Κυριακή 8 Φεβρουαρίου 2009

Κόμμα Ελλήνων Κυνηγών...

Διάβασα πρόσφατα «προκήρυξη του κόμματος των ελλήνων κυνηγών» περί καθόδου του στις ευρωεκλογές. Καλά τα έγραφαν οι συνάδελφοι κυνηγοί. Στο τέλος της προκήρυξης είχαν και τηλέφωνα επικοινωνίας, fax, και website.

Στο δια ταύτα τώρα, διάβασα ένα κείμενο που δεν μου έκανε ούτε κρύο ούτε ζέστη. Τη σημαίνει αυτό; Σημαίνει απλά: άλλο ένα παραμύθι βγαίνει στον αέρα, βασιζόμενο σε δήθεν οράματα για να έλθει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Και ποιο είναι αυτό το αποτέλεσμα φίλοι μου; Ασάφεια…..

Βέβαια, τώρα που κάθομαι και γράφω αυτές τις γραμμές και δεν είμαι σύμφωνος με τέτοιες ενέργειες αφελείς, ίσως χαρακτηριστώ δούρειος ίππος της όλης τους προσπάθειας!!. Ξέρουμε όλοι μας ότι στις ευρωεκλογές, πέρα από τα γνωστά κόμματα που κατεβαίνουν και που εμπεδώσαμε από την πολυετή παρουσία τους τι πρεσβεύει το καθένα, έχουμε και τα κόμματα εκείνα σαν το κόμμα των κυνηγών ας πούμε ή το άλλο των οικολόγων πράσινων! – που σαρώνει σε κάθε gallop! Που ονειρεύονται κι αυτοί καρβέλια. Το να ονειρεύεσαι βέβαια δεν είναι καθόλου κακό. Όμως να θέλεις να μου περάσεις με τρόπους πλάγιους τις δικές σου φιλοδοξίες, εκμεταλλευόμενος την αγάπη μου για το κυνήγι, δεν είναι και ότι καλύτερο πιστεύω.

Ο έλληνας πράσινος οικολόγος που φωνασκεί και ωρύεται πολλές φορές με το κυνήγι στην Ελλάδα, είναι συνήθως ο καλοβολεμένος μικροαστός που δεν γνωρίζει τις λειτουργίες της φύσης και τους μηχανισμούς της. Και που σε οτιδήποτε στραβό και παράδοξο γίνεται σε αυτήν, ο εύκολος στόχος είναι πάντοτε ο κυνηγός.

Ο κυνηγός δεν έχει ανάγκη να φυλακιστεί σε κόμματα και δι’ αντιπροσώπων – όπως άλλωστε γίνεται σήμερα στην κοινοβουλευτική δημοκρατίας μας, για να αγωνιστεί για όσα οι νόμοι με σαφήνεια ορίζουν. Παιδεία χρειάζεται, όπως άλλωστε και ολόκληρος ο ελληνικός λαός. Μπορεί ένα κόμμα να διδάξει την παιδεία; Όχι φυσικά. Αφού τα κόμματα με την πολιτική τους φρόντισαν και την αφάνισαν συστηματικά τις τελευταίες δεκαετίες.

Εμείς οι ίδιοι μόνοι μας – αφού στον τόπο αυτό τίποτα δεν λειτουργεί σωστά, μπορούμε να διδαχθούμε. Με πολλούς τρόπους που ποικίλουν ανάλογα τις περιπτώσεις. Μπορούμε να ξεκινήσουμε από τα εύκολα: να μην ρυπαίνουμε με τις βρωμιές μας το δάσος, να μην αφήνουμε άδειους κάλυκες, να καταγγέλλουμε τους λαθροθήρες – αυτούς τους εγκληματίες της φύσης που δεν είναι απαραίτητο να είναι και κυνηγοί επειδή φέρουν ενδεχομένως και όπλο, να μάθουμε ότι το κυνήγι δεν είναι ανταγωνιστικό άθλημα όπως συμβαίνει στους κόλπους της ορειβασίας για παράδειγμα, που βλέπεις να κάνουνε κόντρες ποιος θα φτάσει πρώτος στην κορφή!. Μπορούμε εύκολα να μάθουμε να σεβόμαστε τους νόμους.

Για όλα τα παραπάνω που είναι απλά πράγματα, πρέπει να έχουμε ένα γερό εφόδιο. Τη βάση, το θεμέλιο, που πήραμε από το σπίτι μας. Όλα από αυτό ξεκινούν. Και όλα εκεί τελειώνουν.

Δείτε και την σελίδα των ελλήνων κυνηγών. Ελπίζουμε μετά τις ευρωεκλογές να μην αδρανοποιηθεί μη έχοντας τι άλλο να μας πεί. Την σελίδα τους την φιλοξενούμε και στους συνδέσμους μας.