Ο συγκεκριμένος παλιός λαθροθήρας που είναι σήμερα απέναντί μου, είχε κατηγορηθεί στο παρελθόν διότι κυνηγούσε κάπου στη βόρειο Ελλάδα παράνομα και κατ’ επανάληψη, ζαρκάδια, αγριόχοιρους και γενικότερα ότι κυνηγιέται στα ελληνικά βουνά. Κυνηγούσε και νύκτα, και σε περιοχές απαγορευμένες, και εκτός κυνηγετικής περιόδου. Στη δίκη του, που έγινε πριν από τρείς δεκαετίες περίπου, παραβρέθηκε σύσσωμο το Δασαρχείο της περιοχής, αρχιδασάρχες όπως λέει και πολλοί μάρτυρες κατηγορίας. Ήταν μία δίκη που είχε μεγάλο ενδιαφέρον για την περιοχή ειδικότερα, δεδομένου ότι η πολυετής παράνομη δράση του απασχόλησε την τοπική κοινωνία και πρόσδωσε στην ιστορία του και μυθολογικές διαστάσεις. Το δικαστήριο τον αθώωσε λόγω αμφιβολιών.
Σήμερα κυνηγάς λαθραία;
Εδώ και πολλά χρόνια, από το δικαστήριο και μετά, όχι. Μου φαίνεται πολύ μακρινή εκείνη η εποχή και είναι, αφού πέρασαν από τότε πάνω από είκοσι πέντε χρόνια.
Είσαι επιστήμονας, τι σε οδήγησε στη λαθροθηρία;
Καταρχήν να πω ότι μου αρέσει το κρέας από το κυνήγι, οποιοδήποτε κρέας. Δεν εμπορευόμουν δηλαδή τα θηράματα όπως συμβαίνει με πολλούς άλλους λαθροθήρες. Όταν δεν κυνηγάω, ψαρεύω. Τον χειμώνα κυνηγός και το καλοκαίρι ψαράς. Δεν θυμάμαι για πόσα χρόνια στο σπίτι μου δεν έμπαινε κρέας του εμπορίου. Στη συνέχεια για τη λαθροθηρία, η περιπέτεια ήταν αυτή που έπαιξε καθοριστικό ρόλο, η αδρεναλίνη που έφτανε στα ύψη – ειδικά τις φορές που γνώριζα πως μου την «είχαν στημένη» Η τακτική με τον αέρα μην με μυρίσουν τα γουρούνια, το άκουσμά τους, η φασαρία που έκαναν στο κοπάδι, όταν βρισκόμουν από πίσω τους και ήξερα πως τα είχα. Το έβλεπα και σαν παιχνίδι, «ο κακός και οι καλοί». Η συνεχής αναμέτρηση με το νόμιμο. Δεν άργησε να μου γίνει πάθος. Πως μπλέκουν άλλοι με τα ναρκωτικά; Άλλοι με διάφορες εξαρτήσεις; Κάπως έτσι ένιωθα κι εγώ. Αν δεν έβγαινα στο βουνό παράνομα, αρρώσταινα, έτρεμα, δεν ένιωθα καλά.
Πήγες ποτέ σε ψυχίατρο;
Τι ερώτηση είναι αυτή; Τι να κάνω στον ψυχίατρο;
Μα για το πάθος σου, τις εμμονές σου για το παράνομο κυνήγι.
Όχι, δεν πήγα γιατί δεν συνέτρεχε λόγος. Ήξερα καλά τι μου συνέβαινε.
Μη μου πεις ότι η αθώωση σου από το δικαστήριο ήταν αυτή που σε έκανε να σταματήσεις τη λαθροθηρία;
Δεν με φόβισε η δίκη μου, για ένα απλό λόγο, είχα και έχω εμπιστοσύνη στην ελληνική δικαιοσύνη. Στη συγκεκριμένη δε περίπτωση ήμουν αθώος. Από εκεί όμως και μετά, άρχισα και σκεφτόμουν διαφορετικά. Ας πούμε μου έφυγαν οι εμμονές. Βοήθησε πολύ και το γεγονός ότι λίγο αργότερα απόκτησα παιδί, έγινα πατέρας και άλλαξα προτεραιότητες.
