Σήμερα σας παρουσιάζουμε την ομάδα της Αρχαίας Ολυμπίας του Νομού Ηλείας. Μία ομάδα που κατά τη γνώμη τη δική μου αλλά και πολλών κυνηγετικών ομάδων, θεωρείτε πρότυπο σε πολλούς τομείς. Η Ηλεία έχει πολλές και καλές ομάδες, από την Αμαλιάδα, τον Πύργο, την Ανδρίτσαινα, την Κρέστενα και από πολλές άλλες κωμοπόλεις και χωριά. Αρχηγός της σημερινής μας ομάδας ο Γιάννης Αρέστης, με καταγωγή από τα Λαγκάδια Γορτυνίας, Δάσκαλος στο επάγγελμα, διδάσκει στην Αρχαία Ολυμπία, και είναι πρόεδρος του ομώνυμου κυνηγετικού συλλόγου. Κοντά του και ένα από τα ιδρυτικά μέλη του συλλόγου, ένας εξαίρετος άνθρωπος, νηφάλιος, λογικός, με χιούμορ, ευγενής, που αξίζει να τον αναφέρουμε χώρια, ο Θόδωρος Σπηλιωτόπουλος – που τον γνώρισα ένα χειμωνιάτικο χάραμα στο βουνό, όταν πηγαίναμε να πιάσουμε τον ίδιο τόπο. Θυμάμαι, είχα προβάλει έντονα τότε την εντοπιότητα μου – και είχα λάθος. Και αυτός πρόβαλε το δικαίωμα όλων μας στο κυνήγι. Τον εκτίμησα από τότε και ας μην το ανέφερα ποτέ μου. Ο Θόδωρος Σπηλιωτόπουλος είναι από τους ανθρώπους εκείνους που στις δύσκολες ημέρες που διάγουμε, στο βουνό ή στη πολιτική μας ζωή, δίνει ελπίδα με την συμπεριφορά του.
Μας μιλά ο Δάσκαλος της Αρχαίας Ολυμπίας Γιάννης Αρέστης
Κύριε Αρέστη, θα μου επιτρέψετε να σας αποκαλώ Δάσκαλο. Όπως άλλωστε σας γνωρίζουν και σας φωνάζουν. Μιλήστε μας για το κυνήγι του αγριόχοιρου στην Ηλεία.
Όπως ξέρετε, στην Ηλεία το κυνήγι του αγριόχοιρου ουσιαστικά δεν υφίσταται έπειτα από τις καταστροφές τον Αύγουστο του 2007. Ελάχιστοι τόποι μείνανε ελεύθεροι. Στην Αρχαία Ολυμπία που κυνηγούσε η ομάδα μας η καταστροφή ήταν ολοκληρωτική. Εμείς αλλά και άλλες ομάδες από την Ηλεία πηγαίνουμε σε άλλους όμορους νομούς όπως στην Αρκαδία (Μαίναλο), στη Μεσσηνία κ.α. Πιστεύουμε σε δύο με τρία χρόνια να έχει αποκατασταθεί το οικοσύστημα της Ηλείας και να αρχίσουμε πάλι να κυνηγάμε στον τόπο μας.
Δάσκαλε, έχω ακούσει για το κοινωνικό έργο της ομάδας σας στην τοπική κοινωνία, θέλετε να μας πείτε περισσότερα;
Δεν θα ήθελα να μιλήσω για το ζήτημα αυτό. Μερικά πράγματα όπως αυτό στο οποίο αναφέρεστε, θέλουμε να το κρατάμε στα στενά πλαίσια της ομάδας μας. Θα ειπώ μόνο ότι τον αγριόχοιρο δεν τον γευόμαστε μόνο εμείς αλλά και οι φίλοι μας, οι γνωστοί μας, οι συγγενείς μας, στο μέτρο πάντοτε του δυνατού διότι το κυνήγι πάντοτε είναι λιγοστό.
Είστε και πρόεδρος της Αρχαίας Ολυμπίας. Μιλήστε μας για τις δράσεις τις δικές σας και τη συνεργασία σας με την Ομοσπονδία Πελοποννήσου.
Η Ομοσπονδία Πελοποννήσου σε συνεργασία με όλους τους κυνηγετικούς συλλόγους επιτελεί σπουδαίο έργο. Εμείς όλοι κυνηγάμε στην Πελοπόννησο επειδή φρόντισε σε αυτό παλαιότερα ο κυνηγετικός σύλλογος Μεγαλόπολης και στη συνέχεια η Ομοσπονδία εμπλουτίζοντας την πανίδα με θηράματα. Δίχως και τη δική της φροντίδα δεν θα υπήρχε σήμερα κυνήγι αγριόχοιρου στην Πελοπόννησο. Οι δράσεις της Ομοσπονδίας είναι πολλές και θα σας αναφέρω εδώ τις προσπάθειες που καταβάλει σήμερα για την απελευθέρωση τριχωτών θηραμάτων όπως λαγού κ.α και με σκοπό να αποφευχθούν μελλοντικοί υβριδισμοί. Η συνεργασία μας είναι συνεχής.
