αυτό και ο ρόλος που θα διαδραματίσουν οι τοπικοί σύλλογοι θα είναι καθοριστικός στην εξέλιξη του κυνηγίου στη χώρα μας.
Ένα ελπιδοφόρο γεγονός που πηγάζει από τον νέο Νόμο, είναι ότι οι οικολογικές οργανώσεις και οι ΜΚΟ θα αποδυναμωθούν αφού δεν έχουν την δυνατότητα να λειτουργήσουν με οικονομική αυτάρκεια – και όλοι μας γνωρίζουμε πως απομυζούν εδώ και χρόνια τον κρατικό κουμπαρά. Αυτές όμως οι εποχές των παχιών αγελάδων πέρασαν. «Καλλικράτης» σημαίνει επίσης ανεξάρτητοι οικονομικοί πόροι. Σε αυτό το νέο πεδίο οι οικολογικές οργανώσεις δεν έχουν θέση. Μπορεί η πράσινη επανάσταση να γίνει και χωρίς αυτές (!).
Στα δικά μας και πάλι, η Συνομοσπονδία Ελλάδας, δεν θα έχει καμία απολύτως δύναμη εφόσον δεν θα έχει και αντικείμενο. Δεν θα αποφασίζει, δεν θα κάνει μελέτες, δεν θα έχει πόρους. Στην καλύτερη γι’ αυτήν περίπτωση, είναι να υφίσταται σαν Φορέας μόνο κατ’ όνομα. Δεν θα έχει την δυνατότητα εκπροσώπησης των κυνηγών και να μιλά εξ ονόματος των.
Ο «Καλλικράτης» δεν γνωρίζω αν θα καλύψει τον αποτυχημένο «Καποδίστρια». Εκείνο όμως που φαίνεται καθαρά – σε βάθος χρόνου, είναι το γεγονός πως θα δώσει αρμοδιότητες στην τοπική κοινωνία ώστε να διαχειριστεί μόνη της τα προβλήματα της, μα και όσα άμεσα ή έμμεσα την αφορούν. Το κυνήγι και το περιβάλλον εκ των πραγμάτων θα φύγουν από τις γραφειοκρατικές αγκιστρώσεις που έχουμε γνωρίσει και θα απαλλαγεί από την κεντρική παθογένεια που δυστυχώς με μαθηματική ακρίβεια το οδήγησε και το οδηγεί στην αιχμαλωσία.
Οι δυνατότητες της Περιφέρειας και των νέων Δήμων θα είναι ανεξάρτητες σε τέτοιο βαθμό που η κεντρική κυβέρνηση θα έχει ρόλο επικουρικό, «βλέπε Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής», που η κάθε Πολιτεία δρα αυτόνομα σε όλα τα επίπεδα.
Ναι, διαβήκαμε το κατώφλι της «νέας εποχής» - μας αρέσει ή όχι. Αν θέλουμε να επιζήσουμε και μαζί με εμάς και το κυνήγι, θα πρέπει να προσαρμοστούμε. Και μπορούμε να έχουμε «ελεύθερο παραδοσιακό κυνήγι» αλλά με συνθήκες πολιτισμένης χώρας. Και απαλλαγμένοι δια παντός από τους «κυνηγοπατέρες μας»
=============================================
Δημοσιεύτηκε στο ένθετο περιοδικό «Κυνήγι» του Ελεύθερου Τύπου την Πέμπτη 1η Ιουλίου 2010
