Τέλος εποχής...

«Θέλω να σκίσω τα βουνά με της ελιάς το φύλλο», λέει το δημώδες άσμα και χαίρεται όλη η πλάση με την καλή άνοιξη που καταφτάνει ασθμαίνουσα.
Ως γνωστό στο πανελλήνιο, το κυνήγι των αγρίων ζώων της φύσης έλαβε τέλος μέχρι και τα τέλη Αυγούστου. Υπάρχουν βεβαίως και άλλα πολλά και ενδιαφέροντα κυνήγια που αρχίζουν με την καλή εποχή – και άλλα που δεν γνωρίζουν εποχές του έτους.
Γι’ όσο διάστημα η φύση θα χαίρεται και θα τραγουδά τις ομορφιές της, εμείς θα της κάνουμε αγάντα. Με το κυνήγι σε εξέλιξη, πολλά πράγματα τα αφήσαμε παραπίσω και δικαίως μας έκαναν παράπονα. Καιρός έφτασε να επανορθώσουμε και να προβούμε σε κινήσεις διορθωτικές!!.
Είχαμε και απώλειες επώδυνες κατά την περίοδο του κυνηγίου, που προς στιγμή φάνηκε πως θα μας καταβάλλουν. Ευτυχώς όμως αντέξαμε και θα έλεγα ότι πήραμε και αρκετά μαθήματα, μη νομίσουμε στο φινάλε πως τα ξέρουμε όλα σε τούτη τη ζωή. Εντάξει, στην άλλη θα αγιοποιηθούμε και δεν θα έχουμε προβλήματα.
Ξεπερνώντας σιγά αλλά σταθερά τα επώδυνα, το φώς την μέρας μας δίνει ελπίδα, μας λέει πως οι οιωνοί είναι ευνοϊκοί, φτάνει να κάνουμε τη σωστή ερμηνεία και να μην επαναλάβουμε τα ίδια αμαρτήματα. Προφανώς θα παρασυρθούμε σε καινούριες αμαρτίες, διότι και πάλι ως γνωστό, ο άνθρωπος έχει έφεση προς αυτές!!. Όμως το παιχνίδι κάπως έτσι παίζεται και εμείς αποτελούμε μέρος του.
Απωλέσαμε σχέσεις αγάπης και μίσους, απωλέσαμε καλούς φίλους, και μας στοίχισε πολύ η επίγνωση της απώλειας. Το φώς όμως του μηνός Μαρτίου είναι ο νέος δρόμος που ανοίγεται και θα τον ακολουθήσουμε.
Διά ταύτα, όσο το φώς θα στέκεται οδηγός και θα προχωράμε σε νέες ατραπούς, θα σταματήσουμε τις αναφορές μας στον παρόντα δικτυακό τόπο, στο blog του κυνηγού, όπως είναι γνωστό σε λίγους και εκλεκτούς συνταξιδιώτες.
Θα επανέλθουμε όταν οι καιροί το επιτρέψουν και φυσικά όταν η νέα κυνηγετική περίοδος αρχίσει και πάλι.
Μέχρι τότε, εύχομαι καλά πάσης φύσεως κυνήγια. Διότι και πάλι ως γνωστό, ο άνθρωπος γεννήθηκε κυνηγός.