Παρασκευή 27 Φεβρουαρίου 2009

Θηροφύλακες εν δράσει ... Συνέντευξη

Και οι δύο είναι κυνηγοί. Ο μεν πρώτος ανήκει στον κυνηγετικό σύλλογο Κλειτορίας και ο δεύτερος στον κυνηγετικό σύλλογο Βυτίνας. Τους συνάντησα στο βουνό την ώρα που έκαναν έλεγχο σε ομάδα γουρουνοκυνηγών. Ευγενέστατοι, ζήτησαν και τα δικά μου χαρτιά που πρόθυμα τους έδωσα, το ίδιο είχαν κάνει πρωτύτερα και οι γουρουνοκυνηγοί. Όταν τελείωσαν τον έλεγχο, τους ζήτησα να μιλήσουν στο περιοδικό «Τύπος – Κυνήγι». Δέχτηκαν.
Νέα παιδιά και τα δύο, ευγενέστατα όπως προανέφερα, φάνηκε πως γνωρίζουν πολύ καλά τη δουλειά τους. Και πρέπει να αναφέρω εδώ τις επιφυλάξεις μου για την Θηροφυλακή από παλαιότερο άρθρο, στο οποίο έκανα αναφορά για την απουσία της και πως ποτέ μου δεν την είχα συναντήσει. Και ήλθαν έτσι τα πράγματα που διαπίστωσα εκ του εγγύς τις δυσκολίες της δουλειάς τους και την πολύτιμη προσφορά τους στην κυνηγετική οικογένεια. Η Θηροφυλακή είναι η ισχυρότερη απάντηση σε όλους εκείνους που «κόπτονται» για το καλό της πανίδας του τόπου μας από τα γραφεία και τα μεγάλα projects μη γνωρίζοντας ούτε κατά διάνοια τι εστί δάσος, τι εστί ελληνική φύση, τι εστί περιβάλλον. Η Θηροφυλακή για να είναι ισχυρή, εμείς όλοι οφείλουμε να αγκαλιάσουμε το δύσκολο και επικίνδυνο έργο της.

Συνέντευξη με τους Ομοσπονδιακούς Θηροφύλακες της Κυνηγετικής Ομοσπονδίας Πελοποννήσου Χρήστο Θεοδωρόπουλο από Καλάβρυτα Αχαΐας και Ιωάννη Καρπούζο από Καμενίτσα Αρκαδίας
Μιλήστε μας για τα προβλήματα που αντιμετωπίζετε στο βουνό με τους κυνηγούς.
Βασικό μειονέκτημα αρκετών κυνηγών είναι ότι δεν δέχονται εύκολα τον έλεγχο. Μας δημιουργούν προβλήματα λέγοντας μας πως δεν έχουμε δικαίωμα να τους ελέγξουμε και η συμπεριφορά τους πολλές φορές δεν είναι η αρμόζουσα. Και έχουμε παρατηρήσει, τα περισσότερα προβλήματα προέρχονται από εσάς τους γουρουνοκυνηγούς διότι οι περισσότερες ομάδες είναι πολύ μεγαλύτερες των δέκα ατόμων. Και μας είναι δυσάρεστο μερικές φορές που δεν μπορούμε να διακρίνουμε αν ο μεγάλος αριθμός κυνηγών που βρίσκεται σε μικρή σχετικά απόσταση, είναι μία, δύο ή ακόμα και τρείς ομάδες. Πιστεύουμε πως στις μεγάλες ομάδες σκοπός δεν είναι να ευχαριστηθούν το κυνήγι αλλά το εμπόριο κρέατος. Από κυνηγούς λαγού, μπεκάτσας κτλ. δεν αντιμετωπίζουμε σοβαρά προβλήματα. Νομίζουμε είναι θέμα παιδείας και η Ομοσπονδία καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια για να εξαλειφθούν τα προβλήματα αυτά. Ένα άλλο πρόβλημα είναι αυτό της ανεξέλεγκτης κάρπωσης των θηραμάτων. Θα μπορούσε να λυθεί το πρόβλημα αυτό κατά τη γνώμη μας αν υπήρχαν κέντρα ελέγχου. Αυτή όμως η προοπτική απαιτεί επιπλέον άτομα και εμείς είμαστε λίγοι για να ανταπεξέλθουμε σε ένα τέτοιο μέτρο υπό τις υπάρχουσες συνθήκες.

