Παρασκευή 2 Οκτωβρίου 2009

Τοπικισμοί στο πέλαγος ... και άλλα προεκλογικά

Διαβάζοντας τα τελευταία κυνηγετικά νέα που κυκλοφορούν ευρέως στην αγορά της πληροφορίας, έκανα μία “ανάπαυση” στους “τυχερούς” συναδέλφους που μετακινούνται με πλωτά μέσα. Και οφείλω να ομολογήσω ότι ζήλεψα όσους αντί για τιμόνι, κάνουν το κουμάντο τους στη ρότα που χαράζουν, με την λαγουδέρα.
Κάποτε, εξαιτίας της λαγουδέρας, μιά κοκκινομαλούσσα κοπελιά με ερωτεύτηκε σφόδρα – μου είπε μάλιστα, όταν το ειδύλλιο ευόδωσε, πως ο τρόπος που κρατούσα τη λαγουδέρα ήταν συναρπαστικός!. Το θυμήθηκα το περιστατικό αυτό τώρα που αναφέρθηκα στα πλωτά μέσα. Εκείνος ο έρωτας τελείωσε όταν κάποτε μείναμε από βενζίνη και αναγκάστηκα να κωπηλατήσω προς την ασφάλεια της στεριάς. Με ήθελε καπετάνιο η κυρά και όχι κωπηλάτη. Της χάλασα το όνειρο ...

Κατά την περιήγησή μου προς αναζήτηση πνευματικής τροφής, στάθηκα με περίσκεψη στα φουσκωτά των συριανών κυνηγών που ρίξαν αγκυροβόλι σε απάνεμα μικρολίμανα της Άνδρου. Και εκεί, άρχισε ο πόλεμος των ανακοινώσεων ανάμεσα στα αδελφά κυνηγετικά σωματεία. “ήλθαν εδώ οι δικοί σας και πυροβολούσαν στα ανοικτά αγριοπερίστερα - και μετά, πυροβολούσαν στα υψώματα που δεν υπάρχουν αγριοπερίστερα” - έγραφαν οι ανδριώτες, αφήνοντας αιχμές.... Τι κυνηγούσαν “μετά” στα υψώματα οι συριανοί; Η απάντηση έμεινε μετέωρη και δεν μπορώ να ησυχάσω (!).

Οργίσθηκαν όμως και οι συριανοί και έβγαλαν και αυτοί ανακοίνωση καταπέλτη. Δηλαδή, “πιάστ' το αυγό και κούρευτο” που λένε και οι δικοί μου οι ορεσίβιοι. Οι εμπλεκόμενοι, μέλη των δύο συλλόγων, αλληλοκατείγγειλαν το “κακό” που πλέει στο πέλαγος. Και εμείς, θεατές και αναγνώστες μιάς νοοτροπίας με έντονα τοπικιστικά στοιχεία, αντί να αποκτήσουμε μιά καλή ενημέρωση, χαθήκαμε στην υποκειμενική αλήθεια τους, στον δικό τους τοπικό εμφύλιο.

Δεν είναι πράγματα σοβαρά αυτά, ειδικότερα όταν η αφετηρία τους έχει πρωταγωνιστές κυνηγετικούς συλλόγους – που νοιάζονται υποτίθεται για το καλό, όποιο και αν είναι αυτό. Και το καλό το διαβάσαμε στη συνέχεια άλλης επιστολής (δελτίο τύπου), όπου αναγράφονται οι δράσεις του ενός εκ των δύο συλλόγων. Από τις δράσεις αυτές κράτησα με κάθε επιφύλαξη την απόφαση του Δ.Σ που αναφερόταν σε κυνηγό που πιθανότατα βρέθηκε παράνομος και ομολόγησε και ο ίδιος την πράξη του - «να του επιβληθεί η ποινή της “απλής παρατήρησης μετά συστάσεως μη επαναλήψεως “ Άρθρο 2 παράγραφος 2 α.». Αγνοώ το άρθρο 2/παράγραφος2, όπως αγνοώ και την παράνομη πράξη που παραδέχθηκε ο συνάδελφος. Αν το μάθει κανείς, ας μου το μεταφέρει να ταίσω το πνεύμα μου το ανήσυχο και να καταλάβω σαν άνθρωπος την “απλή παρατήρηση μετά συστάσεως”.

Τα πλωτά μέσα, πολλοί τα χρησιμοποιούν στις ημέρες μας, με ή χωρίς λαγουδέρα. Με ταχύπλοα γιομάτα “κομάντος” που πάνε στα “στροφάδια” για λικέρ, αλλά και όπου αλλού βρίσκουν απάνεμα λιμανάκια, μακριά από τα αδιάκριτα βλέμματα. Η παρανομία πολλές φορές έλκει, ανεβάζει την αδρεναλίνη, και φυσικά αποφέρει εύκολα και ακούραστα καρπούς. Γιατί άραγε όμως τα ταχύπλοα μέσα να είναι και παράνομα; Μπερδεύτηκα (!).

Και από το μικρό μπέρδεμα του αρχιπελάγους, έπεσα σε ανακοίνωση της Κου Σου Εε – που προτρέπει εμάς τα παιδιά της να ψηφίσουμε κυνηγούς και φιλοκυνηγούς – σε όποιο χώρο και αν βρίσκονται. Για να δυναμώσει η φωνή μας στο Κοινοβούλιο. Ώπα (!), τελικά άργησαν κατά μερικούς μήνες – από την εποχή των ευρωεκλογών, οι “συνδικαλιστικοί πατέρες μας” και μας προτείνουν, μας συμβουλεύουν, και μας δείχνουν με σαφήνεια ποιό είναι το συμφέρον μας.

Αγαπητοί μας συνάδελφοι της Κου Σου Εε, όταν έπρεπε να σταθείτε μπροστάρηδες, σταθήκατε στην ουρά. Τώρα, νομίζετε πως έχετε το δικαίωμα να μας νουθετείτε; Να μας προτρέπετε; Μήπως αλλάξατε ρόλους και γινήκατε εκπρόσωποι των πολιτικών κομμάτων; Άχρωμοι, άοσμοι, αόρατοι; Συγχωρείστε με, αλλά απευθυνθήκατε και σε μένα. Και έχω πιστεύω το δικαίωμα να εκφραστώ ελεύθερα – όπως κάνατε και εσείς στην ανακοίνωσή σας.

Έχω ένα φίλο, ξάστερος άνθρωπος και τίμιος, ιδεαλιστής. Που νοιάζεται για το καλό. Δεν είναι αντικυνηγός. Είναι υποψήφιος με τους οικολόγους, τους “εχθρούς μας”. Αυτόν μου επιτρέπετε να τον ψηφίσω; Αναμένω οδηγίες ...

--------------------------------------------------------------

Δημοσιεύθηκε στο ένθετο περιοδικό της Απογευματινής “Κυνήγι” την Τετάρτη 30 Σεπτεμβρίου 2009.