Η συνηθισμένη απουσία της ΚΣΕ από τα προβλήματα των κυνηγών είναι ευρέως γνωστή. Δικαιολογεί τον ρόλο της μόνο στις περιόδους των ρυθμιστικών – και μάλιστα με τον χειρότερο τρόπο, φτάνοντας το κυνήγι στο σημείο μηδέν.
Με την πολυετή λανθασμένη τακτική της, έδωσε σε όλους μας το δικαίωμα να γίνουμε κριτές της. Σε πολλές δε περιπτώσεις και κακοί κριτές. Όσο όμως υπάρχουν στην ηγεσία της άνθρωποι που μας οδήγησαν αργά αλλά σταθερά στην ανασφάλεια του αύριο, τόσο θα πυκνώνουν και οι φωνές όσων αγαπούν το κυνήγι. Καιρός δε είναι, όλοι αυτοί που ακολούθησαν λάθος δρόμο στηριζόμενοι σε σχέσεις μικροπολιτικές, να κάνουν την αυτοκριτική τους και να πάνε σπίτι τους. Να ανοίξουν τον δρόμο σε άξια στελέχη της κυνηγετικής οικογένειας.
Ως απόρροια της απουσίας της ΚΣΕ, κάποιοι ίσως θεώρησαν καλό να πάρουν τη θέση της, δημιουργώντας έναν νέο σύλλογο που εισχώρησε σε αυτόν και η λέξη «συνειδητοποιημένος», για να καταδείξει προφανώς ότι «οι άλλοι» είναι ασυνείδητοι.
Γρήγορα ο σύλλογος αυτός απέκτησε αρκετά μέλη όπως ο ίδιος διατείνεται – ανθρώπους ανησυχούντες για το κυνήγι. Στην μικρή διάρκεια της ζωής του ο σύλλογος αυτός, φρόντισε με ποικίλους τρόπους να περάσει τις θέσεις του – και καλώς έπραξε, ώστε να γνωστοποιηθεί όσο περισσότερο μπορούσε η παρουσία του. Μεταξύ των άλλων σκοπών του, είναι και η δημιουργία σχολής στην οποία θα εκπαιδεύονται νέοι κυνηγοί. Και προφανώς θα έχει βρει και δασκάλους για τη δουλειά αυτή σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Κιλκίς κτλ (τυχαία ονόματα πόλεων).
Ως εδώ όλα καλώς καμωμένα, ο καθένας μας έχει δικαίωμα να ιδρύει συλλόγους, να τους βαπτίζει όπως θέλει, να αναφέρει στο καταστατικό τους σκοπούς του, να αγωνίζεται εν τέλει από τη σκοπιά του όπως αυτός κρίνει – και ελεύθεροι επίσης όσοι συμμετέχουν σε καινούριους συλλόγους, είναι αναφαίρετο δικαίωμά τους.
Όμως ο σύλλογος αυτός, κινούμενος προφανώς «εν θερμώ» θέλησε να πασάρει στους κυνηγούς μία συρραφή απόψεων οικολογικών οργανώσεων, σαν ένα ενιαίο έγγραφο που βγήκε μέσα από το υπουργείο περιβάλλοντος. Μάλιστα, έφτασε σε τέτοιο σημείο η ενέργεια αυτή του συλλόγου, που σκόπιμα διοχετεύθηκε σε κυνηγετικό forum για να αρχίσει η αντιπαράθεση. Μέλη ή φίλοι του συλλόγου αυτού, με σθένος υπερασπίστηκαν την ύπαρξη και γνησιότητα του φτιαγμένου εγγράφου και έγιναν επιθετικοί σε όσους είχαν μία διαφορετικά άποψη ή και μία επιφυλακτικότητα για το έγγραφο μαϊμού.
Ο φανατισμός δε της ομάδας αυτής έφτασε σε τέτοια επίπεδα που ακόμα και όταν κατέπεσε η απάτη, συνέχιζαν λέγοντας «εμείς σας τα είπαμε, τα συμπεράσματα δικά σας». Μας είπαν δηλαδή απόψεις γνωστές οικολογικών οργανώσεων, μας «αποκάλυψαν» δημοσιευμένα στοιχεία παρελθόντων ετών, που εύκολα και ο πιο αδαής βρίσκει στο διαδίκτυο.
Ότι το κυνήγι στην Ελλάδα θέλουν οι της ηγεσίας του νέου υπουργείου περιβάλλοντος να συρρικνωθεί, ότι λόγο στις καινούριες αποφάσεις θέλουν να έχουν και οι οικολόγοι – και το έχουν πετύχει, ότι η ΚΣΕ είναι απούσα από την διαβούλευση (λέξη κι αυτή!) για το κυνήγι, όλα αυτά είναι γνωστά. Κανείς όμως δεν νομιμοποιείται να μας πλασάρει κουρελόχαρτα και να απαιτεί εμείς να συμπλεύσουμε με τέτοιες πρακτικές.
Αν οι δικές τους "πηγές" βρίσκονται στα αρμόδια υπουργεία και τους δίνουν συρραμένα κείμενα, οι δικές μου πηγές βρίσκονται στο χωριό μου και είναι πέτρινες, φτιαγμένες γερά από λαγκαδινούς μαστόρους, και όταν διψώ, φροντίζουν και με ξεδιψούν. Η δίψα για την αλήθεια δεν χρειάζεται άθλια υποννούμενα, παρά μόνο σταράτα λόγια.
Θα έλεγα να σοβαρευτούμε …