Δάσκαλε, μιλήστε μας για τα όπλα και τα φυσίγγια που χρησιμοποιείτε.
Στην ομάδα μας χρησιμοποιούμε όλοι καραμπίνες. Όσο για τα φυσίγγια, η πείρα μας δίδαξε ότι για το συγκεκριμένο κυνήγι τα αποτελεσματικότερα φυσίγγια είναι τα μονόβολα και τα 6μπιλα. Πέντε συν μία μπίλιες δηλαδή. Τα πρώτα για απομακρυσμένες σκοπεύσεις και τα δεύτερα για το πυκνό. Και με τις επιλογές μας αυτές έχουμε καλά αποτελέσματα και αποφεύγουμε τους άσκοπους τραυματισμούς γουρουνιών.
Δάσκαλε, για τα σκυλιά από χώρες της Βαλκανικής τι γνώμη έχετε; Εσείς και η παρέα σας εκπαιδεύετε δικά σας σκυλιά;
Δεν έχουμε τον χρόνο να εκπαιδεύσουμε δικά μας σκυλιά. Είμαστε μακριά από εκπαιδευτικούς τόπους που είναι όμως και πολύ λίγοι για να μπορέσουν οι κυνηγοί μας να εκπαιδεύσουν τα δικά τους σκυλιά. Τα σκυλιά μας τα αγοράζουμε. Συνήθως από Βουλγαρία αλλά και Σερβία και είμαστε ευχαριστημένοι σε γενικές γραμμές. Τα σκυλιά που έχει η ομάδα μας ανήκουν σε αυτήν. Όλοι μας συμμετέχουμε στα κοινά έξοδα για αγορά, φροντίδα, φάρμακα, τροφή κτλ. Θέλω όμως να σταθώ στα σκυλιά και να αναφερθώ στις φόλες και στα δηλητήρια που έχουν γίνει μάστιγα. Είναι πραγματικά λυπηρό φαινόμενο ο τοπικισμός. Αν πραγματικά κάποιος έχει προβλήματα με κυνηγούς, υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί τρόποι για να βρει το δίκιο του, είτε καταγγέλλοντας στον κυνηγετικό σύλλογο συγκεκριμένο περιστατικό, είτε αναφέροντας το πρόβλημα που προκύπτει σε άλλους κυνηγούς. Διότι μεταξύ μας γνωρίζουμε τις ομάδες και μπορούμε και εμείς οι ίδιοι να επιπλήξουμε εκείνους τους κυνηγούς που δημιουργούν προβλήματα. Όπως το ίδιο και χειρότερο είναι, ο κυνηγός να έρχεται σε διαπληκτισμούς ή να μην σέβεται τον κτηνοτρόφο και τον αγρότη. Οφείλουμε κι εμείς να σεβόμαστε το μόχθο των συνανθρώπου μας.
Δάσκαλε, το κλίμα με τις γειτονικές ομάδες ποιο είναι; Παλαιότερα υπήρχαν μεγάλες εντάσεις για τον «τόπο», σήμερα έχουν ομαλοποιηθεί τα πράγματα;
Συνήθως κυνηγάμε στον ίδιο τόπο όπως και άλλες παρέες. Σε ποσοστό 90% τηρούνται αυτοί οι άγραφοι νόμοι και ευχαριστιόμαστε όλοι το κυνήγι. Θα ήθελα εδώ, να απευθύνω προς τους συναδέλφους κυνηγούς κάποιες παραινέσεις ώστε να μπορέσουμε να έχουμε κάποιους άγραφους κανόνες που αν τους τηρούμε θα μπορούμε να εξασκούμε αυτό το τόσο ωραίο χόμπυ μας χωρίς παρεξηγήσεις και προβλήματα:α) Πρέπει να σεβόμαστε τους ανθρώπους της υπαίθρου (αγροτοκτηνοτρόφους) και να μην είμαστε προκλητικοί έστω και αν κάποτε έχουμε δίκιο το οποίο ίσως να μην το αντιλαμβάνονται εκείνη τη στιγμή.β) Πρέπει να αποδεχτούμε όλοι μας ότι σ’ ένα τόπο και όσο γίνεται πιο περιορισμένο, κυνηγάει η παρέα που βρέθηκε πρώτη στο χώρο αυτό. γ) Για αποφυγή κινδύνου ατυχημάτων, δεν επιτρέπεται να μπει κανένας μέσα στην παγάνα άλλης παρέας έστω και αν μπει ο σκύλος μας με θήραμα από την δική μας παγάνα. Το θήραμα αν κτυπηθεί εντός της παγάνας ανήκει σ’ αυτόν που το κτύπησε και πιάνει και παραδίδει τον σκύλο στον ιδιοκτήτη του. Θέλω να σταθούμε ιδιαίτερα σ’ αυτήν την περίπτωση διότι αν δεν το τηρούμε διατρέχουμε άμεσο κίνδυνο ατυχήματος. Αν το εξετάσουμε σοβαρά, είναι το ίδιο για όλους μας. Τέλος, πρέπει όλοι μας να προστατεύουμε το περιβάλλον μέσα στο οποίο δραστηριοποιούμεθα.
