Τετάρτη 1 Σεπτεμβρίου 2010

Βιολογικά παραμύθια …

«Εγώ χρησιμοποίησα κατσικίσιο γάλα από αυτό που προτείνει και η Greenpeace για να φτιάξω γιαούρτι». Τάδε έφη μία κυρία blogger που ασχολείται συστηματικά με την κουζίνα. Βιολογικό λοιπόν το γιαούρτι της αγαπητής κυρίας μας εφόσον έχει και την έγκριση της πράσινης ειρήνης».

Στο χωριό μου όμως πριν χρόνια, οι κτηνοτρόφοι έφτιαχναν γιαούρτι μόνο από πρόβειο γάλα – το κατσικίσιο γιαούρτι ήταν πολύ «νερουλό», δεν έσφιγγε καλά, δεν έδενε. Συνεπώς, εκείνο το γιαούρτι δεν ήταν βιολογικό, αφού μάλιστα δεν είχε και τη βούλα διεθνών οργανώσεων στην πρώτη ύλη. Αλλά για έναν ακόμα λόγο, τα αιγοπρόβατα δεν έπαιρναν αντιβιοτικά και ενισχυτικά ασβεστίου όπως στις ημέρες μας, ελεγμένα καθ’ όλα προϊόντα μεγάλων εταιρειών.

Είχα την τύχη και έβαζα παλαιότερα στο χωριό κρασί. Πήγαινα στη Νεμέα, αγόραζα σταφύλια (Αγιωργείτικο), τα πατούσα στο χωριό και γιόμιζα με μούστο ένα δρύινο βαρέλι 230 κιλών. Έβραζε ο μούστος και σφράγιζα το βαρέλι καλά. Κατά τα μέσα Δεκεμβρίου άνοιγα το γιοματάρι και είχε το κρασί μία μικρή θολούρα στην αρχή του. Όταν όμως έπιαναν τα ξεροβόρια και οι ζόρικοι καιροί, καθάριζε και στη γεύση του ευφραινόταν η καρδιά και η ψυχή.

Στο χωριό όμως, και άλλοι σαν κι εμένα, γιόμιζαν βαρέλια με κρασί. Τα ίδια σταφύλια, την ίδια ποικιλία, από το ίδιο αμπέλι. Και όμως, ο καθένας μας βγάζαμε και διαφορετικό κρασί. Άμαθος σαν ήμουν στα μυστικά του κρασιού, άρχισα να ρωτάω εδώ κι εκεί τους πατριώτες – που σαν παλιοί που ήσαν γνώριζαν από εμένα περισσότερα. Όλοι τους, έβαζαν στο μούστο και «κάτι ασπιρίνες» για τους μύκητες. Κάτι ταμπλέτες που όταν τις είδα μου είπαν: «αυτές δεν είναι φάρμακα, αθώες είναι και βοηθούν στη ζύμωση και για μύκητες». Ποτέ μου δεν τις έβαλα γιατί σκέφτηκα και είπα: «καλύτερα να μου χαλάσει μούστος 230 κιλών παρά να ποτίσω με αθώα δηλητήρια το μεράκι μου». Και ευτύχησα και ήπια κρασί διαμάντι. Από εκείνο το κρασί, φυλάω ένα δίλιτρο μπουκάλι εμφιαλωμένο – γιατί στη συνέχεια κατά τον Μάρτη, το κρασί το εμφιάλωνα – φυλάω ένα μπουκάλι αγιωργείτικο, κόκκινο σαν το αίμα.

Είχαμε στο χωριό κάτι παλιοσπόρους ντομάτας, μελιτζάνας και άλλων ζαρζαβατικών. Τους μπήγαμε στο έδαφος και σαν μεγάλωναν αργά στον μικρό μπαξέ μοσχοβολούσε ο χώρος. Είχαν όμως μια ασχήμια στην εμφάνιση, οι μελιτζάνες δεν γυάλιζαν, οι ντομάτες δεν έλαμπαν, τα κολοκύθια και τα αγγούρια ήσαν μικροκαμωμένα και άτσαλα στο σχήμα τους. Όταν έφερνες την ντομάτα στη μύτη σου όμως, λιποθυμούσες από την μυρωδιά, όταν την έβαζες στο πιάτο σου ευχαριστούσες τη πλάση για όσα σου έδινε με χαρά. Θεϊκές γεύσεις. Αργότερα, σαν μεγάλωσα, έμαθα ότι οι σπόροι που κυκλοφορούν στον κόσμο, ελέγχονται από μία – δύο μεγάλες εταιρείες. Χάθηκαν και οι παλιοί σπόροι και τώρα τρώμε τα βιολογικά προϊόντα που έχουν μάλιστα και την έγκριση πράσινων εταιρειών. Όλα κι όλα, δίχως εγκρίσεις πλέον, δεν προχωρούμε στην κατανάλωση τροφής.

Βιολογικά απαιτούν να τρώμε οι διεθνείς τάσεις, αυτό κάνουμε, υπακούουμε στις «επιστημονικά τεκμηριωμένες» απόψεις και καταναλώνουμε τα πράσινα αγαθά για να έχουμε καλή υγεία. Και φυσικά νιώθουμε ασφαλείς διότι τα προϊόντα αυτά τα προκρίνουν οι βιο – εταιρείες. Μην αντικρίσω στο ράφι του σούπερ μάρκετ βιο – προϊόντα εγώ, ορμάω σαν κατσαπλιάς να τα «απαλλοτριώσω», να τα βάλω στη κουζίνα μου να βράζουν.

Το κυνήγι μονάχα δεν είναι βιολογικό διότι δεν αναφέρεται στους καταλόγους των εταιρειών. Το γουρουνάκι που βόσκει ρίζες και καρπούς, που πίνει νεράκι από τα ρέματα, δεν πήρε ακόμα την «έγκριση» των βιο – εταιρειών. Συνεπώς, οι κυνηγοί που αρέσκονται να καταναλώνουν κατευθείαν από τη φύση την πέρδικα, τον λαγό, τον αγριόχοιρο, το τρυγόνι, την τσίχλα, το ορτύκι κτλ., εγκληματούν κατά της υγείας τους.

Τώρα που το κυνήγι άνοιξε μερικώς – οσονούπω ανοίγει και των τριχωτών, θα αρχίσουν οι βιο – εταιρείες και οι πράσινες οργανώσεις – και «δικαίως», να μας υπενθυμίζουν το έγκλημα που διαπράττουμε καταναλώνοντας προϊόντα μη ελεγμένα και μη εγκεκριμένα από αυτές. Εμείς όμως οι κυνηγοί, σαν «άσπονδοι εχθροί της φύσης» που είμαστε, θα συνεχίσουμε να κυνηγάμε το «μη βιολογικό», Πάνα σχώρα με…

=============================================

Δημοσιεύτηκε στο ένθετο περιοδικό «Κυνήγι» του Ελεύθερου Τύπου την Τετάρτη 1η Σεπτεμβρίου 2010
=============================================

Στη φωτό: κατανάλωση μη βιολογικού κλεμμένου αμνού σε άσκηση ανταρτοπόλεμου στον Έβρο ...