Κύριε διευθυντά
Όσοι κόπτονται για το κυνήγι, ή τουλάχιστον έτσι λένε, απορούν τάχα για τους λόγους τους οποίους οι Οργανώσεις μας και γενικά τα συνδικαλιστικά του χώρου μας γνωρίζουν χρόνο με τον χρόνο την απαξίωση. «Ιδρώνουν» στην ιδέα ότι δεν θα υπάρχουν μετά από λίγα χρόνια συνεχιστές. Στεναχωριούνται ότι δεν θα υπάρξουν εκπρόσωποι μέσα στις γενιές που έρχονται με αποτέλεσμα, το κυνήγι μας να καταντήσει άλλη μια παλιά συνήθεια και να πάρει θέση στο χρονοντούλαπο της ιστορίας, δίπλα σε στολές εθίμων που κοσμούν τις προθήκες των λαογραφικών μουσείων, που μυρίζουν ναφθαλίνη.
Κάποιοι άλλοι αναζητούν, ψεύτικα προφανώς, την συμμετοχή και την κριτική των απλών μελών, με απώτερο σκοπό την βελτίωση των υπηρεσιών που ανταποδίδονται στους κυνηγούς που πληρώνουν αδρά το όνειρο της ολιγόλεπτης απόδρασης από την καθημερινότητα. Έχουν ανακηρύξει εχθρούς του κυνηγίου όσους τάσσονται ανοιχτά κατά αυτής της ζωοφόρου δραστηριότητας, που η ιστορία της είναι συνυφασμένη και ταυτόσημη με αυτήν του ανθρωπίνου είδους.
Τι γίνεται όμως με όλους αυτούς που δρουν ανάμεσα μας; Τι γίνεται με τα φίδια που έχουμε στον κόρφο μας; Με αυτούς που λένε ότι είναι «δικοί» μας; Μόλις πριν λίγο καιρό, το περιοδικό σας, έκανε γνωστό στο πανελλήνιο την οδύσσεια που είχε ο κύριος Πετράκης του Κ. Σ. Αιγάλεω αφήνοντας μας άφωνους όλους, για το μένος και την στενοκεφαλιά των ταγών μας. Απορώντας συνάμα για τις κανιβαλίστικες τακτικές που ακολουθήθηκαν τότε. Βέβαια η ιστορία, μας έχει διδάξει την σφοδρότητα των μαχών ενός εμφυλίου και το πόσο βρώμικες τακτικές μπορούν να χρησιμοποιηθούν, αλλά όλοι μας πιστεύουμε ότι αυτά ανήκουν στο παρελθόν.
Δυστυχώς ήρθε η σειρά μου να βιώσω έναν ανάλογο διωγμό και να πέσω θύμα μιας πρωτοφανούς επιθέσεις, με αποκορύφωμα μια εισαγγελική παραγγελία για συστάσεις, με απώτερο σκοπό, την φίμωση του κυνηγετικού blog που διατηρώ στο διαδίκτυο.
Υποκινητής της όλης ιστορίας είναι ο κύριος Αντιπρόεδρος του Κυνηγετικού Συλλόγου Σύρου, ο οποίος θίχθηκε από την κριτική που δέχτηκε από άρθρο μου και είχε να κάνει με την δωρεά ατόμων πέρδικας choukar του εκτροφείου μας σε όμορα νησιά των Κυκλάδων. Μια κίνηση που εκτός από άκαιρη, είναι και άδικη τόσο όσο αφορά την διαχείριση των χρημάτων των μελών – που κάποιοι μαζεύουν με κόπο – όσο και για τα φιλοθηραματικά δρώμενα του Συλλόγου, που φέτος μετά από εντολή της Γενικής Συνέλευσης είχαν αποφασιστεί άλλα, όπως: Ανάπλαση του εκτροφείου, εγκατάσταση ποτίστρων σε απομακρυσμένες περιοχές και εμπλουτισμός των βιοτόπων. Όλα αυτά για να γίνουν από λόγια πραγματικότητα, απαιτήθηκαν αρκετά χρήματα και πολλές ώρες προσωπικής εργασίας από πολλά μέλη του Συλλόγου συμπεριλαμβανομένου και του ίδιου του κυρίου Αντιπροέδρου.
Κατά κοινή ομολογία, η δωρεά περδίκων σε άλλα νησιά θα ακύρωνε ουσιαστικά όλη αυτή την προσπάθεια που, εκτός του ότι είναι η ύστατη, σκοπό είχε την ανάκαμψη του πληθυσμού της choukar στο νησί μας, που βρίσκεται εδώ και πολλά χρόνια σε χαμηλά επίπεδα. Ο κύριος Αντιπρόεδρος λοιπόν δεν άντεξε την κριτική μου, της οποίας θαύμαζε την λειτουργικότητα της κάποιες μέρες πριν όταν απευθύνονταν στον Κύριο Πρόεδρο! Τότε είμαστε οι καλύτεροι φίλοι! Δεν θέλω να καταχραστώ άλλο ούτε τον χρόνο σας, ούτε τον χώρο του περιοδικού, απλά σας κάνω γνωστή μια αιτία που κάποιοι γυρνούν την πλάτη ανεπιστρεπτί στις Οργανώσεις μας. Όντας όμως ξεροκέφαλος και ηλίθιος ρομαντικός, εγώ θα επιμείνω να βρίσκομαι κοντά στον Σύλλογο, τον Σύλλογο μου. Αυτόν που θέλω πάρα πολύ να δω ψηλά στο κυνηγετικό στερέωμα της χώρας μας, όπως παλιά που ήταν ο πρώτος! Δεν ανέχομαι όμως τέτοιου είδους τακτικές που ουσιαστικά ανοίγουν την Μακρόνησο και την Γυάρο ξανά, σε όλους αυτούς που έχουν το θάρρος της γνώμης τους.
Σας ευχαριστώ πολύ, με τιμή και πείσμα
Βασάλος Νίκος - Σύρος
http://kaliakouda.blogspot.com/
============================================
Η παρούσα επιστολή δημοσιεύθηκε σήμερα στο περιοδικό «Τύπος Κυνήγι» του Ελεύθερου Τύπου.
Η ελεύθερη έκφραση δεν έβλαψε ποτέ κανέναν, ειμί μόνο αυτούς που έχουν λόγους να την θέλουν ελεγχόμενη.
