Δευτέρα 15 Αυγούστου 2011

Ο άνεμος πνέει ούριος …

     Έφτασε λοιπόν η Ρυθμιστική, που τόσο την περιμέναμε. Άλλες χρονιές είχαμε διαβουλεύσεις επί διαβουλεύσεων, αγωνίες για το τελικό αποτέλεσμα. Φέτος – και με την αλλαγή στην ηγεσία του αρμόδιου υπουργείου, όλα δείχνουν να κυλούν ομαλά, χωρίς τυμπανοκρουσίες και «μαχαιρώματα».

     Τα περασμένα χρόνια η ΚΣΕ είχε την τάση να διυλίζει τον κώνωπα με δακρύβρεχτες ανακοινώσεις του τύπου: «δεν μας καλούν οι αρμόδιοι φορείς για να συνομιλήσουμε». Τώρα όμως πνέει νέος άνεμος και ας χάθηκε οριστικά ο Υμηττός – αφού πρόλαβε η απερχόμενη υπουργός μετά των καλοπληρωμένων συμβούλων της και αποφάσισαν για εμάς χωρίς να λάβουν καθόλου υπόψη την γνώμη μας – ας θυμηθούμε την ανοικτή διαβούλευση για να γελάσουμε και λίγο με την υποκρισία τους.

     Το κυνήγι θα βρει και πάλι τον δρόμο του αφού η οικολογική λαίλαπα ολοένα και εξασθενεί – το χρήμα λιγόστεψε που της χορηγούνταν αλόγιστα – μα και ο κόσμος μαθαίνει τι σημαίνει τελικά οικολογία στην Ελλάδα και παίρνει αποστάσεις από χλωμές δράσεις και ψεύτικα λόγια.

     Άλλος ένας σοβαρός λόγος που δεν δεχόμαστε οικολογικά πυρά την εποχή αυτή είναι και το ότι οι Οικολόγοι Πράσινοι (ναι, αυτοί που μας αντιπροσωπεύουν στο ευρωκοινοβούλιο) ασχολούνται με σοβαρότερα θέματα της τρέχουσας πολιτικής κατάστασης όπως για παράδειγμα με το θέμα των «αγανακτισμένων σκηνιτών της πλατείας Συντάγματος που άκουσον- άκουσον, τόλμησε ο Δήμος Αθηναίων εν μια νυκτί και τους έδιωξε φορτώνοντας τις σκηνές τους και τις οικοσυσκευές τους σε φορτηγά για να καθαρίσει την κεντρική πλατεία της ελληνικής πολιτείας. Αγανάκτησαν οι Οικολόγοι με τα αντιλαϊκά μέτρα του Δήμου και τάχθηκαν ψυχί και σώματι με την ελεύθερη κατασκήνωση των πολιτών δίπλα στα σιντριβάνια και στα καφέ.

     Πάντοτε στο μετερίζι του αγώνα οι Οικολόγοι μας, θα ανακοινώσουν οσονούπω φαντάζομαι και την αγανάκτηση τους που γέμισε η καμένη από το 2007 Πάρνηθα με δάση από αιολικά πάρκα. Τότε, την περίοδο της φωτιάς, πολλά δάκρυα είχαν χυθεί από τους Οικολόγους.

     Η υποκρισία σε αυτόν τον τόπο είναι τρόπος ζωής για οικολογούντες που ζουν κυρίως παρασιτικά από το δημόσιο ταμείο – αφού προσφέρουν υποτίθεται τις πολύτιμες γνώσεις τους σε εμάς τους αδαείς.

    Για τους λόγους αυτούς ο κυνηγός έχει μέλλον, σκέφτεται, κινείται, δρά ελεύθερα, προς το συμφέρον και μόνο της Φύσης. Προσφέρει σε αυτήν από τον οβολό του και δεν προσπαθεί να αρμέξει από τον κρατικό κορβανά. Προσφέρει στο δημόσιο ταμείο μέσω των εισφορών του εκατομμύρια ευρώ ανά έτος, δίνει ενέσεις ζωής σε επιχειρήσεις, συμμετέχει στην τουριστική ανάπτυξη και στην τόνωση ξεχασμένων κοινωνιών, παράγει σημαντικότατο έργο με τις δράσεις του μέσα από τις οργανώσεις του.

    Τον κυνηγό η Πολιτεία οφείλει να τον προσέξει – δεν εννοώ να κάνει διακρίσεις υπέρ του, όχι βέβαια, αλλά να τον συμβουλευθεί σοβαρά στα προβλήματα του περιβάλλοντος – γιατί τα γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα και όχι από χάρτες του google earth. Κάθε σπιθαμή της ελληνικής γης ο κυνηγός την έχει περπατήσει, γνωρίζει με απόλυτη ακρίβεια που πονά η Φύση και που χρειάζεται βοήθεια. Και την γνώση τούτη ο κυνηγός την έχει περάσει σε επιστημονικές μελέτες μέσα από τις Ομοσπονδίες του.

     Τέρμα τα ψέματα, αρκετά ανεχθήκαμε τους τυχοδιώκτες της Οικολογίας στην Ελλάδα, αλλάζει ο κόσμος συθέμελα, δεν γίνεται εμείς εσαεί να ταΐζουμε παγκόσμιες εταιρείες με άγνωστες έδρες, δεν μπορεί να συνεχίσουμε να δίνουμε από το υστέρημα μας για την μελέτη της αρκούδας και της νυφίτσας. Μας ενδιαφέρει η αρκούδα, είναι ο βασιλιάς της ελληνικής πανίδας, μας πονά όταν η Εγνατία Οδός της αφαιρεί την ζωή, όμως ας είμαστε λογικοί. Είναι πολλά τα εκατομμύρια που χαρίζονται γι’ αυτήν και δεν έχει νόημα τέτοια σπατάλη. Και με πολύ λιγότερα χρήματα μπορούν οι «Αρκτούρος» και «Καλλιστώ» να συνεχίσουν το έργο τους.

     Βρισκόμαστε σε τροχιά επιτήρησης, βιώνουμε άγρια λιτότητα, ο δημόσιος τομέας από τον απλό υπάλληλο, τον βουλευτή, μέχρι και τις περίφημες ΜΚΟ, συντηρείται οικονομικά με δανεικά χρήματα. Το ΥΠΕΚΑ, έχει στο χαρτοφυλάκιο του φορτωμένο μα δανεικό μπάτζετ, ελπίζουμε το πάρτι που είχε αρχίσει με την προηγούμενη διοίκηση του, να ελεγχθεί απόλυτα και να σταματήσει από τον νέο υπουργό μας – που όπως μου λένε οι εκ των έσω πληροφορίες μου, τίμιος και εργατικότατος είναι, ευφυέστατος, και φυσικά απέχει από οικολογικούς ακτιβισμούς.

======================================

Δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Κυνήγι» του Ελεύθερου Τύπου την Τετάρτη 10 Αυγούστου 2011.