Δάσκαλε, είστε αρχηγός μίας ομάδας που τυγχάνει γενικότερης αναγνώρισης από την κυνηγετική οικογένεια. Μιλήστε μας λοιπόν για αυτή την ομάδα.
Στην ομάδα μας έχουμε δώσει όνομα: «Αετός». Έχουμε και καταστατικό που το εφαρμόζουμε σε όλες του τις παραγράφους και τα μέλη της ομάδας μας οφείλουν να το ακολουθούν στον μέγιστο βαθμό. Το ίδιο και τα υπό ένταξη μέλη που πρέπει να πληρούν τους κανόνες που επιβάλλουμε για την ομαλή λειτουργία της ομάδας μας. Η ομάδα μας ήταν η πρώτη σε πανελλαδικό επίπεδο που εφάρμοσε τα φωσφορίζοντα γιλέκα εδώ και πέντε – έξι χρόνια με το λογότυπο «Αετός» στο πίσω μέρος. Και πραγματικά χαιρόμαστε που σήμερα έρχεται το υπουργείο και ο αρμόδιος υπουργός και εφαρμόζουν με διατάξεις το φωσφορίζον γιλέκο. Για την ασφάλεια μας είναι ένα από τα σπουδαιότερα μέτρα. Και δεν έχει αναφερθεί ατύχημα σε ομάδα που φέρει τα συγκεκριμένα γιλέκα. Το γεγονός αυτό μας χαροποιεί ιδιαίτερα.Τα μέλη της ομάδας μας είναι άνθρωποι που γνωριζόμαστε πολύ καλά όλοι μας. Και έχουμε αποδεχτεί το καταστατικό της λειτουργίας της ομάδας που προανέφερα. Επίσης ένα άλλος παράγοντας που παίζει καταλυτικό ρόλο στο κυνήγι της ομάδας μας, είναι το ότι μετέχουμε σε αυτήν δύο πρόεδροι κυνηγετικών συλλόγων, ο υποφαινόμενος σαν πρόεδρος της Αρχαίας Ολυμπίας και ο Νίκος Γαρουφαλής που είναι πρόεδρος του κυνηγετικού συλλόγου Πύργου. Μαζί μας από την αρχή της μακριάς πορείας μας και ο Θόδωρος Σπηλιωτόπουλος. Στην ομάδα μας συμμετέχουν επίσης και οι: Θόδωρος Αρέστης που είναι γιός μου, Κωνσταντίνος Τζανέτος, Βασίλης Αναστούλης, Νίκος Κυριαζής, Γιώργος Παπασταματίου, Δήμος Κατσίκας, Δημήτρης Σπηλιόπουλος, Παναγιώτης Δρακόπουλος, Δημήτρης Δημόπουλος, Δημήτρης Δημητρόπουλος.
Σημείωση: η συνέντευξη με τον Δάσκαλο και αρχηγό της ομάδας από την Αρχαία Ολυμπία, δόθηκε στο βουνό ένα κυριακάτικο πρωινό έξω από το χωριό Ψάρι Ηραίας στην Αρκαδία. Τη συγκεκριμένη ημέρα η δική μου παρέα παραβίασε εν μέρει τους άγραφους νόμους της παγάνας από κακό χειρισμό του αρχηγού μας. Το πρόβλημα που προέκυψε από την αναζήτηση των σκυλιών μας διευθετήθηκε γρήγορα από τον Κώστα Ντάβο και τους Γιάννη Αρέστη και Νίκο Γαρουφαλή.
-------------------------------------------------------------------------------------
Θέλω επίσης να ευχαριστήσω όλους αυτούς τους κυνηγούς απ’ όλα τα μέρη της Ελλάδας που συνάντησα στο βουνό και δέχτηκαν να μοιραστούν τις εμπειρίες τους αγκαλιάζοντας την προσπάθειά μας.
Στο επόμενο τεύχος ολοκληρώνεται το αφιέρωμά μας στο κυνήγι του αγριογούρουνου για φέτος, με συνέντευξη μιας ομάδας από το Νομό Δράμας.
--"Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Τύπος – Κυνήγι» του Ελεύθερου Τύπου την Τετάρτη 28 Ιανουαρίου 2009--"