Με τα Δασαρχεία και την Αστυνομία έχετε συνεργασία;
Τα Δασαρχεία που θα μπορούσαν να βοηθήσουν υπολειτουργούν προς την κατεύθυνση αυτή της φύλαξης και αναγκαζόμαστε και είμαστε νύκτα και ημέρα σε διαρκή επιφυλακή. Λειτουργούν σε ώρες δημοσίων υπηρεσιών και μετά τις δυόμισι το μεσημέρι δεν μπορείς να βρεις δασικούς. Και με την αστυνομία όμως δεν έχουμε την συνεργασία που θα θέλαμε. Και αυτοί μας λένε ότι έχουν έλλειψη προσωπικού και δεν μπορούν να ανταποκριθούν αρκετές φορές σε καλέσματά μας.

Λαθροθήρες, η μεγάλη πληγή που μας ντροπιάζει όλους. Μιλήστε μας για αυτούς.
Τα πράγματα με τους λαθροθήρες είναι εκτός από δύσκολα και περίπλοκα. Κινούμαστε πάντα σε συνεργασία και όχι μεμονωμένα διότι είναι και επικίνδυνο να πάς μόνος σου να τους αντιμετωπίσεις. Μπορεί και να μας σκοτώσουν, η νύκτα είναι περίεργη και δεν γνωρίζεις ποιους θα αντιμετωπίσεις, ποιοι είναι και πόσοι είναι. Είναι λαθροθήρες για κυνήγι; Είναι για ναρκωτικά; Ποτέ δεν ξέρουμε. Αν είχαμε την δυνατότητα να φέρουμε όπλα τα πράγματα ίσως ήταν διαφορετικά. Όχι για να σκοτωθούμε, όμως το όπλο δημιουργεί φόβο και αυτός που παρανομεί στο δάσος - τη νύκτα ειδικότερα, ξέρει ότι είμαστε άοπλοι και μας αντιμετωπίζει ανάλογα.
Είστε μέλη κυνηγετικών συλλόγων. Πολλοί είναι αυτοί που κατηγορούν τους Θηροφύλακες λέγοντας πως ελέγχουν κατ’ επιλογή. Είστε και φίλοι με κυνηγούς ή και συντοπίτες σας. Πόσο δυσκολεύει το έργο σας σε αυτές τις περιπτώσεις;
Είμαστε μέλη κυνηγετικών συλλόγων και αυτό κάνει ποιο εύκολη τη δουλειά μας γιατί είμαστε και οι ίδιοι κυνηγοί.Δεν ελέγχουμε ποτέ κατ’ επιλογή κυνηγούς, διότι ο έλεγχος είναι για όλους ο ίδιος από τη στιγμή που θα βρεθούμε στο βουνό. Εξάλλου, αν ο κάθε κυνηγός είναι νόμιμος, φέρει δηλαδή μαζί του την άδεια κυνηγίου κτλ. είναι νόμιμος οπότε και αυτός δεν έχει τίποτα να φοβηθεί. Είμαστε φίλοι με κυνηγούς και κάθε άλλο παρά δυσκολεύουν οι κοινωνικές μας σχέσεις την δουλειά μας. Θα λέγαμε πως η ιδιότητά μας αυτή γίνεται απόλυτα σεβαστή από φίλους και συμπατριώτες μας. Και τούτο επειδή όλοι είμαστε μέλη της ίδιας κοινωνίας.
-----------------------------------------------------------------------------
Πολλά θα μπορούσα να ρωτήσω ακόμα τους δύο Θηροφύλακες και σε περισσότερα και πιο κατατοπιστικά πράγματα για τη δύσκολη δουλειά τους θα μπορούσαν να απαντήσουν. Όπως όμως προείπα, η συνέντευξη δόθηκε στο βουνό, την ώρα που αυτοί εκτελούσαν την υπηρεσία τους αλλά κι εγώ είχα μείνει λίγο πίσω από την υπόλοιπη ομάδα μου κι έπρεπε να φύγω. Και θα πρέπει να αναφέρω εδώ την ισότιμη αντιμετώπιση που είχαμε όσοι βρεθήκαμε την ίδια εκείνη ώρα στον έλεγχο, δεδομένου ότι υπήρχαν ανάμεσά μας και δύο πρόεδροι κυνηγετικών συλλόγων, εκείνων της Αρχαίας Ολυμπίας και του Πύργου.

Τους ευχαριστώ και τους δυό για τον χρόνο τους και την προθυμία τους. Και σαν κυνηγός, τους ευχαριστώ για τη δύσκολη δουλειά που κάνουν.

--“Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Τύπος – Κυνήγι» του Ελεύθερου Τύπου την Τετάρτη 25 Φεβρουαρίου 2009”--