Για πες μου για τη δράση, τη σύλληψή, και τη δίκη σου
Στην περιοχή κυνηγούσα για χρόνια παράνομα. Δεν μπορούσαν όμως να με πιάσουν. Σου είπα, για μένα ήταν και παιχνίδι. Ήμουν πάντα παρέα με ένα φίλο μου. Μας την έστηναν πολλές φορές και πάντοτε ξεφεύγαμε. Βλέπαμε για παράδειγμα τα φώτα από το αυτοκίνητο των δασικών που κατέβαινε τον αγροτικό δρόμο. Εμείς κρυβόμασταν διότι ξέραμε πως κατέβαιναν και με τα πόδια άλλοι δασικοί. Τους βλέπαμε που απομακρυνόντουσαν και συνεχίζαμε. Έπειτα από πολλές περιπέτειες, μεγάλωσε και η παράνομη παρέα μας, κυνηγούσαμε παρέα με άλλους δύο «ευυπόληπτους πολίτες της περιοχής». Κάποια φορά όμως τα χαλάσαμε στη μοιρασιά – έτσι συμβαίνει συνήθως. Είχα κτυπήσει ένα βράδυ δύο γουρούνια, ένα 40άρι και ένα 60άρι. Αυτοί ήθελαν το μεγάλο. Αρνήθηκα, τους είπα να κάνουμε δίκαιη μοιρασιά, το μισό από το κάθε γουρούνι αυτοί και το άλλο μισό εμείς, όπως κάναμε συνήθως. Τότε, πρόβαλαν έντονα τις ιδιότητες τους, «εμείς είμαστε η εξουσία και τέτοια». Τα πήρα και τα δύο και φύγαμε με τον φίλο μου. Αυτοί συνέχισαν από τότε μόνοι τους.
Μία άλλη φορά, είχε ρίξει καλό χιόνι σε περιοχή που ήταν απαγορευμένη. Ημέρα ήταν και οι δύο «ευυπόληπτοι πολίτες» είχαν «βγάλει» ένα ζαρκάδι. Για να το σιγουρέψουν όμως, το κρέμασαν σε ένα δέντρο ψηλά και έφυγαν, θα γύριζαν αργότερα με αυτοκίνητο να το φόρτωναν. Από μακριά παρακολουθούσα όλες τις κινήσεις τους με κιάλια. Όταν απομακρύνθηκαν, πήγαμε με τον φίλο μου, το φόρτωσα στη πλάτη και εξαφανιστήκαμε. Αυτοί κατάλαβαν ποιος το άρπαξε το ζαρκάδι όταν επέστρεψαν και βρήκαν μόνο τα σχοινιά. Πες μου όμως, τους το έκλεψα; Από τότε κατάλαβα ότι συστηματοποιήθηκε η παρακολούθηση των αρχών προς εμένα, προφανώς θα μετέφεραν διαφορετικά τα γεγονότα με το ζαρκάδι στις αρχές.
Τη νύκτα που πήγαν να με συλλάβουν, δεν κυνηγούσα παράνομα. Είχαμε χάσει από νωρίς ένα σκυλί και το έψαχνα, χάθηκα στο δάσος και με πήρε η νύκτα. Στο δρόμο που πήγαινα, πετάχτηκαν τέσσερις από όλες τις πλευρές. Τους απώθησα και το έβαλα στα πόδια. Μου έκαναν μήνυση. Θυμάμαι, ήταν πολλές οι κατηγορίες: «αντίσταση κατά της αρχής, απείθεια, παράνομη θήρα σε απαγορευμένη περιοχή με φώτα – και δεν θυμάμαι τι ακόμα» Στο Δικαστήριο, αφού έπεφτε η μία κατηγορία μετά την άλλη κατά την ακροαματική διαδικασία και με αθώωσαν λόγω αμφιβολιών, γυρίζει κάποιος από το ακροατήριο προς τον πρόεδρο και του λέει: «κύριε πρόεδρε, αυτόν εμείς τον κυνηγάμε χρόνια να τον πιάσουμε και εσείς τον αθωώνετε;» Γυρίζει ο πρόεδρος και του λέει: «αν μιλήσετε πάλι θα διατάξω τη σύλληψη σας για ασέβεια προς το Δικαστήριο, και δεύτερον, για το Δικαστήριο δεν σημαίνει απολύτως τίποτα ότι εσείς κυνηγάτε κάποιον για χρόνια, εφόσον δεν αποδεικνύεται η ενοχή του»
Σήμερα, δεν νιώθεις την ανάγκη να παρανομήσεις και πάλι;
Σήμερα κυνηγάω κάποιον αν αντιληφθώ ότι κυνηγά παράνομα. Και ξέρεις, σήμερα, οι λαθροθήρες είναι πολλοί και δεν μπορείς να ξεχωρίσεις και την ιδιότητα του παρανομούντα.
