Τα ‘χει αυτά η κακή πολιτική. Εκεί που όλοι ήθελαν ή είχαν τον Τατούλη για πρώτο φαβορί στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, ήλθε ο ΓΑΠ (ένας είναι) και του έδωσε μία σφαλιάρα και τον αποτέλειωσε.
Μακριά παρασάγγας από την πολιτική ο ΓΑΠ έσπευσε και έχρισε τον δεξιό; Τατούλη υποψήφιο για την Περ. Πελοποννήσου. Και άρχισε ο εμφύλιος στο πράσινο χαράκωμα αφενός μα αφετέρου, ότι δεν κατάφερε ο καραμανλισμός με τις προεκτάσεις του – να πλήξει δηλαδή θανάσιμα τον «επαναστάτη χωρίς αιτία» Τατούλη, με μία απλή δήλωση το κατόρθωσε το «πρωθυπουργικό ήθος».
Ο Τατούλης βάδιζε καλά, ολοταχώς για την Περιφέρεια – και είχε μαζί του, δεξιούς, πασόκους, αριστερούς – μονάχα συντρόφια από τα παλιά δεν είχε – το ΕΚΚΕ δηλαδή, μα αυτοί ούτως ή άλλως πάντα ήσαν λίγοι, 100, 200 νοματαίοι όλοι κι όλοι.
«Ευτύχησε» η Αρκαδία και είχε από τα παλιά χρόνια κάμποσους «επαναστάτες», από την εποχή του Πολυτεχνείου, Τον Ρέππα και τον Λαλιώτη μα και τον Τσουκάτο και φυσικά τον Τατούλη. Όλοι τους ένας κι ένας, διαλεχτοί, τα κομματικά παιχνίδια τα έκαναν επιστήμη. Και δεν βρέθηκε ένας απ’ όλους αυτούς, τους πολύπειρους πολιτικούς να πούνε του ΓΑΠ: «που πας, ξέρεις τι έγκλημα διαπράττεις Καίσαρα;»
Τον έκαψε τον Τατούλη ο Καίσαρας, τον πρόδωσε σαν άλλος Βρούτος. Και βέβαια ξύπνησε το «βαθύ πασόκ» και θέλει να κάνει «ντά» τον αρχηγό.
Αν μιλήσει Εκείνη με τον συγχωρεμένο, ας τον ρωτήσει ποιόν Εκείνος θα ήθελε για την Περιφέρεια Πελοποννήσου, να ξέρουμε κι εμείς οι κοινοί θνητοί τι επιτέλους θα ψηφίσουμε……..
