http://www.gpeppas.gr/periodiko/5-2-2010.html
-----------------------------------------------------------------------
Βρισκόμαστε ήδη στα τέλη Ιανουαρίου και η μεγάλη μετανάστρια του Βορρά έχει εγκατασταθεί στη χώρα μας. Από τα μέσα Οκτωβρίου εγκατέλειψε τα βόρεια κωνοφόρα δάση και μετακινήθηκε σε νοτιότερα πλάτη με σκοπό τη διαχείμασή της. Πού όμως μπορούμε να τη συναντήσουμε;
Η εποχή (τέλη Ιανουαρίου, αρχές Φλεβάρη) χαρακτηρίζεται από ξηρασία και χαμηλές θερμοκρασίες και η φάσσα όχι μόνο έχει ήδη εγκατασταθεί στα ελληνικά δάση αλλά επιπλέον γνωρίζει πολύ καλά και τον τόπο αλλά και τις περιοχές τροφοληψίας της. Γνωρίζει επίσης τους κινδύνους από τους διώκτες της αλλά και τον τρόπο για την ασφαλή διαφυγή της.
Η φάσσα τρέφεται κατά κύριο λόγο με φυτικές τροφές όπως με καρπούς βελανιδιάς (βελανίδια), καρπούς από πουρνάρι, ελιές, χορταράκια αλλά και με διάφορα ασπόνδυλα. Αυτή την περίοδο είναι σπάνιο το να δούμε πολυάριθμα κοπάδια από φάσσες, όπως τον Οκτώβριο, ενώ σίγουρα θα συναντήσουμε κοπάδια των δέκα-δώδεκα πουλιών ανά περιοχή.
Συνήθως τα κοπάδια αυτά έχουν έναν οδηγό που με το πρώτο φως της ημέρας ξεκουρνιάζει και κάνει μια αναγνωριστική πτήση στην περιοχή της τροφοληψίας και αφού διαπιστώσει ότι το μέρος είναι κατάλληλο, τότε επιστρέφει στην κούρνια και φέρνει το υπόλοιπο κοπάδι.
Για να θηρεύσουμε τη φάσσα αυτές τις μέρες πρέπει να έχουμε υπομονή, επιμονή και κυρίως καλή κάλυψη. Η κατασκευή της καλής φυλάχτρας είναι ο βασικότερος παράγοντας, διότι αν οι φάσσες αντιληφθούν την ύπαρξή μας όσο και να περιμένουμε στην περιοχή δεν θα ξαναγυρίσουν, τουλάχιστον την ίδια μέρα.
Την φυλάχτρα μας θα πρέπει να την κατασκευάσουμε κοντά στην περιοχή τροφοληψίας και ειδικότερα στο όριο των δασών που τυχόν μπορεί να κουρνιάζουν, κοντά σε ελαιώνες. Συνήθως τις πρωινές ώρες οι φάσσες κατευθύνονται προς τις περιοχές που είναι κοντά σε λιοστάσια για να τραφούν με ελιές και αργότερα κοντά στις μεσημβρινές ώρες χάνονται και πάλι στο δάσος για να συνεχίσουν με βελανίδια και καρπούς αργιάς (πουρνάρι).
Μεθοδολογία θήρευσης
Οι μέθοδοι θήρευσης της φάσσας ποικίλλουν από μέρος σε μέρος. Δύο είναι οι βασικότεροι: το καρτέρι κοντά στην περιοχή τροφοληψίας και το καρτέρι από και προς την κούρνια.
¤ Στο καρτέρι κοντά στο πεδίο τροφής χρειαζόμαστε καλή φυλάχτρα με μεγάλη ορατότητα. Αποφεύγουμε τις άσκοπες μετακινήσεις και παραμένουμε καλά κρυμμένοι, αφού το συγκεκριμένο θήραμα αντιλαμβάνεται αμέσως την παραμικρή κίνηση και τον κάθε θόρυβο. Δεν πυροβολούμε το πρώτο πουλί που θα δούμε, διότι μπορεί να τύχει να είναι ο οδηγός. Αν έχουμε υπομονή θα δούμε και το υπόλοιπο κοπάδι να έρχεται στην περιοχή.
Ενας ακόμα βασικός παράγοντας είναι οι λίγες και σίγουρες τουφεκιές. Προσέχουμε να μην πυροβολούμε από μακριά. Το προτιμότερο είναι να αφήνουμε να ζυγώνουν όσο πιο κοντά γίνεται.
¤ Το καρτέρι από και προς την κούρνια προϋποθέτει την εύρεσή της από τον κυνηγό. Αυτό μπορεί να είναι δύσκολο και οι γνώστες της περιοχής έχουν πλεονέκτημα.
Απαραίτητα και εδώ η καλή φυλάχτρα, η ακινησία και ο ελάχιστος ή και καθόλου θόρυβος. Η υπομονή που θέλει αυτό το θήραμα ανταμείβει τον κυνηγό και κυρίως όσους είναι ολιγαρκείς και θέλουν να ξανακυνηγήσουν στην ίδια περιοχή. Αυτό το λέω διότι αν ξεκινήσουμε το… τουφεκίδι μπορεί να πάρουμε κάποια πουλιά αλλά μόνο μια φορά.
Και στις δυο περιπτώσεις θα χρειαστούμε ζεστά και αδιάβροχα ρούχα διότι η ακινησία μαζί με την παγωνιά, και τυχόν υγρασία, θα μας κάνουν να υποφέρουμε.
Ενα ακόμη βασικό ζήτημα που πρέπει να θίξουμε είναι η επιλογή του κατάλληλου εξοπλισμού. Αυτό βέβαια είναι στην προσωπική κρίση και εμπειρία του κάθε κυνηγού στο κυνήγι. Για το κυνήγι κατάλληλο είναι ό,τι μας φέρνει καλά αποτελέσματα, δεν μας βασανίζει και κυρίως δεν μας ταλαιπωρεί.
Φυσίγγια – τσοκάρισμα
Η επιλογή ενός καλού φυσιγγίου θα μας ανταμείψει, όπως και μιας πιο ενισχυμένης γόμωσης. Αν έχει παγωνιά, θεωρώ ότι η κατάλληλα γόμωση είναι 36-40 γραμμάρια. Αν πυροβολούμε μακριά, κατάλληλο είναι ένα φυσίγγι Νο 6 αλλά για πιο κοντινές τουφεκιές προτείνω φυσίγγι με Νο 7.
Οσον αφορά το τσοκάρισμα του όπλου μας πιστεύω ότι τα 3 άστρα είναι η καταλληλότερη στένωση.
Και κάτι ενδοοικογενειακό: Ο πατέρας μου είχε πάρει φάσσα με Νο 9 και εγώ με Νο 8 και 32 γραμμαρίων φυσίγγιο. Μυστήριο η φάσσα και η βλητική. Μην ξεχνάμε φυσικά ότι η φάσσα έχει χαρακτηριστεί και σαν το «σιδερένιο» πουλί!
----------------------------------------------------------------------
Πηγή- Ενθετο κυνήγι Ελέυθερος Τύπος