Δηλαδή θέλεις να πεις πως έγινες βασιλικότερος του βασιλέως;
Θέλω να πω ότι έγινα πραγματικός κυνηγός, σέβομαι απόλυτα το νόμο και τις διατάξεις που διέπουν το κυνήγι. Και απολαμβάνω αληθινά σήμερα αυτά που μου προσφέρει η φύση. Τότε με την λαθροθηρία, δεν κοιτούσα το δάσος, δεν προλάβαινα, είχα άλλα στο μυαλό μου.
Είσαι οικονομολόγος, πετυχημένος επαγγελματίας, άνθρωπος που τον σέβονται. Αυτά τα κέρδισες με κόπο, με τη δουλειά σου. Δεν σκεφτόσουν τότε ότι, ρίσκαρες να χάσεις ότι με κόπο έχτιζες;
Τότε σκεφτόμουν μόνο τα θηράματα. Σήμερα κοιτάζω μακρύτερα. Ουσιαστικά, δεν μετάνιωσα ποτέ που υπήρξα λαθροθήρας. Ένας κύκλος στη ζωή μου άνοιξε και ολοκληρώθηκε, έκλεισε. Ήταν μία εμπειρία που μάλλον έψαχνε να βρει θέση στη ζωή μου και τη βρήκε. Στη ζωή μας εξάλλου, οι εμπειρίες, καλές ή άσχημες, είναι αυτές που μας καθορίζουν και μας δίνουν στη συνέχεια ώθηση για την αλήθεια. Προφανώς, στη δική μου περίπτωση, έπρεπε να περάσω από τις δικές μου συμπληγάδες για να καταλάβω το αληθινό νόημα της φύσης.
Στην παρέα σου σήμερα γνωρίζουν για το παρελθόν σου;
Από την ομάδα μου σήμερα όχι, κανείς δεν γνωρίζει. Και δεν συντρέχει λόγος και να μάθουν. Για μένα το μόνο που ξέρουν είναι πως είμαι ένας καλός κυνηγός.
Θέλεις να πεις κάτι άλλο πριν κλείσουμε την συζήτησή μας;
Ναι, ήμουν λαθροθήρας - και για μεγάλο διάστημα στη ζωή μου δεν είχα κυνηγήσει νόμιμα. Με εξίταρε αυτού του είδους η παρανομία. Αυτά όλα ανήκουν στο παρελθόν. Θέλω όμως να σταθώ στην υποκρισία κάποιων. Στις μικρές κοινωνίες ξέρουν και ξέρουμε τι ακριβώς συμβαίνει με το λαθραίο κυνήγι, ασφαλώς γνωρίζουν και γνωρίζουμε τη δράση μερικών λίγων ευτυχώς που παρανομούν συστηματικά. Αναρωτιέμαι πολλές φορές, ποια πράξη είναι περισσότερο επαίσχυντη, του λαθροθήρα που παρανομεί ή αυτών που ξέρουν και σιωπούν; Είναι και κάτι άλλο, πιστεύω ότι η πλειονότητα των κυνηγών, έστω και για μία φορά στη ζωή τους έχουν κυνηγήσει παράνομα. Έχουν νιώσει την αδρεναλίνη να ανεβαίνει ψηλά και να λούζει το πρόσωπο ο ιδρώτας. Ίσως να κάνω λάθος, αλλά το πιστεύω αυτό.
Σήμερα έβγαλε γουρούνια η παρέα σου;
Όχι δυστυχώς, εγώ όμως έπρεπε να γυρίσω στο σπίτι γεμάτος, έχω συνηθίσει να φέρνω πάντα κάτι από το βουνό. Βλέπεις τα άγρια χόρτα; Σήμερα τα μάζεψα. Α ναι, έχω γίνει ειδικός και στη συλλογή χορταρικών. Είδες πόσα πράγματα μπορεί να σου δώσει η φύση;
Θα μιλήσεις κάποτε στο γιό σου για το παράνομο παρελθόν σου στο κυνήγι;
Όταν έλθει η ώρα ναι. Προς το παρόν, τον παίρνω πολλές φορές μαζί μου στο κυνήγι όταν το επιτρέπει ο χρόνος του. Του αρέσει πολύ η διαδικασία της γουρουνοπαρέας, και ξέρω ότι θα γίνει καλός κυνηγός.
Που κυνηγάς εσύ και η παρέα σου σήμερα;
Στη Ρούμελη. Αρκετά μακριά από τον τόπο της μακρινής μου παρανομίας. Στην Πελοπόννησο δεν έχω κυνηγήσει ποτέ μου αγριογούρουνα. Να έλθω κάποια φορά μαζί σας για κυνήγι;
Έλα, όμως μόνο για χόρτα………
Δημοσιεύθηκε στο ένθετο του Ελεύθερου Τύπου «Κυνήγι» την Τετάρτη 18 Νοεμβρίου 2009.
