Κάπου στα 1995, τον περασμένο αιώνα δηλαδή, σαν μικρό παιδί που ήμουν! συμμετείχα άδολα σε δυό – τρία forums πολιτιστικού (λέμε!) περιεχομένου.
Είχαν ενδιαφέρον οι κουβέντες, άλλος το κοντό του και άλλος το μακρύ του, τσακωμοί, συμφωνίες, μπινελίκια μα και έρωτες! Αχταρμάς, όλα σε ένα και η κουτάλα της «ελεύθερης άποψης» συντηρούσε για κάμποσα χρόνια «την διακίνηση ιδεών».
Στο διάστημα εκείνο, ήταν ένας φοβερός τύπος που είχε καμιά 20αρια διαφορετικούς λογαριασμούς και έπαιζε μαζί τους. Έμπαινε ας πούμε σαν Θ και άνοιγε ένα θέμα. Μετά σαν Γ απαντούσε στον Θήτα, μετά στη συζήτηση έπαιρνε μέρος και το Ω που διαφωνούσε με τους Γ και Θ. Κάπως έτσι συμμετείχε ο φοβερός εκείνος τύπος με πολλά και διαφορετικά ονόματα.
Κοντά σε εκείνον, είχαν και άλλοι όμως διαφορετικούς λογαριασμούς και γινόταν το έλα να δεις.
Ο διαχειριστής, που ήταν σεμνός άνθρωπος !, διατηρούσε τους λιγότερους διαφορετικούς λογαριασμούς!! και προσπαθούσε πολλές φορές να βάλει σε τάξη την αταξία. Τον πήραν χαμπάρι τα σαΐνια όμως, και άλλος έμπαινε από αμερική, άλλος από γερμανία, άλλος από γαλλία κτλ. Που να βγάλει άκρη;
Ωραία είναι τα forums, αρκεί κανείς να μπορεί να σταματήσει εκεί που πρέπει. Στα τόσα σκουπίδια που θα βγούν στον αέρα, θα συναντήσει κανείς και χρήσιμα πράγματα. Όλα είναι θέμα εκπαίδευσης.
------------------------------------------------------------------
Η φωτό της Suzanne Holm. «το καμάκι», κάπου στην Αργεντινή.
